امامت در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در باب [[حقیقت امامت]] نیز چنین می‌فرمایند: «همانا [[امامان]]، از جانب [[خداوند]] تدبیرکننده امور [[مردم]] و مراقبان [[حق]] بر بندگانند. به [[بهشت]] وارد نمى شود مگر کسى که آنان را بشناسد و آنان هم او را بشناسند و به [[جهنّم]] وارد نمی‌گردد مگر کسی که آنان را [[انکار]] نماید و آنان هم او را از خود ندانند»<ref>نهج البلاغه، خطبۀ ۱۵۲.</ref>. این فراز از [[خطبه]] دلالت بر آن دارد که [[امامت]]، منصبی [[الهی]] و آسمانی است.