دین الهی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←منشأ دين
(←دین حق) |
|||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
[[ادیان]] یاد شده در [[قرآن کریم]] را می‌توان به سه دسته کلی قسمت کرد: قرآن کریم ابتدا به [[روایت]] بخش‌های برجسته‌ای از [[تاریخ]] [[ادیان توحیدی]] و آموزه‌های آنها به عنوان یک جریان واحد [[تاریخی]] پرداخته است. این جریان در فرایند تکاملی همراه [[زندگی]] [[نخستین انسان]] و اولین [[پیامبر]] [[الهی]] بر روی [[زمین]] آغاز و با [[دین]] [[پیامبر خاتم]]{{صل}} پایان پذیرفته است. در مرحله دوم گونه‌های مختلف [[بت‌پرستی]] و آیین‌های شرک‌آمیز و تعالیم آنها به عنوان [[ادیان غیر توحیدی]] و جریان معارض با ادیان و [[آموزه‌های وحیانی]] گزارش شده‌اند. دسته سوم، صورت [[تحریف]] شده ادیانِ [[توحیدی]] است. این دسته از ادیان، به عبارت دقیق، بیشتر یک پرداخت انتقادی از انحرافات اعتقادی و [[رفتاری]] یگانه‌پرستان در دوره‌های گوناگون تاریخی و آموزه‌های تحریف شده در [[یهودیت]] و مسیحیتِ رایج است و اغلب به همان یهودیت و [[مسیحیت]] اختصاص دارد<ref>[[علی اسدی|اسدی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]؛ ج۱۳، ص ۲۰۶- ۲۶۶.</ref>. | [[ادیان]] یاد شده در [[قرآن کریم]] را می‌توان به سه دسته کلی قسمت کرد: قرآن کریم ابتدا به [[روایت]] بخش‌های برجسته‌ای از [[تاریخ]] [[ادیان توحیدی]] و آموزه‌های آنها به عنوان یک جریان واحد [[تاریخی]] پرداخته است. این جریان در فرایند تکاملی همراه [[زندگی]] [[نخستین انسان]] و اولین [[پیامبر]] [[الهی]] بر روی [[زمین]] آغاز و با [[دین]] [[پیامبر خاتم]]{{صل}} پایان پذیرفته است. در مرحله دوم گونه‌های مختلف [[بت‌پرستی]] و آیین‌های شرک‌آمیز و تعالیم آنها به عنوان [[ادیان غیر توحیدی]] و جریان معارض با ادیان و [[آموزه‌های وحیانی]] گزارش شده‌اند. دسته سوم، صورت [[تحریف]] شده ادیانِ [[توحیدی]] است. این دسته از ادیان، به عبارت دقیق، بیشتر یک پرداخت انتقادی از انحرافات اعتقادی و [[رفتاری]] یگانه‌پرستان در دوره‌های گوناگون تاریخی و آموزه‌های تحریف شده در [[یهودیت]] و مسیحیتِ رایج است و اغلب به همان یهودیت و [[مسیحیت]] اختصاص دارد<ref>[[علی اسدی|اسدی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]؛ ج۱۳، ص ۲۰۶- ۲۶۶.</ref>. | ||
== [[منشأ | == منشأ دين == | ||
{{اصلی|منشأ دين}} | |||
[[منشأ دین]] از موضوعات مهم فلسفۀ [[دین]] و حوزۀ [[دین]] پژوهی است. نظریه‌های [[منشأ دین]] در دو دسته [[الحادی]] و خداگرایانه جای می‌گیرند. نظریه‌های [[الحادی]] که بیشتر فرضیه‌اند تا نظریه، دو ویژگی اساسی دارند: | |||
# تکامل‌گرایند و در نتیجه [[ادیان]] را در آغاز دارای صورتی ساده و ابتدایی دانسته و [[ادیان]] پیچیده را صورت [[تکامل]] یافتۀ آن می‌خوانند. | |||
# با [[نفی]] منشأ فراطبیعی برای پیدایش [[دین]]، نبود [[خداوند]] را بدون هیچ دلیلی به عنوان پیش‌فرض در نظر گرفته و تلاش می‌کنند با رویکرد روان‌شناختی و جامعه‌شناختی [[منشأ دین]] را نیازهای گوناگون بشری معرفی کنند. | |||
بنابر نظریۀ [[الحادی]] دربارۀ [[منشأ دین]]، سه دیدگاه و رویکرد کلان و عمده وجود دارد: دیدگاه [[جامعه]] شناختی؛ دیدگاه روان‌شناختی و دیدگاه [[اقتصادی]] که هر کدام از اینها مورد نقد قرار گرفته است. | |||
اما براساس نظریه‌های خداگرایانه، منشأ پیدایش [[دین]]، خداست و نیازهای روانی یا [[اجتماعی]] نقشی در پیدایش [[دین]] ندارند. در مورد علت دین‌گرایی نیز باید گفت: بنابر [[آیات قرآنی]] و [[روایات اسلامی]] علت دین‌گرایی [[فطرت]] و [[خرد]] [[انسانی]] است و عوامل روانی، [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] زمینه ساز گرایش به دین هستند<ref>دین‌شناسی، ۳۸؛ انتظار بشر از دین، ص ۲۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی اسدی|اسدی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ص ۲۵۳- ۲۶۲؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]] ص ۴۳۱.</ref> | |||
== [[قلمرو دین]] == | == [[قلمرو دین]] == | ||