خطبه قیام: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

*[[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ پس از ظهور و پیش از قیام خطبه‌‏ای ایراد خواهد کرد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود:"قائم، آن هنگام ظهور در مکه است. پشت به بیت اللّه الحرام تکیه داده چنین ندا کند: ای مردم! ما از خدا یاری می‏‌طلبیم و از مردمی که دعوت ما را اجابت کنند. ما [[اهل بیت]] پیامبرتان، [[پیامبر خاتم|محمد]] هستیم و سزاوارترین مردم به خدا و به [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}}، هر کس درباره آدم با من احتجاج کند، باید بداند که من نزدیک‌‏ترین کس به آدمم. هر کس درباره [[حضرت نوح|نوح]]{{ع}} با من به گفت‏وگو برخیزد، بداند که من سزاوارترین کس به نوحم. هرکس درباره [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} با من احتجاج کند، بداند که شایسته‌‏ترین مردمان به ابراهیم‌ام. هر کس در مورد [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} با من محاجه نماید، بداند که من نزدیک‏‌ترین مردمان به محمدم. هر کس درباره پیامبران با من گفت ‏وگو کند، من سزاوارترین مردمان به پیامبرانم. آیا خدای تعالی در کتاب خویش نمی‌‏فرماید:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ}}﴾}}<ref> خداوند، آدم، نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد؛ سوره آل عمران، آیه: ۳۳ - ۳۴.</ref>. من بازمانده آدم، ذخیره‌‏ای از [[حضرت نوح|نوح]]{{ع}}، برگزیده‏ای از [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} و انتخاب شده‌‏ای از [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} هستم. بدانید هرکس در کتاب خدا با من به‏ احتجاج برخیزد، من سزاوارترین مردم به کتاب خدا هستم. بدانید هر کس در سنّت [[رسول خدا]] با من محاجّه نماید، من به سنّت [[رسول خدا]] سزاوارترینم. شما را به خدا سوگند! هر کس سخن را امروز بشنود، به دیگری که حاضر نیست برساند. به حق خدا و حق پیامبرش و به حق خودم که حق من بر شما، حق قرابت من به [[پیامبر خدا]] است از شما می‌‏خواهم مرا یاری نمایید و برابر کسانی که به ما ظلم کردند، از ما حفاظت کنید. ما را بیم دادند و به ما ستم کردند و ما را از دیار و فرزندانمان راندند. بر ما جور نمودند و حقمان را سلب کردند و اهل باطل بر ما دروغ بستند. خدا را؛ خدا را؛ ما را در نظر آورید، ما را رها نکنید و یاریمان کنید که خدای تعالی شما را یاری خواهد نمود"<ref>  نعمانی، الغیبة، باب چهاردهم، حدیث ۶۷</ref>

== جستارهای وابسته ==