محبت اهل بیت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = محبت اهل بیت

| مداخل مرتبط = [[محبت اهل بیت در حدیث]] - [[محبت اهل بیت در اخلاق اسلامی]] - [[محبت اهل بیت در معارف و سیره نبوی]] - [[محبت اهل بیت در معارف و سیره حسینی]] - [[محبت اهل بیت در معارف و سیره رضوی]]

| پرسش مرتبط  =  

}}

== احادیث خاصه ==

[[امام حسن مجتبی]] {{ع}} بعد از [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]] در نخستین خطبه‌اش در معرفی خود فرمودند: "من از خاندانی هستم که [[خداوند]] [[محبت]] و [[ولایت]] آنان را بر همه [[مسلمانان]] [[واجب]] کرده است و به پیامبرش فرموده: به [[مردم]] بگو: من از شما [[مزد رسالت]] نمی‌خواهم، جز [[محبت]] خاندانم..."؛<ref>{{متن حدیث|وَ أَنَا مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ الَّذِينَ افْتَرَضَ اللَّهُ مَوَدَّتَهُمْ وَ وَلَايَتَهُمْ، فَقَالَ فِيمَا أُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ {{صل}}: {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}}}؛ شیخ طوسی، الأمالی، ص۲۷۰؛ شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید معتزلی، ج۱۶، ص۳۰، عبارت {{متن حدیث|الَّذِينَ افْتَرَضَ اللَّهُ مَوَدَّتَهُمْ}} به تنهایی آمده است.</ref>. در این [[حدیث]] نیز [[امام]] با واژه {{متن حدیث|افْتَرَضَ اللَّهُ}} که [[وجوب]] [[مودت]] را می‌رساند، مطلب را بیان می‌کند.

'''پاسخ:''' از مجموع [[آیات]] مربوط به [[مزد رسالت]] [[پیامبر]] {{صل}} به دست می‌آید که وی هیچ گونه مزد مادی و غیر مادی که به خود او باز گردد از [[مسلمانان]] نخواسته است: {{متن قرآن|قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ}}<ref> بگو: من از شما پاداشی بر این (رسالت) نمی‌خواهم و چیزی بر خود نمی‌بندم؛ سوره ص، آیه۸۶.</ref> و اگر هم [[مودت اهل بیت]] خود را به عنوان [[مزد رسالت]] خویش مطرح کرده است، در واقع به خود آنان باز می‌گردد: {{متن قرآن|قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ}}<ref> بگو هر پاداشی از شما خواسته باشم از آن خودتان باد! پاداش من جز با خداوند نیست و او به هر چیزی گواه است؛ سوره سبأ، آیه۴۷.</ref> مزدی که [[پیامبر]] {{صل}} از [[مردم]] خواسته است و در واقع به خود آنان باز می‌گردد این است که [[آیین]] او را بپذیرند و به آن عمل کنند، چرا که [[آیین]] او [[راه خدا]] است، و [[برگزیدن]] [[راه خدا]] مایه [[سعادت]] مندی [[انسان]] خواهد بود: {{متن قرآن|قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَن شَاء أَن يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلا}}<ref> بگو: برای این (پیامبری) از شما مزدی نمی‌خواهم جز اینکه هر کس بخواهد به سوی پروردگار خویش راهی پیش گیرد؛ سوره فرقان، آیه۵۷.</ref>. امّا پیمودن [[راه خدا]] در گرو [[شناخت]] آن است، و [[شناخت]] [[راه خدا]] به راه‌شناسی نیاز دارد که هم راه را به خوبی بشناسد و هم در پیمودن آن کوشا و [[راسخ]] قدم باشد، این [[راهنمایان]] همان [[اهل بیت]] [[معصوم]] پیامبرند. [[بدیهی]] است کسی که بخواهد از [[راهنمایی]] آنان به طور کامل بهره ببرد، قبل از هر چیز باید آنان را [[دوست]] بدارد و به آنان با دیده [[تکریم]] و [[تعظیم]] بنگرد تا [[شخصیت]] آنان برای او جذّاب و تأثیرگذار باشد. این مطلب در [[آیه مودت]] [[قربی]] آمده است<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[اهل بیت - ربانی گلپایگانی (مقاله)|مقاله «اهل بیت»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۵۳۹-۵۴۹.</ref>.

== جستارهای وابسته ==  

* [[امامان دوازده‌گانه]]

* [[امامت امام على]]

* [[امام حسین]]

* [[امام سجاد]]

* [[امام رضا]]

* [[امام جواد]]

* [[امام حسن عسکری]]

* [[امام مهدى]]  

{{پایان مدخل وابسته}}  

== پانویس ==

[[رده:وظایف قلبی و عاطفی امت نسبت به اهل بیت]]