پرش به محتوا

مبارزه با فساد اقتصادی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[قرآن کریم]] در [[دستورات]] [[هدایتی]] خود، همواره مردم را از [[تجاوز به حقوق]] مادی و [[معنوی]] [[نهی]] کرده و راه‎کارهایی برای داشتن جامعه‌ای سالم و [[امن]] به مخاطبان ارائه داده است. در بُعد مسائل اقتصادی نیز [[خداوند متعال]] همواره [[انسان]] را به رعایت عدل [[تشویق]] کرده و از [[ظلم]] و [[تعدی]] به [[اموال]] مردم نهی نموده است. یکی از آیاتی که به صراحت با مفاسد اقتصادی مبارزه می‌کند [[آیه]] ۱۸۸ [[سوره مبارکه]] البقره است. در این [[آیه]] چنین آمده: {{متن قرآن|وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«و دارایی‌های همدیگر را میان خود به نادرستی مخورید و آنها را (با رشوه) به سوی داوران سرازیر نکنید تا بخشی از دارایی‌های مردم را آگاهانه به حرام بخورید» سوره بقره، آیه ۱۸۸.</ref>.
[[قرآن کریم]] در [[دستورات]] [[هدایتی]] خود، همواره مردم را از [[تجاوز به حقوق]] مادی و [[معنوی]] [[نهی]] کرده و راه‎کارهایی برای داشتن جامعه‌ای سالم و [[امن]] به مخاطبان ارائه داده است. در بُعد مسائل اقتصادی نیز [[خداوند متعال]] همواره [[انسان]] را به رعایت عدل [[تشویق]] کرده و از [[ظلم]] و [[تعدی]] به [[اموال]] مردم نهی نموده است. یکی از آیاتی که به صراحت با مفاسد اقتصادی مبارزه می‌کند [[آیه]] ۱۸۸ [[سوره بقره]] است. در این [[آیه]] چنین آمده: {{متن قرآن|وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«و دارایی‌های همدیگر را میان خود به نادرستی مخورید و آنها را (با رشوه) به سوی داوران سرازیر نکنید تا بخشی از دارایی‌های مردم را آگاهانه به حرام بخورید» سوره بقره، آیه ۱۸۸.</ref>.


در تبیین این آیه لازم است برخی از واژگان آن توضیح داده شود؛ منظور از «اکل [[اموال]] [[مردم]]»: گرفتن آن و یا مطلق [[تصرف]] در آن است، که به‌طور مجاز «خوردن [[مال]] مردم» نامیده می‌شود، مصحح این اطلاق مجازی، آن است که خوردن نزدیک‌ترین و قدیمی‎ترین عمل طبیعی است که [[انسان]] محتاج به انجام آن است، برای اینکه [[آدمی]] از آغازین [[روز]] پیدایش‌اش اولین حاجتی که [[احساس]] می‌کند، و اولین عملی که بدان مشغول می‌شود تغذی است، سپس رفته رفته به [[حوائج]] دیگر طبیعی خود از قبیل: [[لباس]]، [[مسکن]] و [[ازدواج]] پی می‌برد، پس اولین تصرفی که از خود در مال احساس می‌کند همان خوردن است، و به همین جهت هر قسم تصرف و گرفتن و مخصوصاً در مورد اموال را خوردن مال مینامند، و این اختصاص به لغت [[عرب]] ندارد، [[زبان فارسی]] و سایر لغات نیز این اصطلاح را دارند. بنابر همین مطلبی که عرض شد، کلمه اموال به معنای هر چیزی است که مورد [[رغبت]] [[انسان‌ها]] قرار بگیرد، و بخواهند که مالک آن شوند، و گویا این کلمه از مصدر میل گرفته شده، چون مال چیزی است که [[دل]] آدمی به سوی آن متمایل است.
در تبیین این آیه لازم است برخی از واژگان آن توضیح داده شود؛ منظور از «اکل [[اموال]] [[مردم]]»: گرفتن آن و یا مطلق [[تصرف]] در آن است، که به‌طور مجاز «خوردن [[مال]] مردم» نامیده می‌شود، مصحح این اطلاق مجازی، آن است که خوردن نزدیک‌ترین و قدیمی‎ترین عمل طبیعی است که [[انسان]] محتاج به انجام آن است، برای اینکه [[آدمی]] از آغازین [[روز]] پیدایش‌اش اولین حاجتی که [[احساس]] می‌کند، و اولین عملی که بدان مشغول می‌شود تغذی است، سپس رفته رفته به [[حوائج]] دیگر طبیعی خود از قبیل: [[لباس]]، [[مسکن]] و [[ازدواج]] پی می‌برد، پس اولین تصرفی که از خود در مال احساس می‌کند همان خوردن است، و به همین جهت هر قسم تصرف و گرفتن و مخصوصاً در مورد اموال را خوردن مال مینامند، و این اختصاص به لغت [[عرب]] ندارد، [[زبان فارسی]] و سایر لغات نیز این اصطلاح را دارند. بنابر همین مطلبی که عرض شد، کلمه اموال به معنای هر چیزی است که مورد [[رغبت]] [[انسان‌ها]] قرار بگیرد، و بخواهند که مالک آن شوند، و گویا این کلمه از مصدر میل گرفته شده، چون مال چیزی است که [[دل]] آدمی به سوی آن متمایل است.
۱۱۲٬۹۹۷

ویرایش