آمادگی نظامی و انتظامی برای ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از مهم‌ترین [[وظایف]] دوران غیبت به عنوان زمینه ‌سازی، آمادگی پیوسته و راستین از جهت [[توانمندی]] نظامی و جسمانی و مهیا کردن تسلیحات مناسب هر عصر برای [[یاری]] و نصرت امام [[غائب]] است. [[انتظار]]، نخست یک آرمان و [[عقیده]] است و سپس در عمل و عینیت آشکار می‌‌گردد و [[انسان]] [[منتظر]] به [[مرزبانی]] و پاسداری از حوزۀ جغرافیایی و [[فرهنگی]] و [[ایدئولوژی]] خود و هم کیشان و هم مسلکان خویش می‌‌پردازد و همواره در موضع دیده‌بانی است و هوشیارانه و تیزنگرانه به افق‌های دور و نزدیک می‌‌نگرد و هر تحرّک و تحول و [[نقل]] و انتقالی را در اردوگاه‌های [[دشمن]] زیر نظر می‌‌گیرد و در سنگر [[دفاع]] ایدئولوژیکی و زمینی و جغرافیایی، [[دشمن]] را از پیشروی باز می‌‌دارد و در صورت فراهم بودن زمینه به تهاجم نیز دست می‌‌یازد. این است که جامعۀ [[منتظر]] همواره به [[آمادگی نظامی]] و دفاعی فرا خوانده شده و تهیۀ ابزار [[جنگ]] و [[قدرت]] از هر مقوله و با هر کیفیت، [[تکلیف]] گشته است. آموزه‌های [[اهل‌بیت]] {{ع}}، ظهور را به دغدغۀ دائمی‌ [[شیعیان‌]] مبدل‌ ساخت. ترغیب به [[کسب آمادگی برای ظهور]]، و لو با تهیه یک تیر یا آماده‌ کردن‌ مرکبی‌ برای [[همراهی]] با [[اهل‌بیت]] {{ع}}؛ یا آمادگی با شمشیر‌ آخته؛ از جلوه‌های چنین تعلیمی است و [[هدف]] از آن، آماده‌سازی‌ شیعه‌ در‌ بستر [[تاریخ]] برای نفی [[حاکمیت]] [[طاغوت]] و نهادینه‌سازی [[فرهنگ]] [[مقاومت]] است. در این باره در کتاب‌‌های [[روایی]] [[روایات]] فراوانی وجود دارد. [[امام باقر]] {{ع}} ذیل آیۀ شریفۀ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref> فرمودند: «بر انجام [[واجبات]] [[شکیبایی]] کنید و برابر [[دشمنان]]، یک دیگر را [[یاری]] نمایید و برای [[یاری]] پیشوای [[منتظَر]]، همواره آمادگی خود را حفظ کنید»<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۱۹۹؛ {{متن حدیث|"اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ"}}.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز در [[تفسیر]] همین [[آیه]] فرمودند: «در برابر مشکلات [[شکیبایی]] ورزید و در انجام تکلیف‌ها و [[مسئولیت‌ها]] پایدار باشید، و با [[امامان]] رابطه برقرار کنید».<ref>تفسیر علی بن ابراهیم، ج۱، ص۱۲۹؛ {{متن حدیث|إِصْبِرُوا عَلَی الْفَرائِضِ وَ صابِرُوا عَلَی الْمَصائِبِ وَ رابِطُوا عَلَی الْأَئِمَّةِ}}.</ref>.<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ـ ۲۱۲؛ [[امیر مهدی حکیمی|حکیمی، امیر مهدی]]، [[منتظر چشم به راهی فریادگر (کتاب)|منتظر چشم به راهی فریادگر]]، ص ۳۵؛ [[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص۴۶ ـ ۶۳؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]؛ [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص ۱۳۳ـ ۱۳۴؛ [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت]]؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۸۸ ـ ۸۹؛ [[امیر محسن عرفان|عرفان، امیر محسن]] و [[محمد علی فلاح علی‌آباد|فلاح علی‌آباد، محمد علی]]، [[تبیین نقش گفتمان انتظار در مهندسی فرهنگ مقاومت (مقاله)|تبیین نقش گفتمان انتظار در مهندسی فرهنگ مقاومت]]، ص ۲۷ ـ ۲۸.</ref>