اذان: تفاوت میان نسخه‌ها

* در حادثه [[کربلا]] چند مورد، به کار گرفته شده است. یکی آنگاه که کاروان [[امام حسین|حسین]] با سپاه [[حر]] در ذوحسم در مسیر کربلا مواجه شد. هنگام ظهر فرا رسید. [[امام حسین]] به [[حجاج بن مسروق]] (و به گفته برخی منابع، به پسر خویش ) فرمود: اذان بگو. اذان گفته شد و [[امام حسین]]{{ع}} نماز جماعت خواند. سپاه حر نیز به آن حضرت اقتدا کرد<ref>بحار الانوار،ج ۴۴، ص ۳۷۶، عوالم(الامام الحسین)، بحرانی، ص ۱۶۳</ref> مورد دیگر در شام و بارگاه یزید، وقتی [[امام سجاد]]{{ع}} آن خطبه افشاگر و کوبنده را ایراد کرد و پیاپی فضایل خویش را بر شمرد و حاضران به گریه افتادند و افکارشان دگرگون شد و یزید بیم آنداشت که فتنه‌ای پیش آید که پایانش ناخوشانید باشد، به مؤذن اشاره کرد که اذان بگوید تا بدین‌وسیله خطبه [[امام]] را قطع کند. مؤذن چون تکبیر گفت، حضرت فرمود: خدا بزرگتر از هر چیز است و برتر از حواس. مؤذن چون گفت: {{عربی|اندازه=155%|اشهد ان لا اله الا الله}}، حضرت فرمود: مو و پوست و گوشت و خون و مغز و استخوانم به یگانگی خدا گواهی می‌دهد. چون مؤذن گفت: {{عربی|اندازه=155%|اشهد ان محمدا رسول الله}}، [[امام سجاد|حضرت سجاد]] خطاب به یزید کرد: ای یزید! این محمد آیا جد من است یا جد تو؟ اگر بگویی جد توست، دروغ  گفته‌ای و اگر بگویی جدمن است، پس چرا عترت او را کشتی؟<ref>حیاة الامام زین العابدین، باقر شریف القرشی، ص ۱۷۷ به نقل از مقتل خوارزمی</ref> و اینگونه بود که [[امام سجاد|حضرت زین العابدین]]{{ع}}، روش یزید را در به کار گرفتن اذان برای خاموش کردن فریاد اذان مجسم خنثی کرد و از همان موقعیت، بهترین بهره برداری سیاسی را نمود. [[امام سجاد در پاسخ [[ابراهیم بن طلحه]] نیز که از حضرت پرسید: چه کسی پیروز شد؟ فرمود هنگام نماز، اذان و اقامه بگو می‌فهمی که چه کسی پیروز شد<ref>نفس المهموم ص ۴۳۴</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۴۳.</ref>.