دلیل نقلی بر اثبات وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ}}﴾}}؛<ref> سوره انبیا؛ آیه: ۱۰۵.</ref> ما در [[زبور]] [[داوود]] پس از [[تورات]] نوشته‌ایم که سرانجام بندگان شایسته ما وارث زمین می‌شوند. [[امام باقر]] {{ع}} در مورد {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|عِبادِيَ الصَّالِحُونَ}}﴾}}؛ فرموده‌اند: [[قائم]] و اصحاب وی می‌باشند<ref> [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۱۵۹.</ref>.

:::::#{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَني‏ لا يُشْرِكُونَ بي‏ شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ}}﴾}}؛<ref> سوره نور؛ آیه: ۵۵.</ref> خداوند کسانی از شما را که ایمان آوردند و اعمال شایسته انجام دادند وعده فرمود که آنان را قطعاً در زمین خلیفه خواهد کرد؛ همان‌طور که کسانی را که پیش از آنان بودند به خلافت گمارد و قطعاً دینشان را برای آنها مستقر خواهد نمود؛ دینی که برای آنها پذیرفت و قطعاً آنان را پس از خوفشان به حالت امنیت دگرگون می‌کند تا مرا [[عبادت]] کنند و چیزی را شریک من ننمایند و هرکه بعد از آن [[کفر]] ورزد، پس قطعاً آنان فاسق‌اند. [[امام صادق]] {{ع}} فرموده است که این آیه درباره [[حضرت قائم]] و اصحاب وی به شمار می‌رود<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۱۶۱.</ref>.

:::::#{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ}}﴾}}؛<ref> سوره قصص؛ آیه: ۵.</ref> ما می‌خواهیم تا به [[مستضعفان زمین]] نیکی کنیم یعنی آنان را پیشوایان و میراث‌بران زمین سازیم. [[امام باقر]] {{ع}} و [[امام هادی]] {{ع}} فرموده‌اند: این آیه مخصوص [[امام زمان]] {{ع}} است که در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند... و زمین را پر از عدل و داد می‌کند؛ همچنان که پر از ظلم و ستم شده است<ref>[[المحجة فیما نزل فی القائم الحجة (کتاب)|المحجة]]، ص ۱۶۸.</ref>.