عصمت وحی: تفاوت میان نسخه‌ها
←اثبات عصمت وحی
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
== [[اثبات عصمت وحی]] == | == [[اثبات عصمت وحی]] == | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}'''[[دلایل عصمت وحی چیست؟ (پرسش)| دلایل عصمت وحی چیست؟]]'''{{پایان}} | |||
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[عصمت (پرسش)|(پرسمان عصمت)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}} | |||
=== [[ادله عقلی]] === | === [[ادله عقلی]] === | ||
سه [[دلیل عقلی]] بر [[ضرورت عصمت]] [[وحی]] بیان شده که از مجموع آنها می‌توان عصمت وحی را به [[اثبات]] رساند که عبارت‌اند از: | سه [[دلیل عقلی]] بر [[ضرورت عصمت]] [[وحی]] بیان شده که از مجموع آنها می‌توان عصمت وحی را به [[اثبات]] رساند که عبارت‌اند از: | ||
#'''عدم تطابق با [[حکمت الهی]] و | #'''عدم تطابق با [[حکمت الهی]] و نقض غرض'''؛ | ||
#'''عدم سازگاری با [[علم]] نامحدود [[الهی]]'''؛ | #'''عدم سازگاری با [[علم]] نامحدود [[الهی]]'''؛ | ||
#'''عدم سازگاری با [[قدرت]] بی‌انتهای الهی'''. | #'''عدم سازگاری با [[قدرت]] بی‌انتهای الهی'''. | ||
توضیح اینکه بعد از آنکه [[ضرورت وحی]] به عنوان راه دیگری برای دستیابی به شناخت‌های لازم، و جبران نارسایی [[حس]] و [[عقل]] [[انسانی]]، به ثبوت رسید مسأله دیگری مطرح می‌شود و آن این است: با توجه به اینکه افراد عادی مستقیماً از این وسیله [[شناخت]]، بهره‌مند نمی‌شوند و [[استعداد]] و | توضیح اینکه بعد از آنکه [[ضرورت وحی]] به عنوان راه دیگری برای دستیابی به شناخت‌های لازم، و جبران نارسایی [[حس]] و [[عقل]] [[انسانی]]، به ثبوت رسید مسأله دیگری مطرح می‌شود و آن این است: با توجه به اینکه افراد عادی مستقیماً از این وسیله [[شناخت]]، بهره‌مند نمی‌شوند و [[استعداد]] و لیاقت دریافت وحی الهی را ندارند، و ناچار [[پیام الهی]] به‌وسیله افراد خاصی «[[پیامبران]]» باید به ایشان [[ابلاغ]] شود چه ضمانتی برای صحّت چنین پیامی وجود دارد؟ و از کجا می‌توان مطمئن شد شخص [[پیامبر]]، [[وحی الهی]] را درست دریافت کرده و آن را درست به [[مردم]] رسانده است؟ و نیز اگر واسطه‌ای بین [[خدا]] و پیامبر، وجود داشته، او نیز [[رسالت]] خود را به‌طور صحیح انجام داده است؟ زیرا راه وحی، در صورتی کارآیی لازم را دارد، و می‌تواند نارسایی [[دانش بشری]] را جبران کند که از مرحله صدور تا مرحله وصول به مردم، از هرگونه [[تحریف]] و دستبرد عمدی و [[سهوی]]، مصون باشد و گرنه با وجود احتمال [[سهو]] و [[نسیان]] در واسطه یا وسائط، یا [[تصرف]] عمدی در مفاد آن، باب احتمال خطاء و نادرستی در [[پیام]] [[واصل]] به مردم، باز می‌شود و موجب سلب [[اعتماد]] از آن می‌گردد. پس از چه راهی می‌توان [[اطمینان]] یافت که [[وحی الهی]] به‌طور صحیح و سالم به‌دست [[مردم]] می‌رسد؟ | ||
'''جواب این است:''' همانگونه که [[عقل]]، با توجه به [[حکمت الهی]] درمی‌یابد باید راه دیگری برای شناختن [[حقایق]] و [[وظایف عملی]]، وجود داشته باشد هر چند از [[حقیقت]] و کنه آن راه، [[آگاه]] نباشد به همین ترتیب [[درک]] می‌کند مقتضای حکمت الهی این است، پیامهای او سالم و دست نخورده به دست مردم برسد و گرنه [[نقض غرض]] خواهد شد. به دیگر سخن: بعد از آنکه معلوم شد پیامهای [[الهی]] باید با یک یا چند واسطه به مردم برسد تا زمینه [[تکامل]] اختیاری [[انسان‌ها]] فراهم شود و [[هدف الهی]] از [[آفرینش بشر]] تحقق یابد با استناد به صفات کمالیّه الهی ثابت می‌شود این پیامها مصون از تصرفات عمدی و [[سهوی]] خواهد بود؛ زیرا اگر [[خدای متعال]] نخواهد، پیام‌هایش به‌طور صحیح به بندگانش برسد خلاف [[حکمت]] خواهد بود و [[اراده حکیمانه الهی]]، آن را [[نفی]] می‌کند، و اگر [[خدا]] نداند [[پیام]] خود را از چه راهی و به‌وسیله چه کسانی بفرستد که سالم به بندگانش برسد با [[علم نامتناهی]] او منافات خواهد داشت و اگر نتواند وسایط شایسته‌ای را برگزیند و ایشان را از [[هجوم]] [[شیاطین]]، [[حفظ]] کند با [[قدرت]] نامحدود او سازگار نخواهد بود<ref>[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص۱۴۱.</ref>. | '''جواب این است:''' همانگونه که [[عقل]]، با توجه به [[حکمت الهی]] درمی‌یابد باید راه دیگری برای شناختن [[حقایق]] و [[وظایف عملی]]، وجود داشته باشد هر چند از [[حقیقت]] و کنه آن راه، [[آگاه]] نباشد به همین ترتیب [[درک]] می‌کند مقتضای حکمت الهی این است، پیامهای او سالم و دست نخورده به دست مردم برسد و گرنه [[نقض غرض]] خواهد شد. به دیگر سخن: بعد از آنکه معلوم شد پیامهای [[الهی]] باید با یک یا چند واسطه به مردم برسد تا زمینه [[تکامل]] اختیاری [[انسان‌ها]] فراهم شود و [[هدف الهی]] از [[آفرینش بشر]] تحقق یابد با استناد به صفات کمالیّه الهی ثابت می‌شود این پیامها مصون از تصرفات عمدی و [[سهوی]] خواهد بود؛ زیرا اگر [[خدای متعال]] نخواهد، پیام‌هایش به‌طور صحیح به بندگانش برسد خلاف [[حکمت]] خواهد بود و [[اراده حکیمانه الهی]]، آن را [[نفی]] می‌کند، و اگر [[خدا]] نداند [[پیام]] خود را از چه راهی و به‌وسیله چه کسانی بفرستد که سالم به بندگانش برسد با [[علم نامتناهی]] او منافات خواهد داشت و اگر نتواند وسایط شایسته‌ای را برگزیند و ایشان را از [[هجوم]] [[شیاطین]]، [[حفظ]] کند با [[قدرت]] نامحدود او سازگار نخواهد بود<ref>[[محمد تقی مصباح یزدی|مصباح یزدی، محمد تقی]]، [[آموزش عقاید (کتاب)|آموزش عقاید]]، ص۱۴۱.</ref>. | ||
| خط ۱۳۸: | خط ۱۴۰: | ||
روایت مذکور و چنین نقل قول‌هایی مؤید این مطلب هستند که [[پیامبر اسلام]]{{صل}} وحی الهی را درست دریافت کرده و به [[مردم]] [[ابلاغ]] می‌‌کرد. | روایت مذکور و چنین نقل قول‌هایی مؤید این مطلب هستند که [[پیامبر اسلام]]{{صل}} وحی الهی را درست دریافت کرده و به [[مردم]] [[ابلاغ]] می‌‌کرد. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||