سخاوت در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مرتبه نخست
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
این مرتبه - که ضعیف‌ترین مراتب بخشش است - عبارت از انفاقات واجبی است که بر عهده [[انسان]] نهاده شده است. [[پرداخت خمس]]، زکوه، [[حقوق مالی]] به پدر و مادر نیازمند و... در این شمار است. | این مرتبه - که ضعیف‌ترین مراتب بخشش است - عبارت از انفاقات واجبی است که بر عهده [[انسان]] نهاده شده است. [[پرداخت خمس]]، زکوه، [[حقوق مالی]] به پدر و مادر نیازمند و... در این شمار است. | ||
بر اساس آنچه گذشت، درمی یابیم که اگر این امور بر پایه | بر اساس آنچه گذشت، درمی یابیم که اگر این امور بر پایه ملکه از نهاد [[آدمی]] صادر شود، می‌تواند عنوان [[بخشندگی]] / [[سخاوتمند]] بودن را برای آدمی به‌همراه داشته باشد؛ ورنه اگر کسی از [[ترس]] [[دوزخ]]، و یا [[طمع]] در [[بهشت]]، و یا دیگر علل به پرداخت این‌گونه [[حقوق]] خود بپردازد، هرچند [[تکلیف]] خود را انجام داده است، امّا نمی‌توان او را متّصف به [[فضیلت اخلاقی]] سخاء دانست. اینان در صحنه [[قیامت]] از [[اجر]] [[متّقیان]]، و نه منفقان، برخوردار خواهند بود<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)| دانش اخلاق اسلامی ج۲]]، ص۳۴۴.</ref>. | ||
=== مرتبه دوّم === | === مرتبه دوّم === | ||