پرش به محتوا

حنیف: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ۱۸ ژوئن
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۲: خط ۲:
== مقدمه ==
== مقدمه ==
'''حنیف''' یعنی کسی که از [[باطل]] و [[گمراهی]] به [[حق]] و [[هدایت]] تمایل دارد و جویای راه درست است. [[قرآن کریم]]، [[حضرت ابراهیم]] را حنیف و [[پیروان]] آیین یکتاپرستی را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به [[حج]] می‌رفتند و به [[آداب]] و [[آیین]] [[حضرت ابراهیم]] پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. [[دین]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} را نیز پیش از آنکه به [[پیامبری]] [[مبعوث]] گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن حضرت به [[آیین]] [[یکتاپرستی]] [[ابراهیم خلیل]] و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در [[قرآن کریم]] نیز برای [[دین حق]] و درست و مطابق با [[فطرت]]، صفت حنیف ذکر شده است: {{متن قرآن|فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...}}<ref> «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰</ref>؛ {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۳.</ref>
'''حنیف''' یعنی کسی که از [[باطل]] و [[گمراهی]] به [[حق]] و [[هدایت]] تمایل دارد و جویای راه درست است. [[قرآن کریم]]، [[حضرت ابراهیم]] را حنیف و [[پیروان]] آیین یکتاپرستی را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به [[حج]] می‌رفتند و به [[آداب]] و [[آیین]] [[حضرت ابراهیم]] پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. [[دین]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} را نیز پیش از آنکه به [[پیامبری]] [[مبعوث]] گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن حضرت به [[آیین]] [[یکتاپرستی]] [[ابراهیم خلیل]] و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در [[قرآن کریم]] نیز برای [[دین حق]] و درست و مطابق با [[فطرت]]، صفت حنیف ذکر شده است: {{متن قرآن|فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...}}<ref> «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰</ref>؛ {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۳.</ref>
==حنیف==
کسانی را که پیرو [[دین ابراهیم]]{{ع}} بوده‌اند «حنیف یا [[حنفاء]]» خوانده‌اند. پایه‌های این [[اعتقاد]] بر [[یکتاپرستی]] و [[نفی شرک]] [[استوار]] بوده است. [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] دین ابراهیم{{ع}} را این‌گونه وصف می‌کند: {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref>.
[[پیروان]] این اعتقاد در [[جزیرة العرب]] بسیار محدوده بوده‌اند. آنان با [[تعقل]] و [[رأی]] و نظر خود از [[پرستش]] [[بت‌ها]] و سایر [[خدایان]] خودداری کرده، [[اعتکاف]] می‌کردند. برای بت‌ها [[قربانی]] نکرده و از گوشت آنان نمی‌خوردند. از [[عادات]] بد [[جاهلی]] به دور بوده و به [[نکوهش]] [[بت‌پرستان]] می‌پرداخته‌اند. [[حج]] را همانند عصر ابراهیم{{ع}} انجام می‌دادند. آبا و [[اجداد رسول خدا]]{{صل}} همگی بر این [[دین]] بوده‌اند. مقارن [[ظهور اسلام]] نام چند تن از حنفاء از جمله «قُسّ بن ساعده، [[زید بن عمرو]] بن فُضیل، اُمیة بن ابی‌صَلت» در منابع آمده است<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، اصغر قائدان، مشعر، ۱۳۷۷، ص۳۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۴۳۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۲٬۲۶۷

ویرایش