آل ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ ژوئن ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[آل ابراهیم در قرآن]]| پرسش مرتبط  = آل }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[آل ابراهیم در قرآن]] - [[آل ابراهیم در حدیث]] - [[آل ابراهیم در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط  = آل ابراهیم (پرسش)}}
 
== مراد از آل ابراهیم ==
== مراد از آل ابراهیم ==
* با توجّه به گوناگونی معانی "[[آل]]"، [[مفسّران]]، آل ابراهیم را سه گونه [[تفسیر]] کرده‌اند:
با توجّه به گوناگونی معانی "[[آل]]"، [[مفسّران]]، آل ابراهیم را سه گونه [[تفسیر]] کرده‌اند:
# [[فرزندان]] [[پاک]] و برگزیده [[ابراهیم]] چون [[اسماعیل]]، [[اسحاق]]، [[یعقوب]]، [[داوود]]، [[سلیمان]]، [[یونس]]، [[زکریا]]، [[عیسی]]، [[محمد]] {{صل}} و [[جانشینان]] آن [[حضرت]] از [[خاندان]] وی. این [[تفسیر]]، با واژه {{متن قرآن| اصْطَفَى }} ([[برگزیدن]]) مناسب‌تر می‌نماید؛ زیرا [[خداوند]]، کسانی را برمی‌گزیند که از [[گناه]] منزّه باشند<ref>مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>. روایاتی که [[امامان]] {{عم}} را از آل‌ابراهیم شمرده نیز این معنا را [[تأیید]] می‌کند<ref>عیّاشی، ج ۱، ص ۱۶۸؛ نورالثقلین، ج۲، ص ۵۴۸.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}}می‌فرماید: آل ابراهیم ماییم، زیرا ما بازماندگان این [[خاندان]] هستیم و لذا [[فرزندان پیامبر]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} در شمار [[آل]] ابراهیم‌اند و در واقع [[نوادگان]] [[ابراهیم]] هستند <ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۴۴.</ref>. به نظر [[علامه طباطبایی]]، از [[سیاق آیه]] {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا}}<ref>«یا اینکه به مردم برای آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است رشک می‌برند؟ بی‌گمان ما به خاندان ابراهیم کتاب (آسمانی) و فرزانگی دادیم و به آنان فرمانروایی سترگی بخشیدیم» سوره نساء، آیه ۵۴.</ref> که درصدد [[سرزنش]] [[بنی اسرائیل]] ([[دودمان]] [[اسحاق]]) است، برمی‌آید که مقصود از آل ابراهیم، [[پاکان]] ذرّیه او از طریق [[اسماعیل]] است و شامل [[ذریه ابراهیم]] از طریق [[اسحاق]] نمی‌شود<ref>المیزان، ج ۳، ص ۱۶۶.</ref>.
# [[فرزندان]] [[پاک]] و برگزیده [[ابراهیم]] چون [[اسماعیل]]، [[اسحاق]]، [[یعقوب]]، [[داوود]]، [[سلیمان]]، [[یونس]]، [[زکریا]]، [[عیسی]]، [[محمد]] {{صل}} و [[جانشینان]] آن [[حضرت]] از [[خاندان]] وی. این [[تفسیر]]، با واژه {{متن قرآن| اصْطَفَى }} ([[برگزیدن]]) مناسب‌تر می‌نماید؛ زیرا [[خداوند]]، کسانی را برمی‌گزیند که از [[گناه]] منزّه باشند<ref>مجمع‌البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>. روایاتی که [[امامان]] {{عم}} را از آل‌ابراهیم شمرده نیز این معنا را [[تأیید]] می‌کند<ref>عیّاشی، ج ۱، ص ۱۶۸؛ نورالثقلین، ج۲، ص ۵۴۸.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}}می‌فرماید: آل ابراهیم ماییم، زیرا ما بازماندگان این [[خاندان]] هستیم و لذا [[فرزندان پیامبر]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} در شمار [[آل]] ابراهیم‌اند و در واقع [[نوادگان]] [[ابراهیم]] هستند <ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۴۴.</ref>. به نظر [[علامه طباطبایی]]، از [[سیاق آیه]] {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا}}<ref>«یا اینکه به مردم برای آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است رشک می‌برند؟ بی‌گمان ما به خاندان ابراهیم کتاب (آسمانی) و فرزانگی دادیم و به آنان فرمانروایی سترگی بخشیدیم» سوره نساء، آیه ۵۴.</ref> که درصدد [[سرزنش]] [[بنی اسرائیل]] ([[دودمان]] [[اسحاق]]) است، برمی‌آید که مقصود از آل ابراهیم، [[پاکان]] ذرّیه او از طریق [[اسماعیل]] است و شامل [[ذریه ابراهیم]] از طریق [[اسحاق]] نمی‌شود<ref>المیزان، ج ۳، ص ۱۶۶.</ref>.
# [[پیروان]] [[دین ابراهیم]] ([[اسلام]])<ref>مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>. [[مؤیّد]] این معنا دو [[آیه]] ذیل است: {{متن قرآن| فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي }}<ref>«هر که از من پیروی کند از من است» سوره ابراهیم، آیه ۳۶.</ref>، {{متن قرآن|إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«بی‌گمان نزدیک‌ترین مردم به ابراهیم همانانند که از وی پیروی کردند و نیز این پیامبر و مؤمنان؛ و خداوند سرپرست مؤمنان است» سوره آل عمران، آیه ۶۸.</ref> <ref>جامع البیان، مج ۴، ج ۵، ص ۱۹۴؛ قرطبی، ج ۴، ص ۴۱.</ref>
# [[پیروان]] [[دین ابراهیم]] ([[اسلام]])<ref>مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۳۵.</ref>. [[مؤیّد]] این معنا دو [[آیه]] ذیل است: {{متن قرآن| فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي }}<ref>«هر که از من پیروی کند از من است» سوره ابراهیم، آیه ۳۶.</ref>، {{متن قرآن|إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«بی‌گمان نزدیک‌ترین مردم به ابراهیم همانانند که از وی پیروی کردند و نیز این پیامبر و مؤمنان؛ و خداوند سرپرست مؤمنان است» سوره آل عمران، آیه ۶۸.</ref> <ref>جامع البیان، مج ۴، ج ۵، ص ۱۹۴؛ قرطبی، ج ۴، ص ۴۱.</ref>
# شخص [[ابراهیم]]، همان گونه که در [[آیه]] {{متن قرآن| مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ }}<ref>«آنچه از خاندان موسی و هارون بر جای نهاده‌اند» سوره بقره، آیه ۲۴۸.</ref> <ref>قرطبی، ج ۴، ص ۴۱.</ref><ref>[[محمد خراسانی|خراسانی، محمد]]، [[آل ابراهیم - خراسانی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱؛ >[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[آل ابراهیم - کدخدایی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۵۰.</ref>
# شخص [[ابراهیم]]، همان گونه که در [[آیه]] {{متن قرآن| مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ }}<ref>«آنچه از خاندان موسی و هارون بر جای نهاده‌اند» سوره بقره، آیه ۲۴۸.</ref> <ref>قرطبی، ج ۴، ص ۴۱.</ref><ref>[[محمد خراسانی|خراسانی، محمد]]، [[آل ابراهیم - خراسانی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱؛ >[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[آل ابراهیم - کدخدایی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۵۰.</ref>
* [[علامه طباطبایی]] [[معتقد]] است آل ابراهیم عبارت‌اند از: [[پاکان]] از ذریّه آن جناب از قبیل [[اسحاق]]، [[اسرائیل]] و انبیایی که از ذریّه آن [[حضرت]] در [[بنی‌اسرائیل]] [[مبعوث]] شدند و نیز [[اسماعیل]] و طاهرین از ذریّه آن جناب که [[سرور]] همه آنان [[محمد]] {{صل}} و از ذریّه آن [[حضرت]] است. در [[آیه]] {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا}}<ref>«یا اینکه به مردم برای آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است رشک می‌برند؟ بی‌گمان ما به خاندان ابراهیم کتاب (آسمانی) و فرزانگی دادیم و به آنان فرمانروایی سترگی بخشیدیم» سوره نساء، آیه ۵۴.</ref> که در [[مقام]] [[انکار]] و [[اعتراض]] بر [[بنی‌اسرائیل]] است، مراد از آل ابراهیم، [[بنی‌اسرائیل]] یعنی [[دودمان]] [[اسحاق]] و [[یعقوب]] نیست (چون [[بنی‌اسرائیل]] هم [[دودمان]] یعقوب‌اند) در نتیجه از آل ابراهیم تنها [[معصومین]] از [[دودمان]] [[اسماعیل]] باقی می‌مانند (که منظور از کلمه آل ابراهیم هستند) که [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و دودمانش از ایشان‌اند<ref>ترجمه المیزان، ج۴، ص۶۰۰.</ref>.
 
* با توجه به مطالب فوق می‌توان نتیجه گرفت که آل ابراهیم، [[خاندان]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} هستند که [[خداوند]] در [[قرآن]] آنها را بر جهانیان [[برتری]] داده است و بر اساس [[روایات]] مختلف آل ابراهیم، [[فرزندان]] [[ابراهیم]]، [[موسی بن عمران]]، [[عیسی]]، [[پیامبران بنی‌اسرائیل]]، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} را شامل می‌شود. آل ابراهیم دارای [[فضائل]] بسیاری هستند که [[مقام تسلیم]]، [[عصمت]]، [[نبوت]]، [[امامت]]، [[هدایتگری]]، [[برگزیدگی]]، [[شایستگی]]، [[دریافت وحی]]، کتاب، [[حکمت]]، [[رحمت]] و [[برکات الهی]] از مهم‌ترین آنهاست.<ref>[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[آل ابراهیم - کدخدایی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۵۰-۵۲.</ref>
[[علامه طباطبایی]] [[معتقد]] است آل ابراهیم عبارت‌اند از: [[پاکان]] از ذریّه آن جناب از قبیل [[اسحاق]]، [[اسرائیل]] و انبیایی که از ذریّه آن [[حضرت]] در [[بنی‌اسرائیل]] [[مبعوث]] شدند و نیز [[اسماعیل]] و طاهرین از ذریّه آن جناب که [[سرور]] همه آنان [[محمد]] {{صل}} و از ذریّه آن [[حضرت]] است. در [[آیه]] {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا}}<ref>«یا اینکه به مردم برای آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است رشک می‌برند؟ بی‌گمان ما به خاندان ابراهیم کتاب (آسمانی) و فرزانگی دادیم و به آنان فرمانروایی سترگی بخشیدیم» سوره نساء، آیه ۵۴.</ref> که در [[مقام]] [[انکار]] و [[اعتراض]] بر [[بنی‌اسرائیل]] است، مراد از آل ابراهیم، [[بنی‌اسرائیل]] یعنی [[دودمان]] [[اسحاق]] و [[یعقوب]] نیست (چون [[بنی‌اسرائیل]] هم [[دودمان]] یعقوب‌اند) در نتیجه از آل ابراهیم تنها [[معصومین]] از [[دودمان]] [[اسماعیل]] باقی می‌مانند (که منظور از کلمه آل ابراهیم هستند) که [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و دودمانش از ایشان‌اند<ref>ترجمه المیزان، ج۴، ص۶۰۰.</ref>.
 
با توجه به مطالب فوق می‌توان نتیجه گرفت که آل ابراهیم، [[خاندان]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} هستند که [[خداوند]] در [[قرآن]] آنها را بر جهانیان [[برتری]] داده است و بر اساس [[روایات]] مختلف آل ابراهیم، [[فرزندان]] [[ابراهیم]]، [[موسی بن عمران]]، [[عیسی]]، [[پیامبران بنی‌اسرائیل]]، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} را شامل می‌شود. آل ابراهیم دارای [[فضائل]] بسیاری هستند که [[مقام تسلیم]]، [[عصمت]]، [[نبوت]]، [[امامت]]، [[هدایتگری]]، [[برگزیدگی]]، [[شایستگی]]، [[دریافت وحی]]، کتاب، [[حکمت]]، [[رحمت]] و [[برکات الهی]] از مهم‌ترین آنهاست.<ref>[[مرضیه السادات کدخدایی|کدخدایی، مرضیه السادات]]، [[آل ابراهیم - کدخدایی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۵۰-۵۲.</ref>


==[[فرزندان]] [[شایسته]]==
==[[فرزندان]] [[شایسته]]==
[[قرآن]] به قسمتی از مواهبی که [[خداوند]] به [[ابراهیم]] داده است اشاره می‌کند، و آن [[موهبت]] فرزندان [[صالح]] و [[نسل]] لایق و برومند که یکی از بزرگترین [[مواهب الهی]] محسوب می‌شود.
[[قرآن]] به قسمتی از مواهبی که [[خداوند]] به [[ابراهیم]] داده است اشاره می‌کند، و آن [[موهبت]] فرزندان [[صالح]] و [[نسل]] لایق و برومند که یکی از بزرگترین [[مواهب الهی]] محسوب می‌شود.
نخست می‌گوید: «ما به ابراهیم، [[اسحاق]] و [[یعقوب]] (فرزند اسحاق) را بخشیدیم»<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ}} «و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را راهنمایی کردیم- نوح را پیش‌تر راهنمایی کرده بودیم- و داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را که از فرزندزادگان وی بودند (نیز راهنمایی کردیم)؛ و این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم» سوره انعام، آیه ۸۴.</ref>.
نخست می‌گوید: «ما به ابراهیم، [[اسحاق]] و [[یعقوب]] (فرزند اسحاق) را بخشیدیم»<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ}} «و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را راهنمایی کردیم- نوح را پیش‌تر راهنمایی کرده بودیم- و داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را که از فرزندزادگان وی بودند (نیز راهنمایی کردیم)؛ و این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم» سوره انعام، آیه ۸۴.</ref>.
و اگر در اینجا اشاره به فرزند دیگر ابراهیم، اسماعیل نشده بلکه در لابلای بحث آمده است شاید به خاطر آن است که [[تولد]] «اسحاق» از مادر عقیمی همچون «[[ساره]]» آن هم در سن [[پیری]] موضوع بسیار عجیب و موهبتی غیر منتظره بود.
و اگر در اینجا اشاره به فرزند دیگر ابراهیم، اسماعیل نشده بلکه در لابلای بحث آمده است شاید به خاطر آن است که [[تولد]] «اسحاق» از مادر عقیمی همچون «[[ساره]]» آن هم در سن [[پیری]] موضوع بسیار عجیب و موهبتی غیر منتظره بود.
و به دنبال آن برای اینکه [[تصور]] نشود، در دوران‌های قبل از ابراهیم، پرچمدارانی برای [[توحید]] نبودند، و این موضوع از [[زمان]] او شروع شده اضافه می‌کند، «نوح را نیز پیش از آن [[هدایت]] و [[رهبری]] کردیم»<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ}} «و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را راهنمایی کردیم- نوح را پیش‌تر راهنمایی کرده بودیم- و داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را که از فرزندزادگان وی بودند (نیز راهنمایی کردیم)؛ و این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم» سوره انعام، آیه ۸۴.</ref>.
و به دنبال آن برای اینکه [[تصور]] نشود، در دوران‌های قبل از ابراهیم، پرچمدارانی برای [[توحید]] نبودند، و این موضوع از [[زمان]] او شروع شده اضافه می‌کند، «نوح را نیز پیش از آن [[هدایت]] و [[رهبری]] کردیم»<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ}} «و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را راهنمایی کردیم- نوح را پیش‌تر راهنمایی کرده بودیم- و داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را که از فرزندزادگان وی بودند (نیز راهنمایی کردیم)؛ و این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم» سوره انعام، آیه ۸۴.</ref>.


می‌دانیم نوح نخستین [[پیامبر]] [[اولواالعزم]] است که دارای آئین و [[شریعت]] بود و سرسلسله [[پیامبران اولوالعزم]] می‌باشد.
می‌دانیم نوح نخستین [[پیامبر]] [[اولواالعزم]] است که دارای آئین و [[شریعت]] بود و سرسلسله [[پیامبران اولوالعزم]] می‌باشد.
در [[حقیقت]] با اشاره به موقعیت نوح که از اجداد ابراهیم است و موقعیت جمعی از [[پیامبران]] که از [[دودمان]] و [[فرزندان]] او هستند، موقعیت ممتاز [[ابراهیم]] را از نظر «[[وراثت]] و ریشه» و «ثمرۀ» وجودی مشخص می‌سازد.
در [[حقیقت]] با اشاره به موقعیت نوح که از اجداد ابراهیم است و موقعیت جمعی از [[پیامبران]] که از [[دودمان]] و [[فرزندان]] او هستند، موقعیت ممتاز [[ابراهیم]] را از نظر «[[وراثت]] و ریشه» و «ثمرۀ» وجودی مشخص می‌سازد.
و در تعقیب آن نام جمع کثیری از [[پیامبران]] را که از [[دودمان]] ابراهیم بودند می‌برد، نخست می‌گوید: «از فرزندان ابراهیم، [[داود]] و سلیمان و ایوب و یوسف و [[موسی]] و [[هارون]] هستند»<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ}} «و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را راهنمایی کردیم- نوح را پیش‌تر راهنمایی کرده بودیم- و داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را که از فرزندزادگان وی بودند (نیز راهنمایی کردیم)؛ و این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم» سوره انعام، آیه ۸۴.</ref>.
و در تعقیب آن نام جمع کثیری از [[پیامبران]] را که از [[دودمان]] ابراهیم بودند می‌برد، نخست می‌گوید: «از فرزندان ابراهیم، [[داود]] و سلیمان و ایوب و یوسف و [[موسی]] و [[هارون]] هستند»<ref>{{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَى وَهَارُونَ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ}} «و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را راهنمایی کردیم- نوح را پیش‌تر راهنمایی کرده بودیم- و داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را که از فرزندزادگان وی بودند (نیز راهنمایی کردیم)؛ و این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم» سوره انعام، آیه ۸۴.</ref>.
و سپس نام «[[زکریا]] و [[یحیی]] و [[عیسی]] و [[الیاس]] را می‌برد و اضافه می‌کند که همۀ اینها از [[صالحان]] بودند»<ref>{{متن قرآن|وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَى وَعِيسَى وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِنَ الصَّالِحِينَ}} «و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس را (نیز)؛ آنان همه از شایستگان بودند» سوره انعام، آیه ۸۵.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۸۶.</ref>
و سپس نام «[[زکریا]] و [[یحیی]] و [[عیسی]] و [[الیاس]] را می‌برد و اضافه می‌کند که همۀ اینها از [[صالحان]] بودند»<ref>{{متن قرآن|وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَى وَعِيسَى وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِنَ الصَّالِحِينَ}} «و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس را (نیز)؛ آنان همه از شایستگان بودند» سوره انعام، آیه ۸۵.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۸۶.</ref>


خط ۳۳: خط ۳۷:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:000052.jpg|22px]] [[محمد خراسانی|خراسانی، محمد]]، [[آل ابراهیم - خراسانی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱''']]
#[[پرونده:000052.jpg|22px]] [[محمد خراسانی|خراسانی، محمد]]، [[آل ابراهیم - خراسانی (مقاله)|مقاله «آل ابراهیم»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش