پرش به محتوا

نکت در دل معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
*نقر در گوش یکی از راه‌های علم آموزی [[امامان]] {{عم}} است که از زیرشاخه‌های [[الهام]] محسوب می‌شود.
*نقر در گوش یکی از راه‌های علم آموزی [[امامان]] {{عم}} است که از زیرشاخه‌های [[الهام]] محسوب می‌شود.
==مقدمه==
==مقدمه==
*[[امامان]] {{عم}} دو نوع علم دارند: علوم عادی که از راه‌های معمولی فرا می‌گیرند و در فراگیری آن با دیگر انسان‌ها تفاوتی ندارند و علوم غیر عادی که در این قسم با دیگران متفاوت بوده و علمشان از طرق معمول حاصل نمی‌شود بلکه در ارتباط با عالم غیب تحقق پیدا می‌کند؛<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۳۳۰</ref> از این قسم با عنوان الهام یاد شده و در توضیح آن گفته شده است: گاهی ممکن است مطلبی به قلب القا شود و انسان یک مرتبه خود را بر مطلبی واقف و آگاه ببیند، به این نوع القاء، الهام می‏‌گویند،<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]]، [[منشور جاوید (کتاب)|منشور جاوید]]، ج ۱۰، ص ۳۹ و [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ٣٣ ـ ٣٨؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، فصلنامه شیعه‌پژوهی، ش ۲، ص ۵۹ و ۶۹؛ [[داوود خوش‌باور|خوش‌باور، داوود]]، [[علم غیب از دیدگاه فریقین (پایان‌نامه)|علم غیب از دیدگاه فریقین]]، ص ۷؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص ۱۷۶</ref> مانند [[الهام]] به مادر [[حضرت موسی]] {{ع}}.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]]، [[منشور جاوید (کتاب)|منشور جاوید]]، ج ۱۰، ص ۳۹؛ سورۀ قصص، آیۀ ۷: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَ أَوْحَيْنا إِلى‏ أُمِّ مُوسى‏ أَنْ أَرْضِعيهِ}}﴾}}</ref>
*[[امامان]] {{عم}} دو نوع علم دارند: علوم عادی که از راه‌های معمولی فرا می‌گیرند و در فراگیری آن با دیگر انسان‌ها تفاوتی ندارند و علوم غیر عادی که در این قسم با دیگران متفاوت بوده و علمشان از طرق معمول حاصل نمی‌شود بلکه در ارتباط با عالم غیب تحقق پیدا می‌کند؛<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص ۳۳۰</ref> از این قسم با عنوان الهام یاد شده و در توضیح آن گفته شده است: گاهی ممکن است مطلبی به قلب القا شود و انسان یک مرتبه خود را بر مطلبی واقف و آگاه ببیند، به این نوع القاء، الهام می‏‌گویند،<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]]، [[منشور جاوید (کتاب)|منشور جاوید]]، ج ۱۰، ص ۳۹ و [[آگاهی سوم یا علم غیب (کتاب)|آگاهی سوم یا علم غیب]]، ص ٣٣-٣٨؛ [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، فصلنامه شیعه‌پژوهی، ش ۲، ص ۵۹ و ۶۹؛ [[داوود خوش‌باور|خوش‌باور، داوود]]، [[علم غیب از دیدگاه فریقین (پایان‌نامه)|علم غیب از دیدگاه فریقین]]، ص ۷؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص ۱۷۶</ref> مانند [[الهام]] به مادر [[حضرت موسی]] {{ع}}.<ref>ر.ک. [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]]، [[منشور جاوید (کتاب)|منشور جاوید]]، ج ۱۰، ص ۳۹؛ سورۀ قصص، آیۀ ۷: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|وَ أَوْحَيْنا إِلى‏ أُمِّ مُوسى‏ أَنْ أَرْضِعيهِ}}﴾}}</ref>


==برخی از راه‌های علم آموزی [[امامان]]==
==برخی از راه‌های علم آموزی [[امامان]]==
خط ۲۱: خط ۲۱:
===نقر فی الاسماع یا تحدیث راهی دیگر برای علم آموزی امامان===
===نقر فی الاسماع یا تحدیث راهی دیگر برای علم آموزی امامان===
*نقر فی الاسماع یا محدث بودن [[اهل بیت]] {{عم}} از دیگر منابع علم [[امامان]] است<ref>ر.ک. [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۷۱</ref> که نوعی [[الهام]] است.<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص۳۳۰</ref> نقر فی الاسماع یا [[تحدیث]]<ref>ر.ک. [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت (مقاله)|حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت]]، فصلنامه آینه معرفت، ش ۳۷، ص ۱۵۲؛ [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، صفحه؟؟؟</ref> ایشان عبارت است از صحبت کردن با فرشتگان الهی<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، فصلنامه شیعه‌پژوهی، ش ۲، صفحه ۵۹ و ۶۹</ref> به گونه‌ایی که فرشته با آنها صحبت کند، بدون اینکه [[پیامبر]] باشند و یا [[فرشته]] را ببینند.<ref>ر.ک. [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]] ج ۲، ص۳۹۶ و ۳۹۷؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص ۱۷۶</ref> امام در اثر نزاهت روحی، صفای باطن و شایستگی علمی به مرتبه‌ای می‌رسد که فرشتگان آسمانی با او به گفتگو می‌پردازند.<ref>ر.ک. [[محمد حسین نصیری|نصیری، محمد حسین]]، [[گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات (پایان‌نامه)|گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات]]، صفحه؟؟؟</ref> و این تحدیث غیر از وحی تشریعی است زیرا بعد از [[پیامبر اسلام]] [[نبوت]] خاتمه یافته است.<ref>ر.ک. [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، صفحه؟؟؟</ref>
*نقر فی الاسماع یا محدث بودن [[اهل بیت]] {{عم}} از دیگر منابع علم [[امامان]] است<ref>ر.ک. [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۷۱</ref> که نوعی [[الهام]] است.<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[علم غیب از نگاه عقل و وحی (کتاب)|علم غیب از نگاه عقل و وحی]]، ص۳۳۰</ref> نقر فی الاسماع یا [[تحدیث]]<ref>ر.ک. [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت (مقاله)|حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت]]، فصلنامه آینه معرفت، ش ۳۷، ص ۱۵۲؛ [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، صفحه؟؟؟</ref> ایشان عبارت است از صحبت کردن با فرشتگان الهی<ref>ر.ک. [[محمد حسن نادم|نادم، محمد حسن]]، [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد (مقاله)|منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد]]، فصلنامه شیعه‌پژوهی، ش ۲، صفحه ۵۹ و ۶۹</ref> به گونه‌ایی که فرشته با آنها صحبت کند، بدون اینکه [[پیامبر]] باشند و یا [[فرشته]] را ببینند.<ref>ر.ک. [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]] ج ۲، ص۳۹۶ و ۳۹۷؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص ۱۷۶</ref> امام در اثر نزاهت روحی، صفای باطن و شایستگی علمی به مرتبه‌ای می‌رسد که فرشتگان آسمانی با او به گفتگو می‌پردازند.<ref>ر.ک. [[محمد حسین نصیری|نصیری، محمد حسین]]، [[گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات (پایان‌نامه)|گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات]]، صفحه؟؟؟</ref> و این تحدیث غیر از وحی تشریعی است زیرا بعد از [[پیامبر اسلام]] [[نبوت]] خاتمه یافته است.<ref>ر.ک. [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، صفحه؟؟؟</ref>
*در مورد محدث بودن [[اهل بیت]] {{عم}} روایات فراوانی رسیده است<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]؛، ص ۱۳۰ ـ ۱۴۰</ref> مانند: [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: {{عربی|اندازه=155%|«أَنَّ أَوْصِیَاءَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ مُحَدَّثُون»}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافى، ج ١، ص ٢٧٠؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۴۵۳</ref> همچنین ایشان فرمودند: «محدّث کسی است که سخن فرشته‌ها را می‌شنود بدون اینکه چیزی را ببیند بلکه در گوش و دل او نقش می‌بندد.» [[امام کاظم]] {{ع}} در پاسخ اینکه علم شما از کجا حاصل می‌شود فرمودند: «به وسیله القاء در قلب یا شنیدن ندایی در گوش و گاهی هر دو با هم.»<ref>ر.ک. [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۵</ref>
*در مورد محدث بودن [[اهل بیت]] {{عم}} روایات فراوانی رسیده است<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]؛، ص ۱۳۰-۱۴۰</ref> مانند: [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: {{عربی|اندازه=155%|«أَنَّ أَوْصِیَاءَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ مُحَدَّثُون»}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافى، ج ١، ص ٢٧٠؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۴۵۳</ref> همچنین ایشان فرمودند: «محدّث کسی است که سخن فرشته‌ها را می‌شنود بدون اینکه چیزی را ببیند بلکه در گوش و دل او نقش می‌بندد.» [[امام کاظم]] {{ع}} در پاسخ اینکه علم شما از کجا حاصل می‌شود فرمودند: «به وسیله القاء در قلب یا شنیدن ندایی در گوش و گاهی هر دو با هم.»<ref>ر.ک. [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایان‌نامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۵</ref>
*البته این صفت مخصوص به منصب [[امامت]] نیست بلکه ملائکۀ الهی با غیر [[پیامبران]] و [[امامان]] هم صحبت کرده‌اند<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]؛، ص ۱۳۰ ـ ۱۴۰</ref> مانند [[تحدیث]] با [[حضرت زهرا]] {{س}}.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۱۶، باب ۱۴۶، ح ۱ و ... </ref>
*البته این صفت مخصوص به منصب [[امامت]] نیست بلکه ملائکۀ الهی با غیر [[پیامبران]] و [[امامان]] هم صحبت کرده‌اند<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]؛، ص ۱۳۰-۱۴۰</ref> مانند [[تحدیث]] با [[حضرت زهرا]] {{س}}.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۱۶، باب ۱۴۶، ح ۱ و ... </ref>


==نتیجه گیری==
==نتیجه گیری==
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش