قیس بن سعد بن عباده در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخهها
قیس بن سعد بن عباده در رجال و تراجم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۷
، ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'ارطات' به 'ارطأه'
جز (جایگزینی متن - 'ارطات' به 'ارطأه') |
|||
خط ۱۲۳: | خط ۱۲۳: | ||
== عدم [[موفقیت]] [[معاویه]] در [[تطمیع]] [[قیس]] == | == عدم [[موفقیت]] [[معاویه]] در [[تطمیع]] [[قیس]] == | ||
پس از آنکه [[عبیدالله بن عباس]] به [[سپاه معاویه]] ملحق شد که در عنوان قبل یادآور شدیم، [[بُسر بن | پس از آنکه [[عبیدالله بن عباس]] به [[سپاه معاویه]] ملحق شد که در عنوان قبل یادآور شدیم، [[بُسر بن ارطأه]] از سران [[ستمکار]] [[لشکر]] [[معاویه]] به نزد [[سپاه]] [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} آمد و [[خبر]] پیوستن [[عبیدالله بن عباس]] به [[معاویه]] را داد و به [[دروغ]] گفت: [[امام حسن]] نیز [[صلح]] را پذیرفته و شما باید [[تسلیم]] شوید، اما [[قیس]] که میدانست این [[سخن]] [[دروغ]] است و هرگز [[امام حسن مجتبی]] به این [[سادگی]] تن به [[سازش]] و [[صلح]] با [[معاویه]] نمیدهد، خطاب به [[یاران]] خود گفت: یا بدون [[حضور امام]] {{ع}} بجنگید یا به [[گمراهی]] [[بیعت]] کنید. | ||
اما نیروهای حاضر در رکاب [[قیس]] باکمال [[شجاعت]] و [[صداقت]] اعلام کردند که تا پای [[جان]] با نیروهای [[معاویه]] [[پیکار]] خواهیم کرد و تن به [[ذلت]] [[بیعت]] با [[دشمن]] نخواهیم داد. لذا همگی دست به دست هم دادند و به [[سپاهیان]] [[شام]] حمله نمودند و شکستی سخت بر آنها وارد کرده و آنان را تا قرارگاههای خود عقب راندند. [[معاویه]] که چنین دید، نامهای به [[قیس]] نوشت و او را به سوی خود فراخواند و به او نویدهای بزرگ و وعدههای بیحساب داد و [[سعی]] بسیار نمود که به هر قیمت و [[بهایی]] [[قیس]] را به خود متمایل کند، اما [[قیس]] در [[پاسخ]] چنین نوشت: به [[خدا]] [[سوگند]]، هرگز با من [[ملاقات]] نخواهی کرد، مگر اینکه میان من و تو نیزه خواهد بود. اشاره به این که فقط با [[زور]] میتوانی با من [[ملاقات]] کنی و من [[تسلیم]] تو نخواهم شد. | اما نیروهای حاضر در رکاب [[قیس]] باکمال [[شجاعت]] و [[صداقت]] اعلام کردند که تا پای [[جان]] با نیروهای [[معاویه]] [[پیکار]] خواهیم کرد و تن به [[ذلت]] [[بیعت]] با [[دشمن]] نخواهیم داد. لذا همگی دست به دست هم دادند و به [[سپاهیان]] [[شام]] حمله نمودند و شکستی سخت بر آنها وارد کرده و آنان را تا قرارگاههای خود عقب راندند. [[معاویه]] که چنین دید، نامهای به [[قیس]] نوشت و او را به سوی خود فراخواند و به او نویدهای بزرگ و وعدههای بیحساب داد و [[سعی]] بسیار نمود که به هر قیمت و [[بهایی]] [[قیس]] را به خود متمایل کند، اما [[قیس]] در [[پاسخ]] چنین نوشت: به [[خدا]] [[سوگند]]، هرگز با من [[ملاقات]] نخواهی کرد، مگر اینکه میان من و تو نیزه خواهد بود. اشاره به این که فقط با [[زور]] میتوانی با من [[ملاقات]] کنی و من [[تسلیم]] تو نخواهم شد. |