۳۳٬۷۴۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن' به '{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن') |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
::::::در حکومت جهانی [[امام مهدی]] {{ع}} تمام فعالیتهای فرهنگی، در راستای رشد و تعالی علمی و عملی مردم خواهد بود و با جهل و نادانی در همه زمینهها مقابله خواهد شد. مهمترین محورهای جهاد فرهنگی در حکومت [[حق]] عبارتاند از: | ::::::در حکومت جهانی [[امام مهدی]] {{ع}} تمام فعالیتهای فرهنگی، در راستای رشد و تعالی علمی و عملی مردم خواهد بود و با جهل و نادانی در همه زمینهها مقابله خواهد شد. مهمترین محورهای جهاد فرهنگی در حکومت [[حق]] عبارتاند از: | ||
::::#'''احیای کتاب و سنت''': پس از آنکه در همه اعصار، [[قرآن]] غریب و تنها مانده و در حاشیه زندگی به فراموشی سپرده شده بود، در زمان حکومت آخرین حجّت الهی، تعالیم حیات بخش [[قرآن]] به تمام عرصه زندگی بشر وارد میشود. همچنین سنّت که همان گفتار و رفتار پیشوایان دینی است در همه جا به عنوان بهترین الگوی حیات انسانی مطرح میگردد و عملکرد همگان با معیار خدشه ناپذیر [[قرآن]] و [[عترت]] ارزیابی میشود. [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} در بیانی رسا حکومت قرآنی [[امام مهدی]] {{ع}} را چنین توصیف کرده است: در روزگاری که هوای نفس حکومت میکند و هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس میسازد و در عصری که نظر شخصی بر [[قرآن]] مقدم شده است، افکار را متوجه [[قرآن]] میکند و آن را حاکم بر جامعه میسازد<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸.</ref>. نیز در بیانی دیگر، آن حضرت دوران ظهور [[قرآن]] و حضور آن را در زندگی بشر چنین بشارت داده است<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۳۳، ح ۳.</ref>. یاددادن و یادگرفتن [[قرآن]]، نقطه شروعی برای ترویج فرهنگ [[قرآن]]ی و حاکمیت [[قرآن]] و احکام آن در همه حوزههای فردی و اجتماعی است. | ::::#'''احیای کتاب و سنت''': پس از آنکه در همه اعصار، [[قرآن]] غریب و تنها مانده و در حاشیه زندگی به فراموشی سپرده شده بود، در زمان حکومت آخرین حجّت الهی، تعالیم حیات بخش [[قرآن]] به تمام عرصه زندگی بشر وارد میشود. همچنین سنّت که همان گفتار و رفتار پیشوایان دینی است در همه جا به عنوان بهترین الگوی حیات انسانی مطرح میگردد و عملکرد همگان با معیار خدشه ناپذیر [[قرآن]] و [[عترت]] ارزیابی میشود. [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} در بیانی رسا حکومت قرآنی [[امام مهدی]] {{ع}} را چنین توصیف کرده است: در روزگاری که هوای نفس حکومت میکند و هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس میسازد و در عصری که نظر شخصی بر [[قرآن]] مقدم شده است، افکار را متوجه [[قرآن]] میکند و آن را حاکم بر جامعه میسازد<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸.</ref>. نیز در بیانی دیگر، آن حضرت دوران ظهور [[قرآن]] و حضور آن را در زندگی بشر چنین بشارت داده است<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۳۳، ح ۳.</ref>. یاددادن و یادگرفتن [[قرآن]]، نقطه شروعی برای ترویج فرهنگ [[قرآن]]ی و حاکمیت [[قرآن]] و احکام آن در همه حوزههای فردی و اجتماعی است. | ||
::::#'''گسترش معرفت و اخلاق''': [[قرآن]] کریم و تعالیم [[اهل بیت]] {{عم}} بر رشد اخلاقی و معنوی بشر بیشترین تأکید را انجام داده است؛ زیرا مهمترین عامل رشد و تعالی انسان به سوی هدف بلند خلقت، اخلاق نیکو است. پیامبر {{صل}} هدف از پیامبری خود را تکمیل مکارم اخلاق میشمرد<ref>بحار الانوار، ج ۶۸، ذیل حدیث ۱۷، ص ۳۸۲؛ پیامبر اسلام میفرماید: {{عربی|اندازه=155%|«إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأَخْلَاقِ»}}</ref> و [[قرآن]] نیز آن بزرگوار را بهترین الگی رفتاری برای همه مردم معرفی میکند<ref>احزاب / ۲۱. {{عربی|اندازه= | ::::#'''گسترش معرفت و اخلاق''': [[قرآن]] کریم و تعالیم [[اهل بیت]] {{عم}} بر رشد اخلاقی و معنوی بشر بیشترین تأکید را انجام داده است؛ زیرا مهمترین عامل رشد و تعالی انسان به سوی هدف بلند خلقت، اخلاق نیکو است. پیامبر {{صل}} هدف از پیامبری خود را تکمیل مکارم اخلاق میشمرد<ref>بحار الانوار، ج ۶۸، ذیل حدیث ۱۷، ص ۳۸۲؛ پیامبر اسلام میفرماید: {{عربی|اندازه=155%|«إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأَخْلَاقِ»}}</ref> و [[قرآن]] نیز آن بزرگوار را بهترین الگی رفتاری برای همه مردم معرفی میکند<ref>احزاب / ۲۱. {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}}﴾}}</ref>؛ ولی با کمال تأسف، به دلیل دوری بشر از راهنماییهای [[قرآن]] و [[اهل بیت]] {{عم}}، انحطاط اخلاقی در همه زمینهها در جوامع بشری و به ویژه جامعه مسلمین آشکار گردیده و همین انحراف از ارزشهای اخلاقی از عوامل مهم ویرانی حیات فردی و اجتماعی انسانها شده است. حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} که حکومت خدا و ارزشهای الهی بر جهان است، ترویج اخلاق را در رأس برنامههای خود قرار خواهد داد. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|« إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اَللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ اَلْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ أَكْمَلَ بِهِ أَخْلاَقَهُمْ»}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶؛ زمانی که قائم ما قیام کند، دست خود بر سربندگان خواهد نهاد و به وسیلۀ آن، عقلهاۀ، ایشان را جمع خواهد کرد و اخلاق آنها را به کمال خواهد رساند.</ref>. از این تعبیر کنایهآمیز و زیبا استفاده میشود که در پرتو حکومت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} که حکومت اخلاق و معنویت است، بستر مناسب برای کمال عقلی و اخلاقی بشر فراهم خواهد شد؛ زیرا همانگونه که اخلاق زشت و پست از نقصان عقل و خِرد آدمی است، کمال عقل موجب بروز و ظهور اخلاق نیکو در انسان خواهد بود. از سوی دیگر، محیط آکنده از هدایتهای [[قرآن]] و سنتهای الهی، آدمی را به سوی خوبیها سوق میدهد؛ بنابراین از درون و برون همه کششها به سوی فضیلتها و زیباییهاست و اینگونه است که ارزشهای الهی و انسانی همه جایی و عالمگیر میشود. | ||
::::#'''نهضت علمی''': یکی از برنامههای فرهنگی حکومت [[امام مهدی]]{{ع}} که خود منبع علوم و سرآمد همه عالمان زمان خویش است<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۰۵، [[امام علی|امیرالمؤمنین]] [[امام علی]] {{ع}} در توصیف [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} میفرماید: دانش او از همه شم بیشتر است.</ref>، نهضت علمی و رشد دانش بشری به طور چشمگیر و بیسابقه است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} پس از بشارت دادن به [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} دربارۀ این بخش از اقدام او فرموده است: {{عربی|اندازه=155%|«تاسعهم القائم الذي يملأ الله عزوجل به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها»}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۹، ح ۵.</ref>. این جنبش علمی و فکری، برای همه اقشار و طبقات جامعه است و در این شکوفایی، فرقی بین مرد و زن نیست؛ بلکه زنان نیز به رتبههای بلند علمی و دینشناسی میرسند. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«تُؤْتَوْنَ اَلْحِكْمَةَ فِي زَمَانِهِ حَتَّى إِنَّ اَلْمَرْأَةَ لَتَقْضِي فِي بَيْتِهَا بِكِتَابِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اَللَّهِ »}}<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۳۸، ح ۳۰؛ در زمان [[امام مهدی]] {{ع}} به شما حکمت [و دانش] داده میشود، تا آن جا که زن در درون خانهاش مطابق کتاب خدا و سنت پیامبر قضاوت میکند.</ref>. | ::::#'''نهضت علمی''': یکی از برنامههای فرهنگی حکومت [[امام مهدی]]{{ع}} که خود منبع علوم و سرآمد همه عالمان زمان خویش است<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۰۵، [[امام علی|امیرالمؤمنین]] [[امام علی]] {{ع}} در توصیف [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} میفرماید: دانش او از همه شم بیشتر است.</ref>، نهضت علمی و رشد دانش بشری به طور چشمگیر و بیسابقه است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} پس از بشارت دادن به [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} دربارۀ این بخش از اقدام او فرموده است: {{عربی|اندازه=155%|«تاسعهم القائم الذي يملأ الله عزوجل به الأرض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها»}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۹، ح ۵.</ref>. این جنبش علمی و فکری، برای همه اقشار و طبقات جامعه است و در این شکوفایی، فرقی بین مرد و زن نیست؛ بلکه زنان نیز به رتبههای بلند علمی و دینشناسی میرسند. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«تُؤْتَوْنَ اَلْحِكْمَةَ فِي زَمَانِهِ حَتَّى إِنَّ اَلْمَرْأَةَ لَتَقْضِي فِي بَيْتِهَا بِكِتَابِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اَللَّهِ »}}<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۳۸، ح ۳۰؛ در زمان [[امام مهدی]] {{ع}} به شما حکمت [و دانش] داده میشود، تا آن جا که زن در درون خانهاش مطابق کتاب خدا و سنت پیامبر قضاوت میکند.</ref>. | ||
::::#'''مبارزه با بدعتها''': بدعت در مقابل "سنت" و به معنای داخل کردن اندیشهها و آرای شخصی در [[دین]] و دینداری است. [[امام علی|امیرالمؤمنین]] [[امام علی]]{{ع}} در معرفی بدعت کذاران فرمود: بدعت گذاران، کسانی هستند که با فرمان خدا و کتاب او و پیامبرش مخالفت میورزند و براساس رای و هواهای نفسانی خود عمل میکنند، هر چند شمار آنها بسیار باشد.<ref>کنزل العمال، ج ۱۶، ص ۱۸۲، ح ۴۴۲۱۶.</ref>. بنابراین بدعت به معنای مخالفت با خدا و پیامبر او و حاکم کردن هواهای نفسانی و عمل کردن براساس تمایلات شخصی است و این، جز آن است که با الهام از کتاب و سنّت و براساس معیارهای الهی تحقیق و تحلیلی نو ارائه شود. بدعت، امری است که سنّت و شیوه خدا و پیامبر را نابود میکند و هیچ آفتی برای [[دین]]، چنین شکننده و نابود کننده نیست. | ::::#'''مبارزه با بدعتها''': بدعت در مقابل "سنت" و به معنای داخل کردن اندیشهها و آرای شخصی در [[دین]] و دینداری است. [[امام علی|امیرالمؤمنین]] [[امام علی]]{{ع}} در معرفی بدعت کذاران فرمود: بدعت گذاران، کسانی هستند که با فرمان خدا و کتاب او و پیامبرش مخالفت میورزند و براساس رای و هواهای نفسانی خود عمل میکنند، هر چند شمار آنها بسیار باشد.<ref>کنزل العمال، ج ۱۶، ص ۱۸۲، ح ۴۴۲۱۶.</ref>. بنابراین بدعت به معنای مخالفت با خدا و پیامبر او و حاکم کردن هواهای نفسانی و عمل کردن براساس تمایلات شخصی است و این، جز آن است که با الهام از کتاب و سنّت و براساس معیارهای الهی تحقیق و تحلیلی نو ارائه شود. بدعت، امری است که سنّت و شیوه خدا و پیامبر را نابود میکند و هیچ آفتی برای [[دین]]، چنین شکننده و نابود کننده نیست. |