علم حصولی: تفاوت میان نسخه‌ها

# علم حصولی در اصطلاح [[فلسفه]] و منطق و معرفت‌شناسی: به [[دانش|دانشی]] گفته می‌شود که از طریق صورت‌های ذهنی حاصل می‌شود. این [[علم]]، [[علم اکتسابی|اکتسابی]] است و از راه ابزارهای حسی؛ مانند: [[چشم]] و [[گوش]] و دیگر [[حواس]] [[ادراک|ادراکی]] به‌ دست می‌‏آید. در مقابل، در [[علم حضوری]] که ابزار آن [[قلب]] یا [[روح انسان]] است، خود معلوم نزد عالِم ([[روح]]) حاضر می‌شود. این اصطلاح هماهنگ با اصطلاحات منطق و فلسفه و شناخت‌شناسی است.

# علم حصولی در اصطلاح برخی دانشمندان [[کلام]] و [[امام‌شناسی]]: به معنای "[[علم ارادی]]" است. کسانی که اینگونه تعبیراتی آورده‌اند هنگام [[سخن]] از "علم حضوری"، مراد آنان در اغلب، «[[علم فعلی]]» است: "مراد از علم حضوری او ([[امام]]) آشکار شدن معلومات نزد او به طور [[علم بالفعل|بالفعل]] است، در مقابل [[علم شأنی]]، [[علم بالقوه|بالقوه]] و به هنگام [[اراده]] که از آن این گونه تعبیر می‌شود: "اگر بخواهد که بداند، می‌داند"<ref>سید عبدالحسین لاری، المعارف السلمانیة، ص۲۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی]]، ص۱۴۶.</ref>

آیا علوم [[معصومین]] {{عم}} حضوری است یا حصولی؟ در پاسخ باید گفت، [[امام]] هم مانند همۀ انسان‌های دیگر علومی دارد که از طریق به‌کارگیری [[حواس ظاهری]] به دست می‌آید<ref>ر.ک: [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص۵ و ۶.</ref>، منتها راه‌های کسب علوم امامان {{عم}} را می‌توان در چند طریق بیان کرد که برخی از آنها حضوری و برخی حصولی هستند:

# نزول بی‌واسطۀ [[وحی]] بر [[قلب]]: مانند مواردی که [[حقایق]]، بدون واسطۀ [[حضرت جبرئیل]] بر قلب [[پیامبر]] {{صل}} نازل می‌شد<ref>[[محمد باقر مجلسی|مجلسی، محمد باقر]]، بحار الانوار، ج ۱۸، ص۲۶۰.</ref>.[[الهام]] و القای [[روح القدس]] را نیز می‌توان از این قسم دانست.

# دریافت علوم از [[فرشتگان]]: مانند نزول جبرئیل بر پیامبر {{صل}} و آوردن [[آیات قرآن]]<ref>سورۀ بقره، آیۀ ۹۷.</ref>.

# نزول وحی در [[خواب]]: مانند [[ابلاغ]] ماموریت [[ذبح]] [[حضرت اسماعیل]] به [[حضرت ابراهیم]] {{ع}}<ref>سورۀ صافات، آیۀ ۱۰۲.</ref>.

راه اول جزء [[علوم حضوری]] محسوب می‌شود؛ زیرا این علوم بدون هر واسطه‌ای، از جانب [[خدا]] بر [[قلب]] [[پیامبر]] نازل می‌شود؛ [[ارتباط با فرشتگان]] نیز دو گونه است: گاهی ارتباط با [[حقیقت]] [[ملکوتی]] آنان است که در این صورت، [[علوم]] دریافتی حضوری خواهد بود<ref>سورۀ بقره، آیۀ ۹۷.</ref> و گاهی [[ارتباط با فرشته]]، همراه با تجسد مادی اوست، در این صورت، [[دانش]] حاصل از این ارتباط، حصولی خواهد بود؛ مانند [[ظهور]] مادی فرشتگانی که [[مأمور]] هلاکت [[قوم لوط]] بودند<ref>سورۀ هود، آیات ۶۹ و ۸۱.</ref>. در سایر طرق که به صورت شنیدن و دیدن هست اگر دیدن و شنیدن، [[حسی]] و مادی باشد، دانش به دست آمده از آن، حصولی خواهد بود، اما اگر حقیقت این نوع دیدارها و گفت و گو‌ها، [[شهودی]] و غیرحسی باشد، دانش به دست آمده از آنها حضوری خواهد بود. [[اطمینان]] به اینکه آیا [[کسب علم]] از راه حسی بوده است یا شهودی، نیاز به قراین دارد؛ لذا علوم باواسطه، ممکن است به شکل حصولی یا حضوری باشند<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی]]، ص۱۴۶.</ref>.

# [[پرونده:1368251.jpg|22px]] [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|'''ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی''']]

# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر، حسن]]، [[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|'''علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن''']]