آزمایش الهی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امتحان]] در لغت به معنای آزمودن است<ref>الصحاح، ج۶، ص۲۲۰۱؛ لسان العرب، ج۱۳، ص۴۲.</ref>. این واژه از ریشه "م ـ ح ـ ن" به معنای تازیانه زدن و گداختن گرفته شده است؛ "امتحنتُ الذهب" یعنی طلا را در [[آتش]] قرار دادم تا [[آزمایش]] شده و [[خالص]] شود<ref>لسان العرب، ج۱۳،ص۴۲؛ الصحاح، ج۶، ص۲۲۰۱؛ المنجد، ص۷۴۹، "محن".</ref>. به گفته برخی [[تصفیه]] و تخلیص از آثار و لوازم [[امتحان]] است<ref>التحقیق، ج۱۱، ص۴۳، "محن".</ref>. [[امتحان]] با توجه به معنای ریشه آن در مواردی به‌کار می‌رود که با سلب [[آسایش]] و [[آرامش]] ظاهری همراه است<ref>[[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[امتحان (مقاله)|مقاله «امتحان»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۴؛ [[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه امتحان (مقاله)|مقاله «آیه امتحان»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۷۶-۷۷.</ref>.