برادری (اخوت): تفاوت میان نسخه‌ها

بنا به منابع تاریخی و [[روایات]]، [[پیامبر]]{{صل}} در آغاز ورود به [[مدینه]] برای تحکیم روابط میان [[مهاجرین]] و [[انصار]]، پیوند [[برادری]] (مؤاخاة) برقرار کرد<ref>ابن هشام، عبدالملک، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۴- ۵۰۷؛ طوسی، الامالی، ص۵۸۷؛ مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال والاموال و الحفدة و المتاع، ج۱، ص۶۹.</ref> و [[حضرت علی]]{{ع}} را [[برادر]] خود در [[دنیا]] و [[آخرت]] خواند<ref>هلالی کوفی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج۲، ص۷۶۰؛ قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة لذوی القربی، ج۱، ص۱۷۸.</ref>. در روایات اهل بیت{{عم}} به رابطه برادری توجه و بر آن تأکید شده است<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۷۱، ص۲۷۳؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۲۰۳- ۲۱۳.</ref>. در برخی از روایات به جنبه‌های گوناگون [[برادری دینی]] و [[اسلامی]] اشاره شده و نشانه‌های آن [[مواسات]] (غمخوار یکدیگر بودن)<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۸۵. </ref> [[یاری رساندن]] در راه [[فرمانبرداری از خدا]]<ref>آمدی، ص۴۱۷؛ ورام، ج۲، ص۱۲۳. </ref>، [[خیرخواهی]]، [[بی‌نیازی]] به هنگام نیاز و اهتمام به [[نماز]] و غیر آن<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعه، ج۱۲، ص۲۰۳ – ۲۰۸.</ref> معرفی شده است<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ج۱، ص۱۹.</ref>. در برخی روایات از گسستن پیوند برادری نیز [[نهی]] شده<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۷۴، ص۲۱۰. </ref> و بهترین [[صدقه]] آشنایی با [[حقوق]] برادر مؤمن شمرده شده است<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعه، ج۱۶، ص۲۲۳.</ref>.

اوج برادری را مشروط به انجام تعهداتی دوطرفه میان [[برادران]] است. شرط برادری افزون بر ابراز [[عطوفت]] و [[مهربانی]] به هم و [[خشم]] و [[کینه]] به [[دشمنان]] یکدیگر<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۹، ص۳۸۵. </ref> رد کردن [[غیبت]] [[برادر]] [[مؤمن]]<ref>چهل حدیث، ص۳۱۶.</ref> است<ref>[[اسماعیل رضوانی‌فر|رضوانی‌فر، اسماعیل]]، [[برادری (مقاله)| مقاله «برادری»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی ج۲]]، ص ۶۰۵.</ref>.