آل عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

جمعی از [[فرزندان]] [[عقیل]]، چه [[فرزندان]] خود او یا نوه‌هایش از [[شهدای کربلا]] و [[حماسه]] آفرینان [[نهضت حسینی]] بودند که [[جان]] خویش را فدای [[امام]] کردند. پیشتر نیز [[مسلم بن عقیل]]، فدای [[دین خدا]] و راه [[حسین]] شده بود. دو تن از پسران مسلم از [[شهدای کربلا]] بودند. این [[حماسه]] آفرینان از [[نسل]] [[ابوطالب]] که عموزاده خویش، [[امام حسین|سید الشهدا]] {{ع}} را [[یاری]] کردند عبارتند از: [[عبد الله بن مسلم]]، [[محمد بن مسلم]]، [[جعفر بن عقیل]]، [[عبد الرحمان بن عقیل]]، [[محمد بن عقیل]]، [[عبد الله الاکبر]]، [[محمد بن ابی سعید بن عقیل]]، [[علی بن عقیل]] و [[عبدالله بن عقیل]]. این نه نفر، که برخی شان [[فقیه]] و عالمی بزرگ بودند، هر کدام پس از نبردی شورانگیز، به [[شهادت]] رسیدند. [[روز عاشورا]] نیز که [[فرزندان]] [[عقیل]] به میدان می‌رفتند، [[امام]] دعایشان می‌کرد و کشندگان آنان را [[لعن]] کرده و آل عقیل را به [[مقاومت]] [[دعوت]] می‌کرد و به [[بهشت]] مژده می‌داد {{متن حدیث|اَللّهُم‌َ اقْتُل‌ْ قاتِل‌َ آل‌ عقیل... صبراً آل‌ عقیل‌ اِن‌َّ مَوْعِدَکم‌ُ الْجَنَّة‌}}<ref>حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۴۹</ref> و به خاطر این فداکاری‌ها بود که پس از [[عاشورا]]، [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}} به [[خانواده]] آنان بیشتر عاطفه و [[لطف]] نشان می‌داد و آنان را بر بقیه [[برتری]] می‌داد، وقتی از او در این‌باره می‌پرسیدند، می‌فرمود: من [[رفتار]] و عملکردشان را [[روز عاشورا]] با [[امام حسین|ابا عبدالله]] به یاد می‌آورم و دلم به حالشان [[رقت]] و [[عطوفت]] می‌یابداز این رو، [[امام سجاد]] {{ع}} با اموالی که مختار پس از خروج، به آن [[حضرت]] داد، خانه‌هایی برای آل عقیل ساخت که [[حکومت اموی]] آنها را خراب کرده بود<ref>حیاة الام زین العابدین، ج ۱، ص ۱۸۶</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۲.</ref>