حدیث منزلت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←سخنان بیپایه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
# [[سید شریف جرجانی]] نیز سخنان [[تفتازانی]] را [[تأیید]] کرده و گفته است [[محدثان]] آن را صحیح دانستهاند، ولی خبر واحد است<ref>شرح المواقف، ج۸ ص۲۶۲.</ref>. | # [[سید شریف جرجانی]] نیز سخنان [[تفتازانی]] را [[تأیید]] کرده و گفته است [[محدثان]] آن را صحیح دانستهاند، ولی خبر واحد است<ref>شرح المواقف، ج۸ ص۲۶۲.</ref>. | ||
جای تعجب است که چگونه [[آمدی]] و دیگران، [[حدیثی]] را که در [[صحیح بخاری]] و مسلم [[ثبت]] شده است، غیر صحیح دانستهاند، در حالی که [[عالمان]] برجسته اهلسنت مانند: ابنالصلاح، [[ابواسحاق اسفراینی]]، [[ابوحامد اسفراینی]]، [[قاضی ابوالطیب]]، [[ابواسحاق شیرازی]]، [[ابوعبدالله حمیدی | جای تعجب است که چگونه [[آمدی]] و دیگران، [[حدیثی]] را که در [[صحیح بخاری]] و مسلم [[ثبت]] شده است، غیر صحیح دانستهاند، در حالی که [[عالمان]] برجسته اهلسنت مانند: ابنالصلاح، [[ابواسحاق اسفراینی]]، [[ابوحامد اسفراینی]]، [[قاضی ابوالطیب]]، [[ابواسحاق شیرازی]]، [[ابوعبدالله حمیدی]]، [[سرخسی حنفی]]، [[قاضی عبدالوهاب مالکی]]، [[ابویعلی حنبلی]]، [[ابن فورک]]، [[محمد بن طاهر مقدسی]]، ابنتیمیه، [[ابنکثیر]]، [[ابنحجر عسقلانی]]، [[سیوطی]]، [[عبدالحق دهلوی]]، [[ولی الله دهلوی]] و دیگران، [[احادیث]] [[صحیحین]] را [[قطعی الصدور]] دانستهاند<ref>نفحات الازهار، ج۱۷، ص۱۷۵-۱۷۶.</ref>. | ||
و چگونه افراد یاد شده در [[تواتر]] حدیثی تردید کردهاند که بیش از بیست [[صحابی]] آن را [[نقل]] کردهاند، در حالی که برخی از عالمان اهلسنت [[حدیث]] [[صلوة]] ابیبکر را که هشت نفر از [[صحابه]] نقل کردهاند، [[متواتر]] دانستهاند<ref>{{عربی|اعلم أن هذا الحدیث متواتر، فانه ورد من حدیث عائشة، و ابنمسعود، و ابنعباس، و ابنعمر، و عبدالله بن زمعة، و أبیسعید، و علیبن ابیطالب و حفصه}}. الصواعق المحرقه، ص۱۸۷.</ref>. | و چگونه افراد یاد شده در [[تواتر]] حدیثی تردید کردهاند که بیش از بیست [[صحابی]] آن را [[نقل]] کردهاند، در حالی که برخی از عالمان اهلسنت [[حدیث]] [[صلوة]] ابیبکر را که هشت نفر از [[صحابه]] نقل کردهاند، [[متواتر]] دانستهاند<ref>{{عربی|اعلم أن هذا الحدیث متواتر، فانه ورد من حدیث عائشة، و ابنمسعود، و ابنعباس، و ابنعمر، و عبدالله بن زمعة، و أبیسعید، و علیبن ابیطالب و حفصه}}. الصواعق المحرقه، ص۱۸۷.</ref>. |