آموزه‌های قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

[[معارف]] و [[آموزه‌های قرآن کریم]] را می‌توان از زوایای مختلفی دسته‌بندی کرد. در یک نگاه، [[معارف قرآن]] و [[سنت]] به سه حوزه [[مسائل اعتقادی]]، [[احکام]] و [[اخلاقیات]] قسمت‌پذیر است؛ لیکن با [[عنایت]] به [[آیات قرآن]] و سخنان [[امیرمؤمنان]]{{ع}}، قسمت‌بندی دیگری را می‌توان عرضه کرد. ملاک این دسته‌بندی، سنخ محتوای شناخت‌های [[قرآنی]] است. هر دسته از آموزه‌های قرآن، حوزه شمول، [[شیوه]] [[فهم]] و [[تفسیر]] ویژه خود را دارا است. بر این اساس، آموزه‌های قرآن - از نظر محتوا - به سه دسته قسمت‌پذیر است:

مراد از [[معارف]] تعلیمی، آن گروه از [[آموزه‌های قرآنی]] است که [[فهم]] و [[درک]] آنها نیازمند فراگیری از [[معصومان]]{{ع}} است. مفاد این آموزه‌ها - که از موارد ارشادی یا تذکری نیست - تعبداً پذیرفته می‌شود. بسیاری از [[احکام عملی]] [[دین]] مانند [[نماز]]، [[روزه]] و [[حج]] که از مستقلات [[عقلی]] نیست، در زمره معارف تعلیمی قرار دارد. برای [[تفسیر]] و تبیین [[آیات]] [[احکام]] به [[سخنان پیامبر]] و [[اهل‌بیت]]{{ع}} نیازمندیم.

از سوی دیگر، دریافت تفاصیل و جزئیات پاره‌ای از [[معارف اعتقادی]] به بیانات [[مفسران]] [[حقیقی]] [[قرآن]] نیاز دارد. بر این اساس، مسائلی مانند [[حقیقت]] [[عرش]]، [[کرسی]]، [[لوح محفوظ]]، [[کتاب مبین]] و جزئیات [[عالم آخرت]]، از معارف تعلیمی است. [[امام علی]]{{ع}} همواره به نقش تعلیمی اهل‌بیت{{ع}} در قبال قرآن تأکید کرده‌اند.<ref>[[علی نقی خدایاری|خدایاری، علی نقی]]، [[قرآن‌شناسی - خدایاری (مقاله)|مقاله «قرآن‌شناسی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱]] ص۱۷۶.</ref>