|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| ==نویسنده: آقای پورانزاب==
| | |
| ==پاسخ اجمالی==
| |
| ==اثر گذاری [[تربیتی]] [[انتظار]]==
| |
| *[[انتظار]] یک نظریۀ [[تربیتی]] است یعنی یک نگاه بنیادی است که می‌تواند بر همۀ اجزا و [[اعمال]] و ابعاد و ساخت‌های گوناگون [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] اثرگذار باشد [[انتظار]] آثاری دارد، از نظر روان‌شناختی اصولاً [[روح]] [[امید]] و [[انتظار مثبت]] کارکردهایی دارد، چه انتظارات مقطعی و چه انتظارهای کلان عمومی و جهان‌شمول، اما انتظاری که در [[مکتب]] [[شیعه]] است چیزی فراتر از [[انتظار]] عام و مشترک است. [[انتظار]] [[مکتب]] [[تربیتی]] است که هم ابعاد روانی و روحی فرد را و هم نگرش [[اجتماعی]] را تعیین می‌کند و هم در ساخت‌های گوناگون [[تربیت اخلاقی]] و فردی و [[خانوادگی]] و [[اجتماعی]] اثر می‌گذارد<ref>ر.ک. اعرافی، علی رضا، انتظار با نگاه تربیتی، ص۱۸.</ref>.
| |
| ==[[آثار تربیتی انتظار]]==
| |
| *برخی [[آثار تربیتی انتظار]] عبارتند از:
| |
| #گسترش امیدهای واقعی: [[انتظار]] برای [[مشتاقان]] و [[صالحان]] امیدبخش است و این [[امیدواری]] و [[عشق]] و شور و [[نشاط]] به دنبال آن [[انتظار پویا]] و زنده فراهم می‌شود و نیز احساس نظارت او بر ما<ref>ر.ک. اعرافی، علی رضا، انتظار با نگاه تربیتی، ص۱۸.</ref>.
| |
| #معنا یافتن [[زندگی]] در پرتو [[پویایی]]<ref>ر.ک. شرفی، محمدرضا، مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار، گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم، ص ۱۳۴.</ref> و در جهت رسیدن<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۱۹۷ـ ۱۹۸.</ref> به [[هدف]]<ref>ر.ک. شرفی، محمدرضا، مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار، گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم، ص ۱۳۴؛ سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۱۹۷ـ ۱۹۸.</ref>.
| |
| #ایجاد [[وحدت]] و همگرایی: [[انتظار]]، افزون بر آثار فردی، دارای آثار [[اجتماعی]] فراوانی نیز است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به [[وحدت]]، [[انسجام]] و [[همدلی]] بین [[منتظران]] اشاره کرد.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۱۹۷ـ ۱۹۸.</ref>.
| |
| #احساس حضور: یکی از آثار غیر قابل تردید در [[انتظار راستین]]، احساس حضور در محضر آن [[امام غایب]] و احساس حضور آن [[امام غایب]] در [[زندگی]] است و این خود در [[اصلاح]] [[رفتار]] وی بسیار مؤثر است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۱۹۷ـ ۱۹۸.</ref>.
| |
| #به جریان افتادن نیروهای نهفته و سرمایه‌های راکد [[انسان]] در پرتو دوران سخت [[انتظار]]<ref>ر.ک. شرفی، محمدرضا، مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار، گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم، ص ۱۳۴.</ref>.
| |
| #پالایش درون و به مرحلۀ [[خلوص]] رسیدن به جهت طولانی شدن [[دوران غیبت]]<ref>ر.ک. شرفی، محمدرضا، مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار، گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم، ص ۱۳۴.</ref>.
| |
| #رشد [[قدرت]] [[تحمل]] در برابر ناملایمات و تنگناها به جهت [[قداست]] و [[عظمت]] [[هدف]] که در [[انتظار]] [[حضرت]] بودن، معنا می‌یابد<ref>ر.ک. شرفی، محمدرضا، مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار، گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم، ص ۱۳۴.</ref>.
| |
| #فراتر رفتن از مرز [[انسان]] [[متعادل]] و رسیدن به مرحلۀ [[انسان]] متعالی<ref>ر.ک. شرفی، محمدرضا، مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار، گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم، ص ۱۳۴.</ref>.
| |
| #از سطح و مرحلۀ رنج‌های حقیر مادی، رها شدن و به وادی رنج‌های [[عظیم]] [[معنوی]] و دغدغه‌های بزرگ انسانی، گام نهادن<ref>ر.ک. شرفی، محمدرضا، مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار، گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم، ص ۱۳۴.</ref>.
| |
| #ارتباط پویا و زنده‌ای که فرد را با یک محور موجود و زنده و خبیر و [[آگاه]] مرتبط می‌کند<ref>ر.ک. اعرافی، علی رضا، انتظار با نگاه تربیتی، ص۱۸.</ref>.
| |
| #[[شکوفایی]] [[انسان]] در اثر رابطۀ زنده و سرشار از عواطف و [[محبت]]، و جهت دادن به [[انسان]] و به افکار و اندیشه‌های وی<ref>ر.ک. اعرافی، علی رضا، انتظار با نگاه تربیتی، ص۱۸.</ref>.
| |
| #پدید آمدن [[عشق]] در [[انسان]] در اثر ارتباط زنده<ref>ر.ک. اعرافی، علی رضا، انتظار با نگاه تربیتی، ص۱۸.</ref>.
| |
| #فراهم آمدن منطبق سازی [[انسان]] با آن الگوی زنده در اثر تلاش وی<ref>ر.ک. اعرافی، علی رضا، انتظار با نگاه تربیتی، ص۱۸.</ref>.
| |
| ==پاسخ تفصیلی== | | ==پاسخ تفصیلی== |
| ==اثر گذاری [[تربیتی]] [[انتظار]]== | | ==اثر گذاری [[تربیتی]] [[انتظار]]== |
