وقار: تفاوت میان نسخه‌ها

*پیاده رفتن بعضی از [[ائمه]]{{عم}} به سفر [[حج]] را شنیده‌اید؛ مثل [[امام حسن|امام مجتبی]] و [[امام کاظم]]{{عم}}. پیاده روی هم اثرگذار بر روح و روان است. صفوان جمّال نقل می‌کند که با [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} همسفر بود، به کوفه که رسیدند، [[امام]] دستور داد تا مرکب را بخواباند و فرمود: اینجا قبر جدم [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} است. سپس حضرت غسل کرد، لباس دیگری پوشید، به طرف تپه‌ای که قبر [[امام علی|علی]]{{ع}} آنجا بود راه افتاد و به صفوان فرمود: تو هم مثل من کن، گام‌هایت را کوچک بردار، نگاهت را به طرف پایین بگیر، متواضعانه راه برو ... سپس خودش با صفوان به طرف قبر حرکت کردند، درحالی که سکینه و وقار بر آن دو حاکم بود و تسبیح و تقدیس و تهلیل م‌گفتند تا به قبر شریف رسیدند<ref> وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۰۵.</ref>. در حدیث دیگری است که [[امام هادی]]{{ع}} که [[زیارت]] جامعه کبیره را به موسی بن عبد الله نخعی آموخته، پیش از بیان متن [[زیارتنامه]] به وی فرمود: هرگاه وارد حرم شدی و قبر را دیدی، بایست و ۳۰ بار، الله اکبر بگو، سپس کمی جلو برو، در حالی که همراه با آرامش و وقار باشی، فاصله گام‌هایت را کوتاه کن، بایست، باز هم ۳۰ بار تکبیر بگو، سپس نزدیک قبر برو، باز هم ۴۰ بار تکبیر بگو، سپس بگو: {{عربی|اندازه=155%|«السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ»}}<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۰۴.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۳۴۲، ۳۴۳.</ref>.