جاسوسی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
←منابع
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[پناه دادن]] [[کافر ذمی]] جاسوس [[مشرکان]] را، در صورتی که خودداری از آن در [[عقد ذمه]] شرط شده باشد، موجب بطلان [[عقد]] میشود و در صورت عدم استراط، [[قرارداد]] باطل نمیشود، لیکن [[ذمی]] تعزیر میگردد<ref>قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۸۱-۴۸۲؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref>. | [[پناه دادن]] [[کافر ذمی]] جاسوس [[مشرکان]] را، در صورتی که خودداری از آن در [[عقد ذمه]] شرط شده باشد، موجب بطلان [[عقد]] میشود و در صورت عدم استراط، [[قرارداد]] باطل نمیشود، لیکن [[ذمی]] تعزیر میگردد<ref>قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۸۱-۴۸۲؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref>. | ||
برخی، پناه دادن جاسوس را مطلقاً موجب بطلان عقد دانستهاند؛ هر چند ترک آن در عقد شرط نشده باشد<ref>الدروس الشرعیه، ج۲، ص۳۴؛ الروضة البهیه، ج۲، ص۳۸۸-۳۸۹؛ فرهنگ فقه، ج۳، ص۳۶.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۵۷۲.</ref> | برخی، پناه دادن جاسوس را مطلقاً موجب بطلان عقد دانستهاند؛ هر چند ترک آن در عقد شرط نشده باشد<ref>الدروس الشرعیه، ج۲، ص۳۴؛ الروضة البهیه، ج۲، ص۳۸۸-۳۸۹؛ فرهنگ فقه، ج۳، ص۳۶.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۵۷۲.</ref> | ||
==جاسوسی (عین)== | |||
[[احکام فقهی]] جاسوسی که [[فقها]] از [[حبس]] تا [[قتل]] را بیان داشتهاند و ضوابط [[فقهی]] ناظر بر آن بیانگر تأکید [[فقه]] بر [[ضرورت شناخت]] آن و نیز [[نگرانی]] [[شارع]] از نقشآفرینی جاسوس در [[تهدید]] امنیت [[حکومت اسلامی]] است. جاسوس به علت نوع کارکرد پنهانیاش، هم [[احساس ناامنی]] را در جامعه دامن میزند و هم در فضای عینی، امنیت را به مخاطره میافکند. جاسوس در واقع نوکر و مزدور [[بیگانه]] است که در [[لباس]] [[شهروند]] عادی برای دستیابی به [[اخبار]] محرمانه و اطلاعات سری [[مسلمانان]] و [[نظام اسلامی]] برای [[بیگانگان]] و ضربه زدن به امنیت آن میکوشد<ref>مصطفی آخوندی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۱.</ref>. برخی از فقها با [[تمسک]] به ادلههایی چون {{متن قرآن|وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ}}<ref>«و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید» سوره انفال، آیه ۶۰.</ref>، [[روایات]] متعدد<ref>نعمان بن محمد تمیمی مغربی، دعائم الإسلام، ج۱، ص۳۹۸.</ref>، [[قاعده حفظ نظام]]<ref>حسینعلی منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج۵، ص۲۷۵.</ref>، [[حکم]] محاربه<ref>سید محمد حسن مرعشی شوشتری، دیدگاههای نو در حقوق، ج۲، ص۱۰۳.</ref> و [[مهدورالدم]] بودن<ref>حسینعلی منتظری، حکومت دینی و حقوق انسان، صص ۷۸ و ۸۱.</ref>، به [[قتل]] و [[اعدام]] جاسوس [[دشمن]] [[حکم]] دادهاند؛ اما برخی از [[فقها]] حکم [[زندان]] را بر جاسوس مقرر کردهاند<ref>نجم الدین طبسی، زندان و تبعید در اسلام، ص۷۸.</ref>. برخی از [[فقیهان]] نیز معتقدند عنوان [[منافق]] و [[مفسد]] و [[محارب]] و [[باغی]] نیز غالباً بر جاسوس صادق است<ref>حسینعلی منتظری، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج۵، ص۲۸۰.</ref>.<ref>[[محمد اسماعیل نباتیان|نباتیان، محمد اسماعیل]]، [[فقه و امنیت (کتاب)|فقه و امنیت]] ص ۱۸۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: 1100699.jpg|22px]] [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه فقه سیاسی ج۱''']] | # [[پرونده: 1100699.jpg|22px]] [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه فقه سیاسی ج۱''']] | ||
# [[پرونده:IM010643.jpg|22px]] [[محمد اسماعیل نباتیان|نباتیان، محمد اسماعیل]]، [[فقه و امنیت (کتاب)|'''فقه و امنیت''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||