حسرت در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان مدخل  = حسرت

| مداخل مرتبط = [[حسرت در قرآن]] - [[حسرت در نهج البلاغه]] - [[حسرت در معارف دعا و زیارات]] - [[حسرت در معارف و سیره سجادی]]

| پرسش مرتبط  =  

[[حسرت]] به معنی [[غم]]، [[غصه]]، [[رنج]]، آه و افسوس است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. یکی از نام‌های [[روز قیامت]] "[[یوم الحسرة]]" است<ref>{{متن قرآن|وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ}} «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.</ref>.

 

[[امام سجاد]] {{ع}} نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن [[روز]] به [[خدا]] پناه جسته است: «ای [[خداوند]] در آن روزِ حسرت وندامت که [[ستمکاران]] سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»<ref>نیایش چهل‌ودوم</ref> و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین [[مصیبت]]... و گرفتار شدن به عقاب [[روز رستخیز]]»<ref>نیایش هجدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۶.</ref>

[[رده:حسرت]]