نبوغ بشری: تفاوت میان نسخه‌ها

== فرضیه [[باطل]] "[[وحی]] نتیجه نبوغ فكرى"‏==

[[وحی الهی]] نسبت به [[پیامبران]]، قابل توصیف با علل مادی و طبیعی نیست و فقط کسانی که به جهان غیب [[ایمان]] دارند، می‌‌توانند آن را پذیرا باشند. ولی در این میان کسانی که [[عالم غیب]] و ماوراء طبیعت را نپذیرفته‌اند، در مقابل چنین پدیده‌ای، به دست و پا افتاده‌اند که برای آن علت یا علل مادی جستجو کنند و در این مورد به فرضیه‌های [[سست]] و بی‌پایه ای دست زده‌اند که هرگز نمی‌توان چنین حادثه عظیمی را با آن علل محدود توجیه و [[تفسیر]] کرد. برخی قائلند دستگاه [[آفرینش]]، افراد نابغه و [[خیرخواهی]] را در دامن خویش پرورش می‌‌دهد و آنان روی نبوغ ذاتی و [[افکار]] عالی خود [[جامعه]] را به [[اخلاق نیک]] و [[اعمال شایسته]] و رعایت [[اجتماعی]] و.... [[دعوت]] نموده و از این رهگذر گام‌های موثری برای [[سعادت بشر]] بر می‌‌دارند و آنچه را که به عنوان دستور و [[قانون]] به [[مردم]] عرضه می‌‌دارند، جز نتیجه نبوغ و زاییده [[فکر]] عالی آنان چیز دیگری نیست و هرگز ارتباطی با [[جهان]] دیگر ندارند. این عده وحی را زاییده‌ نبوغ (و [[عقل]] [[انسانی]]) دانسته، گفته‌‌اند که نوابغ بشری با نبوغ ذاتی و درونی و روانی خویش، دارای افکاری بلند و نو و دارای خردهای عالی‌‌اند و از این راه به مردم [[خدمت]] می‌کنند<ref>[[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]]، [[منشور جاوید ج۱۰ (کتاب)|منشور جاوید ج۱۰]]، ص۲۲۲.</ref>.