امنیت: تفاوت میان نسخه‌ها

==== امنیت اعتقادی و ایمانی ====

===== جنبه درونی (همراهی با [[آرامش]] [[اطمینان]]) =====

در این جنبه تأکید بر بعد درونی و روانی امنیت اعتقادی است. امنیت اعتقادی در بعد درونی، به معنای [[احساس ایمنی]] و آرامش درونی ناشی از [[باورها]] و [[اعتقادات دینی]] است. امنیت اعتقادی زمانی شکل می‌گیرد که فرد یا [[جامعه]] به باورها و [[ارزش‌های دینی]] [[معتقد]] باشد و بر اساس آن [[زندگی]] کند.

برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های امنیت اعتقادی عبارت‌اند از:

# [[اعتقاد راسخ به خدا]] و [[اصول دین]]

# [[پایبندی به احکام]] و [[ارزش‌های الهی]]

# اطمینان به [[عدالت]] و [[رحمت خداوند]]

# [[احساس آرامش]] در برابر [[سختی‌ها]] با [[توکل به خدا]]

# [[رضایت از قضا و قدر الهی]]

3 [[دوری از شبهات]] و [[تردیدهای اعتقادی]]

===== جنبه بیرونی (مصونیت در برابر تهدیدات و [[انحرافات]]) =====

در این جنبه تأکید بر [[حفظ اعتقادات]] در برابر تهدیدات و انحرافات است. هر [[انسانی]] باید از امنیت در عقیده برخوردار باشد. [[اسلام]] با [[راهزنان]] اعتقادات [[مردم]] برخورد شدید دارد و از آن به عنوان «ایجاد [[فساد در زمین]]» یاد می‌کند {{متن قرآن|الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ}}<ref>«(بدانید که) آشوب (شرک) از کشتار بدتر است» سوره بقره، آیه ۱۹۱.</ref>.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۳۱ و نامه ۵۳؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۷۳-۲۷۴؛ وسائل‌الشیعه، ج۱۱، ص۴۲۴؛ سفینةالبحار، ج۱، ص۴۱؛ تحریرالوسیله، ج۱، ص۴۹۱.</ref> و نخستین [[نشانه]] [[استضعاف]] را فشار و تأثیر عوامل اثرگذرانده در انحراف اعتقادی و یا موانع [[آزادی]] اعتقاد می‌داند که پاگرفتن این نوع استضعاف، مراحل [[سیاسی]]، [[اقتصادی]]، [[فرهنگی]] و نظامی را نیز به دنبال دارد<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۱]]، ص۳۲۳.</ref>.