باهله: تفاوت میان نسخه‌ها

طایفه‌ای هستند که [[مردم]] آن با [[حضرت قائم]]{{ع}} به [[نبرد]] می‌پردازند و حضرت با آنان می‌جنگد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۶۳؛ حلیة الابرار، ج ۲، ص۶۳۲.</ref>. باهله، طایفه‌ای منسوب به "[[باهلة]] بن اعصر" می‌باشد. [[عرب‌ها]] در آن [[روزگار]] از پیوند با این [[قبیله]] خودداری می‌کردند؛ زیرا افراد شرافتمند و محترمی در میان آنان نبود و طایفه باهله، مردمی [[پست]] بودند. [[حضرت علی]]{{ع}} پیش از حرکت به [[صفین]] به آنان فرمود: "[[خدا]] را [[گواه]] می‌گیرم که من از شما و شما از من [[خشمگین]] هستید، پس بیایید، [[حقوق]] خود را دریافت کنید و از [[کوفه]] به [[دیلم]] کوچ کنید"<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۳، ص۲۷۲؛ الغارات، ج ۲، ص۲۱.</ref>.

طایفه‌ای هستند که مردم آن با حضرت قائم{{ع}} به نبرد می‌پردازند و حضرت با آنان می‌جنگد<ref>غیبة نعمانی، ص۲۹۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۶۳.</ref>. ضبّه، نام روستایی از [[حجاز]] است که در راه [[شام]] در [[ساحل]] دریا قرار گرفته است. در کنار آن، روستای [[حضرت یعقوب]]{{ع}} به نام "[[بدا]]" قرار دارد. بنی ضبّه قبیله‌ای است که در [[جنگ جمل]] به پشتیبانی از [[دشمنان علی]]{{ع}} برخاستند و بیش‌تر اشعار و رجزهایی که در جنگ جمل خوانده شد، متعلق به قبیله ضبّه و [[ازد]] بود؛ آنان در آن [[جنگ]]، گرداگرد شتر [[عایشه]] را گرفتند و از او حمایت کردند<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۹، ص۳۲۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۸ و ۱۷۸.</ref>