چین: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] می‌‌فرماید: گروهی در پی گرفتن [[حق]]، از [[شرق]] دور، به چین یورش می‌‌برند این گروه دوبار از چینی‌ها [[حق]] خود را می‌‌طلبند اما آنان امتناع می‌‌ورزند. سپس [[شمشیر]] می‌‌کشند و چینی‌ها (زمانی که اوضاع را این گونه می‌‌بینند) قبول می‌‌کنند که [[حق]] آنان را بدهند ولی دیگر آن گروه قبول نمی‌کنند و به [[کشتار]] چینی‌ها دست می‌‌زنند و بسیاری از آنان را می‌‌کشند... در پایان این گروه سلطنتی را که به دست آورده‌اند به [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[تسلیم]] خواهند نمود<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۱۶۰.</ref>. در روایتی دیگر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} می‌‌فرماید: گروهی از چین و منطقه ملتان در [[هند]]، به سوی [[خراسان]] می‌‌آیند و در آنجا نیز به [[قیام]] دست خواهند زد. [[سفیانی]] لشکری را به سوی آنان گسیل می‌‌دارد، اما نمی‌تواند آنان را [[شکست]] دهد. در [[حدیثی]] [[امام باقر]]{{ع}} خبر از [[تصرف]] سرزمین چین به دست [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌‌دهد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۰.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۲۱۳.</ref>.