دین علی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دین علی''' هرچند [[امام علی]]{{ع}} بر آیین [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم دین [[اسلام]] و خطّ روشن و بى‌ابهام دین خدا بود و [[صراط مستقیم]] که در [[قرآن]] آمده، بر طریق و دین و روش [[امام علی|علی بن ابى طالب]]{{ع}} تأویل شده است،<ref>بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰</ref> از سوى دیگر خطّ قاطع و درست و بى‌تحریف [[امام علی|علی]]{{ع}} در مسلمانى، به عنوان "دین علی" مطرح بود و در زبان [[ائمه]]{{عم}} و یاران آنان، رمزى از تشیّع راستین و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با ظالمان و منحرفان هرگز سازش نمى‌کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۶۵.</ref>.

*[[امام حسین]]{{ع}} در نامۀ تندى که در جواب معاویه نوشت و ظلم‌هاى او را برشمرد، از جمله اینکه: مگر تو نبودى عبد اللّه حضرمى و یارانش را کشتى، آنگاه که پسر سمیه دربارۀ آنان به تو نوشت که آنان بر آیین و مرام [[امام علی|علی]]{{ع}}اند {{عربی|إنّهم کانوا علی دین علیّ}} و در نامه به او نوشتى: {{عربی|اقتل من کان علی دین علیّ}}، هرکه را بر دین [[امام علی|علی]]{{ع}} باشد به قتل برسان، او هم به فرمان تو آنان را به [[شهادت]] رساند و مثله کرد، در حالى که دین [[امام علی|علی]]{{ع}} به خدا قسم همان دینى است که براساس آن با تو و پدرت ابو سفیان مى‌جنگید و با همان دین برجاى او تکیه زده‌اى.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳</ref> این مرام ناب و الهى [[امام علی|علی]]{{ع}} در سال‌هاى بعد نیز به عنوان دین علی شاخص و شناخته شده بود. در صحنۀ نبرد عاشورا نیز مى‌بینیم که در رجزهاى شهداى کربلا مطرح است و در معرّفى خود، از عقیده به دین [[امام علی|علی]]{{ع}} یاد مى‌کنند. نافع بن هلال که به میدان مى‌رود، چنین رجز مى‌خواند: {{عربی|أنا ابن هلال البجلى، أنا علی دین علیّ، و دینه دین النّبىّ»}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹</ref>، من فرزند هلال بجلى‌ام و من بر دین [[امام علی|علی]]{{ع}} هستم و دین علی همان دین [[پیامبر]] است. و در مورد هلال بن نافع این رجز نقل شده است: {{عربی|انا الغلام الیمنىّ البجلى دینى علی دین حسین و علیّ}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷</ref> یگانگى آیین و روش [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} در دعاها و روایات و زیارات هم آمده است. از جمله از [[امام صادق]] (یا [[امام باقر]]) روایت است که هنگام صبح این دعا را بخوانید: {{عربی|أصبحت باللّه مؤمنا علی دین محمّد و سنّته و دین علیّ و سنّته و دین الأوصیاء و سنّتهم}}<ref>اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴</ref> که ایمان به خدا و دین و سنّت پیامبر، دین و سنت علی علیه السّلام و دین و سنت اوصیا در کنار هم آمده و پیوند آنها را با یکدیگر مى‌رساند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۶۵.</ref>