خداشناسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = خدا | | موضوع مرتبط = خدا | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = [[خداشناسی در کلام اسلامی]] - [[خداشناسی در نهج البلاغه]] - [[خداشناسی در معارف دعا و زیارات]] - [[خداشناسی در معارف و سیره سجادی]] - [[خداشناسی در معارف و سیره حسینی]] - [[خداشناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | | مداخل مرتبط = [[خداشناسی در کلام اسلامی]] - [[خداشناسی در نهج البلاغه]] - [[خداشناسی در معارف دعا و زیارات]] - [[خداشناسی در معارف و سیره سجادی]] - [[خداشناسی در معارف و سیره حسینی]] - [[خداشناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
'''خداشناسی''' مهمترین اصلی است که [[اندیشه]] [[آدمی]] و بهدنبال آن نوع و [[روش زندگی]] [[انسان]] را مشخص میکند. این موضوع میتواند انگیزههای مختلفی داشته باشد مانند: حقیقتطلبی؛ حقسپاسی و [[شکر]] مُنعم؛ کمالطلبی و.... در [[ضرورت]] خداشناسی علل مختلفی نقش دارند مانند: پاسخ به غریزه کنجکاوی؛ [[لزوم شکر منعم]] و [[لزوم دفع خطر]] و آسیب محتمل. [[براهین]] مختلفی نیز برای خداشناسی مطرح شده است مانند: [[برهان امکان و وجوب]]؛ [[برهان صدیقین]]؛ [[برهان حدوث]]؛ [[برهان فطرت]]؛ [[برهان نظم]]. | '''خداشناسی''' مهمترین اصلی است که [[اندیشه]] [[آدمی]] و بهدنبال آن نوع و [[روش زندگی]] [[انسان]] را مشخص میکند. این موضوع میتواند انگیزههای مختلفی داشته باشد مانند: حقیقتطلبی؛ حقسپاسی و [[شکر]] مُنعم؛ کمالطلبی و.... در [[ضرورت]] خداشناسی علل مختلفی نقش دارند مانند: پاسخ به غریزه کنجکاوی؛ [[لزوم شکر منعم]] و [[لزوم دفع خطر]] و آسیب محتمل. [[براهین]] مختلفی نیز برای خداشناسی مطرح شده است مانند: [[برهان امکان و وجوب]]؛ [[برهان صدیقین]]؛ [[برهان حدوث]]؛ [[برهان فطرت]]؛ [[برهان نظم]]. | ||
خط ۱۲: | خط ۱۳: | ||
== خداشناسی فطری == | == خداشناسی فطری == | ||
{{اصلی|خداشناسی فطری}} | {{اصلی|خداشناسی فطری}} | ||
[[شناخت]] [[خدا]] برخاسته از انگیزههایی است که عبارتاند از: | [[شناخت]] [[خدا]] برخاسته از انگیزههایی است که عبارتاند از: | ||
# '''حقیقتطلبی:''' [[خداوند]] [[انسان]] را چنان آفریده است که او همواره در پی راه یافتن به [[حقیقت]] است و جز از این گذر ارضا نمیشود و بخشی از [[پیشرفت]] [[دانش]] انسانی وامدار این انگیزه است. حقیقتطلبی را "غریزه کنجکاوی" نیز میگویند که [[انسان]] را به [[شناخت]] [[آفریدگار]] [[جهان]] وامیدارد. [[قرآن]] نیز بر وجود این انگیزه در [[انسان]] اشارت برده و از آن برای [[هدایت]] او بهره میبرد<ref>{{متن قرآن| الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ}}؛ سوره بقره، آیه ۱۴۷ و {{متن قرآن|كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ }}، آیه ۲۱۳؛ {{متن قرآن| وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ }}؛ سوره مائده، آیه ۸۳.</ref>. | # '''حقیقتطلبی:''' [[خداوند]] [[انسان]] را چنان آفریده است که او همواره در پی راه یافتن به [[حقیقت]] است و جز از این گذر ارضا نمیشود و بخشی از [[پیشرفت]] [[دانش]] انسانی وامدار این انگیزه است. حقیقتطلبی را "غریزه کنجکاوی" نیز میگویند که [[انسان]] را به [[شناخت]] [[آفریدگار]] [[جهان]] وامیدارد. [[قرآن]] نیز بر وجود این انگیزه در [[انسان]] اشارت برده و از آن برای [[هدایت]] او بهره میبرد<ref>{{متن قرآن| الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ}}؛ سوره بقره، آیه ۱۴۷ و {{متن قرآن|كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ }}، آیه ۲۱۳؛ {{متن قرآن| وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ }}؛ سوره مائده، آیه ۸۳.</ref>. |