موعود یهود: تفاوت میان نسخه‌ها

موعود یهود (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۳

۸۵۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۹

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۲٬۲۶۷

ویرایش

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 ==مقدمه==
-*یهودیان که خود را پیروان [[حضرت موسی]]{{ع}} می‏‌دانند، منتظر موعودند.
+*[[یهودیان]] که خود را [[پیروان]] [[حضرت موسی]]{{ع}} می‏‌دانند، [[منتظر]] موعودند.
-*در آثار دینی یهود و سفرهای تورات و دیگر کتاب‏‌های انبیای آنان، همواره به موعود اشاره شده است. از آن‏جایی که یهودیان، به [[حضرت مسیح]]{{ع}} [[ایمان]] نیاوردند، بالطبع موعود آنان هنوز ظهور نکرده است. اگر در آثار مقدس یهودی تأمل شود، چهره سه موعود، در آن‏ها ترسیم می‏‌گردد: ۱. [[حضرت مسیح]]{{ع}} ۲. [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}}  ۳. [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏.
+*در آثار دینی [[یهود]] و سفرهای [[تورات]] و دیگر کتاب‏‌های انبیای آنان، همواره به [[موعود]] اشاره شده است. از آن‏جایی که [[یهودیان]]، به [[حضرت مسیح]]{{ع}} [[ایمان]] نیاوردند، بالطبع [[موعود]] آنان هنوز [[ظهور]] نکرده است. اگر در آثار [[مقدس]] [[یهودی]] تأمل شود، چهره سه [[موعود]]، در آن‏ها ترسیم می‏‌گردد: ۱. [[حضرت مسیح]]{{ع}} ۲. [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}}  ۳. [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏.
-*با این حساب، انتظار، در یهودیت کیفیتی ویژه می‏‌یابد و چون این قوم، نه به [[حضرت مسیح]]{{ع}} و نه به [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}} نگرویدند، باید برابر مسأله موعود و انتظار، بسیار حساس و نگران باشند و از این همه اشاره‌‏ها و بشارت‌های موجود در کتاب‏‌هایشان، به سادگی و غفلت نگذرند. آنان باید از دیگران منتظرتر باشند و بیشتر به انتظار و آمادگی برای ظهور فکر کنند.
+*با این حساب، [[انتظار]]، در یهودیت کیفیتی ویژه می‏‌یابد و چون این [[قوم]]، نه به [[حضرت مسیح]]{{ع}} و نه به [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}} نگرویدند، باید برابر مسأله [[موعود]] و [[انتظار]]، بسیار حساس و نگران باشند و از این همه اشاره‌‏ها و بشارت‌های موجود در کتاب‏‌هایشان، به سادگی و [[غفلت]] نگذرند. آنان باید از دیگران منتظرتر باشند و بیشتر به [[انتظار]] و [[آمادگی برای ظهور]] [[فکر]] کنند.
-*البته تکاپوی آشکار یهودیان در دوران حاضر و فعالیت‌‏های آن‏ها در بازسازی هیکل سلیمان و آماده ساختن بیت المقدس برای آمدن منجی، می‌‏تواند دلیلی بر این مدعا باشد؛ هرچند این دیدگاه، دارای انحرافی آشکار است!
+*البته تکاپوی [[آشکار]] [[یهودیان]] در دوران حاضر و فعالیت‌‏های آن‏ها در بازسازی هیکل [[سلیمان]] و آماده ساختن [[بیت المقدس]] برای آمدن [[منجی]]، می‌‏تواند دلیلی بر این مدعا باشد؛ هرچند این دیدگاه، دارای انحرافی [[آشکار]] است!
-*اینک نام چند کتاب از کتاب‏‌های یهودیت و عهد عتیق که در آن‏ها سخنانی درباره موعود آمده است، همراه بخش‏های مورد نظر ذکر می‌‏شود<ref>  بخش‏های کتاب مقدس، مستقیم از کتاب مزبور و بدون هیچ کم و کاستی نقل شده است</ref>:
+*اینک نام چند کتاب از کتاب‏‌های یهودیت و [[عهد عتیق]] که در آن‏ها سخنانی درباره [[موعود]] آمده است، همراه بخش‏های مورد نظر ذکر می‌‏شود<ref>  بخش‏های کتاب مقدس، مستقیم از کتاب مزبور و بدون هیچ کم و کاستی نقل شده است</ref>:
-#'''کتاب دانیال [[پیامبر]]{{صل}}:''' در آن وقت سرور بزرگ میکائیلی- که از جانب پسران قومت قائم است- خواهد ایستاد و زمان تنگنایی که از بودن طوایف تا به این زمان نبوده است، واقع خواهد شد و در آن زمان قوم تو- هرکسی که در کتاب مکتوب شده است- نجات خواهد یافت و از خوابندگان در خاک، زمین بسیاری بیدار خواهند شد. بعضی جهت حیات ابدی و بعضی از برای شرمساری و حقارت ابدی ..." <ref>  کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، کتاب دانیال، ص ۱۵۶۷، فصل دوازدهم، بندهای ۱- ۳</ref>
+#'''کتاب [[دانیال]] [[پیامبر]]{{صل}}:''' در آن وقت سرور بزرگ میکائیلی- که از جانب پسران قومت [[قائم]] است- خواهد ایستاد و زمان تنگنایی که از بودن طوایف تا به این زمان نبوده است، واقع خواهد شد و در آن زمان [[قوم]] تو- هرکسی که در کتاب مکتوب شده است- [[نجات]] خواهد یافت و از خوابندگان در [[خاک]]، [[زمین]] بسیاری بیدار خواهند شد. بعضی جهت حیات ابدی و بعضی از برای شرمساری و حقارت ابدی ..." <ref>  کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، کتاب دانیال، ص ۱۵۶۷، فصل دوازدهم، بندهای ۱- ۳</ref>
-#'''کتاب حگی‏:''' خداوند لشکرها چنین می‌‏فرماید: "هنوز وقت قلیلی است که من آسمان‏ها و زمین و بحر و خشکی را به هیجان می‏‌آورم؛ بلکه تمامی طوایف را به هیجان می‏‌آورم و مرغوب تمامی طوایف خواهد آمد و خداوند لشکرها می‌‏فرماید: این خانه را مملو از جلال خواهم کرد ...."<ref>  کتاب مقدس، کتاب حگی، ص ۱۶۳۲، فصل دوم، بند های ۶- ۸</ref>
+#'''کتاب حگی‏:''' [[خداوند]] لشکرها چنین می‌‏فرماید: "هنوز وقت قلیلی است که من آسمان‏ها و [[زمین]] و بحر و خشکی را به هیجان می‏‌آورم؛ بلکه تمامی طوایف را به هیجان می‏‌آورم و مرغوب تمامی طوایف خواهد آمد و [[خداوند]] لشکرها می‌‏فرماید: این خانه را مملو از جلال خواهم کرد ...."<ref>  کتاب مقدس، کتاب حگی، ص ۱۶۳۲، فصل دوم، بند های ۶- ۸</ref>
-#'''کتاب صفنیاه [[پیامبر]]:''' خداوند در اندرون آن عادل است، بی‏‌انصافی نمی‌‏کند. هرصبح بی‌‏نقصان حکم خود را به روشنایی برمی‌‏آورد؛ اما عاصی انفعال را نمی‏‌داند. طوایف را منقطع نمودم، برج‏های ایشان ویرانند. کوچه‌‏های ایشان را خراب کردم، به حدی که عبور کننده نیست و شهرهای ایشان بدون آدمی و ساکنی ویرانند و گفتم که شاید از من ترسیده، تأدیب را قبول کنی تا آن‏که مسکن ایشان منقطع نشود. اما هرقدر که ایشان را عقوبت کردم، ایشان سحرخیزی نموده، تمامی اعمال خویشتن را فاسد گردانیدند .... <ref>  کتاب مقدس، کتاب صفنیای نبی، ص ۱۶۲۹، فصل سوم، بندهای ۵- ۸</ref>
+#'''کتاب صفنیاه [[پیامبر]]:''' [[خداوند]] در اندرون آن [[عادل]] است، بی‏‌انصافی نمی‌‏کند. هرصبح بی‌‏نقصان [[حکم]] خود را به [[روشنایی]] برمی‌‏آورد؛ اما عاصی انفعال را نمی‏‌داند. طوایف را منقطع نمودم، برج‏های ایشان ویرانند. کوچه‌‏های ایشان را خراب کردم، به حدی که عبور کننده نیست و شهرهای ایشان بدون [[آدمی]] و ساکنی ویرانند و گفتم که شاید از من ترسیده، تأدیب را قبول کنی تا آن‏که مسکن ایشان منقطع نشود. اما هرقدر که ایشان را عقوبت کردم، ایشان سحرخیزی نموده، تمامی اعمال خویشتن را فاسد گردانیدند .... <ref>  کتاب مقدس، کتاب صفنیای نبی، ص ۱۶۲۹، فصل سوم، بندهای ۵- ۸</ref>
-#'''کتاب اشعیای [[پیامبر]]:''' و نهالی از تنه یشی برآمده، شاخه از ریشه‌‏هایش قد خواهد کشید و روح خدا- که روح حکمت و فطانت و روح مشورت و جبروت و روح علم و خشیت از خداوند است- بر آن خواهد آرمید و او را در خشیت خداوند تیز هوش گردانیده، موافق منظور نظرش حکم و مطابق مسموع گوش‏هایش تنبیه نخواهد فرمود؛ بلکه ذلیلان را به‏ عدالت حکم و برای مسکینان زمین به راستی تنبیه خواهد نمود و زمین را به عصای دهانش زده به روح لب‏هایش شریر را خواهد کشت .... <ref>  کتاب مقدس، کتاب اشعیاء نبی، ص ۱۲۲۰، فصل یازده، بند ۱- ۱۰</ref>
+#'''کتاب اشعیای [[پیامبر]]:''' و نهالی از تنه یشی برآمده، شاخه از ریشه‌‏هایش قد خواهد کشید و [[روح]] خدا- که [[روح]] [[حکمت]] و فطانت و [[روح]] [[مشورت]] و جبروت و [[روح]] [[علم]] و [[خشیت]] از [[خداوند]] است- بر آن خواهد آرمید و او را در [[خشیت]] [[خداوند]] تیز هوش گردانیده، موافق منظور نظرش [[حکم]] و مطابق مسموع گوش‏هایش تنبیه نخواهد فرمود؛ بلکه ذلیلان را به‏ [[عدالت]] [[حکم]] و برای مسکینان [[زمین]] به [[راستی]] تنبیه خواهد نمود و [[زمین]] را به عصای دهانش زده به [[روح]] لب‏هایش شریر را خواهد کشت .... <ref>  کتاب مقدس، کتاب اشعیاء نبی، ص ۱۲۲۰، فصل یازده، بند ۱- ۱۰</ref>
-#'''کتاب زبور [[حضرت داود|داود]]{{ع}}‏:''' در این کتاب نیز مطالبی ذکر شده است؛ چنان‏که [[قرآن کریم]]، به نقل از زبور، از غلبه صالحان سخن گفته است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref> و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد؛ سوره انبیاء، آیه: ۱۰۵.</ref>. با مراجعه به زبور، می‌‏توان با وجود تحریف‏‌های صورت گرفته، این بشارت را چنین یافت: "زیرا که شریران منقطع می‌‏شوند؛ اما متوکلان به خداوند وارث زمین خواهند شد؛ اما متواضعان وارث زمین شده از کثرت سلامتی متلذذ خواهند شد ....<ref>  کتاب مقدس، مزامیر داود، مزمور سی و هفتم، بندهای ۹- ۳۷</ref>.
+#'''کتاب [[زبور]] [[حضرت داود|داود]]{{ع}}‏:''' در این کتاب نیز مطالبی ذکر شده است؛ چنان‏که [[قرآن کریم]]، به [[نقل]] از [[زبور]]، از [[غلبه]] [[صالحان]] سخن گفته است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref> و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد؛ سوره انبیاء، آیه: ۱۰۵.</ref>. با مراجعه به [[زبور]]، می‌‏توان با وجود تحریف‏‌های صورت گرفته، این [[بشارت]] را چنین یافت: "زیرا که شریران منقطع می‌‏شوند؛ اما متوکلان به [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد؛ اما متواضعان [[وارث زمین]] شده از کثرت [[سلامتی]] متلذذ خواهند شد ....<ref>  کتاب مقدس، مزامیر داود، مزمور سی و هفتم، بندهای ۹- ۳۷</ref>.
-*پس از [[حضرت موسی]]{{ع}}، [[حضرت عیسی]]{{ع}} آمد و [[دین]] [[حضرت موسی]]{{ع}} را نسخ کرد. پس از [[حضرت عیسی]]{{ع}}، [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}}، نیز مبعوث شده و [[دین]] مسیح را نسخ کرد. از زمان طلوع اسلام تاکنون و تا قیامت، تنها [[دین]] به حق روی زمین [[دین]] مقدس اسلام است و کتاب خدا، در میان خلق، همواره [[قرآن]] است. بر این اساس موعود، همان [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} است و بشارت‏‌ها و اشارت‌‏هایی که از پیامبران و دیگر بزرگان رسیده، در حق او صادق است و به ظهور او اشاره دارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۲۸ - ۴۳۰.</ref>.
+*پس از [[حضرت موسی]]{{ع}}، [[حضرت عیسی]]{{ع}} آمد و [[دین]] [[حضرت موسی]]{{ع}} را [[نسخ]] کرد. پس از [[حضرت عیسی]]{{ع}}، [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}}، نیز [[مبعوث]] شده و [[دین]] [[مسیح]] را [[نسخ]] کرد. از زمان طلوع [[اسلام]] تاکنون و تا [[قیامت]]، تنها [[دین]] به [[حق]] روی [[زمین]] [[دین]] [[مقدس]] [[اسلام]] است و [[کتاب خدا]]، در میان خلق، همواره [[قرآن]] است. بر این اساس [[موعود]]، همان [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} است و بشارت‏‌ها و اشارت‌‏هایی که از [[پیامبران]] و دیگر بزرگان رسیده، در [[حق]] او [[صادق]] است و به [[ظهور]] او اشاره دارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۲۸ - ۴۳۰.</ref>.
 ==موعود یهود در موعودنامه==
-*یکی از پایه‌های اساسی و اصول مهم آیین یهود، ایمان به ظهور [[ماشیح]] و دوره نجات (گئولا) است. هر فرد یهودی که به ماشیح اعتقاد نداشته باشد و یا چشم به راه آمدن او نباشد، منکر سخنان [[حضرت موسی]] و سایر [[انبیا]]ء [[بنی اسرائیل]] است، زیرا موضوع ماشیح به دفعات در متون مقدس عنوان شده است.
+*یکی از پایه‌های اساسی و اصول مهم [[آیین یهود]]، [[ایمان]] به [[ظهور]] [[ماشیح]] و دوره [[نجات]] (گئولا) است. هر فرد [[یهودی]] که به ماشیح [[اعتقاد]] نداشته باشد و یا چشم به راه آمدن او نباشد، منکر سخنان [[حضرت موسی]] و سایر [[انبیا]]ء [[بنی اسرائیل]] است، زیرا موضوع ماشیح به دفعات در متون [[مقدس]] عنوان شده است.
-*تلمود کسانی را که به محاسبه دقیق زمان ظهور ماشیح می‌پردازند، مورد لعن قرار داده است و تنها تشویق به انتظار را توصیه می‌کند. از طرف دیگر، مقاطعی که آزار و شکنجه و رنج و مشقت یهودیان توسط‍‌ مشرکین به علت اعتقادات مذهبی و توحیدی آن‌ها به اوج خود می‌رسید، ایمان به ماشیح و گئولا (نجات‌دهنده) بوده که جرقه‌های امید را روشن نگاهداشته و باعث شده که یهودیان بدترین و هولناک‌ترین مصیبت‌های تاریخ را تحمل کنند و به انتظار روز قضاوت الهی باشند.
+*تلمود کسانی را که به محاسبه دقیق [[زمان ظهور]] ماشیح می‌پردازند، مورد [[لعن]] قرار داده است و تنها [[تشویق]] به [[انتظار]] را توصیه می‌کند. از طرف دیگر، مقاطعی که [[آزار]] و [[شکنجه]] و [[رنج]] و مشقت [[یهودیان]] توسط‍‌ [[مشرکین]] به علت [[اعتقادات]] مذهبی و توحیدی آن‌ها به اوج خود می‌رسید، [[ایمان]] به ماشیح و گئولا (نجات‌دهنده) بوده که جرقه‌های [[امید]] را روشن نگاهداشته و باعث شده که [[یهودیان]] بدترین و هولناک‌ترین مصیبت‌های [[تاریخ]] را [[تحمل]] کنند و به [[انتظار]] روز [[قضاوت]] الهی باشند.
-*وقایع عصر گئولا (نجات نهایی):
+*وقایع عصر گئولا ([[نجات]] نهایی):
-#احیای سنت‌های اولیه عبادت یهود.
+#احیای سنت‌های اولیه [[عبادت]] [[یهود]].
-#پایان بدی و گناه.
+#پایان بدی و [[گناه]].
-#درک الهیت و آگاهی واقعی از وجود خداوند.
+#[[درک]] الهیت و [[آگاهی]] واقعی از وجود [[خداوند]].
-#پرستش و ستایش جهانی خداوند.
+#[[پرستش]] و [[ستایش]] جهانی [[خداوند]].
-#همزیستی مسالمت‌آمیز و صلح جهانی.
+#همزیستی مسالمت‌آمیز و [[صلح]] جهانی.
-#رستاخیز مردگان.
+#[[رستاخیز]] مردگان.
-#برکت و سعادت و پایان بیماری‌ها.
+#[[برکت]] و [[سعادت]] و پایان بیماری‌ها.
-#وقوع معجزاتی عظیم‌تر از معجزات خروج بنی اسرائیل از مصر.
+#وقوع معجزاتی عظیم‌تر از [[معجزات]] [[خروج]] [[بنی اسرائیل]] از [[مصر]].
-*دوره قبل از ظهور ماشیح؛ زمان ظهور ماشیح که توسط‍‌ خداوند تعیین شده، رازی بسیار پوشیده و پنهان است. با این وجود، نشانه‌های بسیاری در مورد شرایط‍‌ آمدن او بیان شده‌اند. بخشی از این شرایط‍‌ اضطراب‌آمیز و نگران‌کننده هستند.
+*دوره قبل از [[ظهور]] ماشیح؛ [[زمان ظهور]] ماشیح که توسط‍‌ [[خداوند]] تعیین شده، [[رازی]] بسیار پوشیده و [[پنهان]] است. با این وجود، نشانه‌های بسیاری در مورد شرایط‍‌ آمدن او بیان شده‌اند. بخشی از این شرایط‍‌ اضطراب‌آمیز و نگران‌کننده هستند.
-*آن‌ها شمشیرهای خود را شکسته و به گاوآهن تبدیل خواهند کرد و نیزه‌های خود را به قیچی‌های شاخه‌زنی (مبدل می‌کنند). ملتی بر ملت دیگر شمشیر نخواهد کشید و دیگر جنگ نخواهند آموخت.
+*آن‌ها شمشیرهای خود را شکسته و به گاوآهن تبدیل خواهند کرد و نیزه‌های خود را به قیچی‌های شاخه‌زنی (مبدل می‌کنند). ملتی بر [[ملت]] دیگر [[شمشیر]] نخواهد کشید و دیگر [[جنگ]] نخواهند آموخت.
-*در کنار شرایط‍‌ سخت و سهمگین، علایم و نشانه‌های مسرت‌بخش و امیدوارکننده نیز درباره زمان قبل از آمدن ماشیح پیش‌بینی شده است. پیشرفت و خوشبختی نسبتا زیاد مردم دنیا، تجدید حیات در مطالعه تورا و علوم دینی، باز شدن دروازه‌های عقلانی در بالا و چشمه‌های حکمت در پایین.
+*در کنار شرایط‍‌ سخت و سهمگین، علایم و نشانه‌های مسرت‌بخش و امیدوارکننده نیز درباره زمان قبل از آمدن ماشیح پیش‌بینی شده است. [[پیشرفت]] و [[خوشبختی]] نسبتا زیاد [[مردم]] [[دنیا]]، تجدید حیات در [[مطالعه]] تورا و [[علوم دینی]]، باز شدن دروازه‌های عقلانی در بالا و چشمه‌های [[حکمت]] در پایین.
 *و اما شخصیت ماشیح؛
-#ماشیح: بشر خاکی؛ طبق آن‌چه در متون مذهبی یهود آمده است، موضوع ماشیح و گئولا (نجات نهایی) از جمله اهداف اولیه آفرینش جهان است. البته این اشاره‌ای است به موضوع ماشیح و روح او. اما از نظر فیزیکی و جسمانی "ماشیح، انسانی است خاکی از اولاد بشر که به صورت عادی متولد شده است". اصل و نسب او به حضرت داوود و سلیمان می‌رسد. از دیگر نشانه‌های او این است که صداقت و پارسایی او از بدو تولد به بعد دائما در حال افزایش بوده و به خاطر فضیلت و اعمال شایسته خود، به عالی‌ترین و والاترین درجات تکامل روحانی دست خواهد یافت.
+#ماشیح: [[بشر]] خاکی؛ طبق آن‌چه در متون مذهبی [[یهود]] آمده است، موضوع ماشیح و گئولا ([[نجات]] نهایی) از جمله اهداف اولیه [[آفرینش جهان]] است. البته این اشاره‌ای است به موضوع ماشیح و [[روح]] او. اما از نظر فیزیکی و جسمانی "ماشیح، انسانی است خاکی از اولاد [[بشر]] که به صورت عادی متولد شده است". اصل و [[نسب]] او به [[حضرت داوود]] و [[سلیمان]] می‌رسد. از دیگر نشانه‌های او این است که [[صداقت]] و [[پارسایی]] او از بدو تولد به بعد دائما در حال افزایش بوده و به خاطر [[فضیلت]] و اعمال [[شایسته]] خود، به عالی‌ترین و والاترین درجات [[تکامل]] [[روحانی]] دست خواهد یافت.
-#ماشیح در هردوره؛ امکان آمدن ماشیح در هردوره وجود دارد، اما نه به این معنی که او در وقت مناسب برای ظهور از آسمان‌ها پایین آمده و در زمین ظاهر خواهد شد. بلکه او همیشه روی زمین است، بشری خاکی با پایه و مقام بسیار مقدس و روحانی (صدیق) که در هردوره وجود داشته و حاضر و ناظر است. "در هر دوره، فرزندی از خاندان یهودا به دنیا می‌آید که برای مقام ماشیح، برازنده است". روزی که زمان گئولا (نجات نهایی) فرارسد، نشامای (روح) مخصوص و از قبل موجود ماشیح پایین آمده و به آن "صدیق" اهدا خواهد شد.
+#ماشیح در هردوره؛ امکان آمدن ماشیح در هردوره وجود دارد، اما نه به این معنی که او در وقت مناسب برای [[ظهور]] از آسمان‌ها پایین آمده و در [[زمین]] ظاهر خواهد شد. بلکه او همیشه روی [[زمین]] است، بشری خاکی با پایه و [[مقام]] بسیار [[مقدس]] و [[روحانی]] ([[صدیق]]) که در هردوره وجود داشته و حاضر و ناظر است. "در هر دوره، فرزندی از [[خاندان]] یهودا به [[دنیا]] می‌آید که برای [[مقام]] ماشیح، برازنده است". روزی که زمان گئولا ([[نجات]] نهایی) فرارسد، نشامای ([[روح]]) مخصوص و از قبل موجود ماشیح پایین آمده و به آن "[[صدیق]]" اهدا خواهد شد.
-#شخصیت و صفات خاص ماشیح؛ یشعیان نبی در وصف او چنین می‌گوید: روح خداوند بر او خواهد آمد. روح عقل و فهم، روح تدبیر و توانایی، روح دانش و ترس الهی. و او با ترس الهی الهام می‌گیرد. با دید چشمانش قضاوت نخواهد کرد و با شنیده گوش‌هایش فتوی نخواهد داد. تهیدستان را با عدالت داوری کرده و برای افتادگان زمین، با تساوی حقوق تصمیم خواهد گرفت و ظالمان زمین را با عصای سخن دهان خود می‌کوبد و شریران را با نفس (نسیم) لب‌های خود از بین خواهد برد.
+#شخصیت و صفات خاص ماشیح؛ یشعیان [[نبی]] در [[وصف]] او چنین می‌گوید: [[روح]] [[خداوند]] بر او خواهد آمد. [[روح]] [[عقل]] و [[فهم]]، [[روح]] [[تدبیر]] و [[توانایی]]، [[روح]] [[دانش]] و [[ترس]] الهی. و او با [[ترس]] الهی [[الهام]] می‌گیرد. با دید چشمانش [[قضاوت]] نخواهد کرد و با شنیده گوش‌هایش فتوی نخواهد داد. تهیدستان را با [[عدالت]] [[داوری]] کرده و برای افتادگان [[زمین]]، با تساوی [[حقوق]] تصمیم خواهد گرفت و [[ظالمان]] [[زمین]] را با عصای سخن دهان خود می‌کوبد و شریران را با [[نفس]] ([[نسیم]]) لب‌های خود از بین خواهد برد.
-*طبق عقیده هارامبام (موسی بن میمون): "عقل و دانش او از [[حضرت سلیمان]] نیز بیشتر خواهد بود. او از پدران قوم یهود (ابراهیم، اسحق و یعقوب) و نیز از همه انبیای [[بنی اسرائیل]] که پس از [[حضرت موسی]] برانگیخته شدند، بلندمرتبه‌تر خواهد بود"<ref>نشریه موعود، شماره ۱۹، ص ۶۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۰۸.</ref>.
+*طبق [[عقیده]] هارامبام ([[موسی]] بن میمون): "[[عقل]] و [[دانش]] او از [[حضرت سلیمان]] نیز بیشتر خواهد بود. او از پدران [[قوم یهود]] ([[ابراهیم]]، اسحق و [[یعقوب]]) و نیز از همه انبیای [[بنی اسرائیل]] که پس از [[حضرت موسی]] برانگیخته شدند، بلندمرتبه‌تر خواهد بود"<ref>نشریه موعود، شماره ۱۹، ص ۶۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۰۸.</ref>.
 ==پرسش‌های وابسته==
 * [[آیا در دین یهود به منجی بشارت داده شده است؟ در چه کتاب‏‌هایی؟ (پرسش)]]
@@ خط ۵۲: / خط ۵۲: @@
 [[رده:موعود یهود]]
 [[رده:مدخل موعودنامه]]
+[[رده:اتمام لینک داخلی]]