دعای عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

*از دعاهای مشهور که [[خواندن]] آن در [[دوران غیبت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ فراوان مورد سفارش قرار گرفته دعای عهد است. این [[دعا]]، در بردارنده [[درود]] ویژه از طرف خواننده [[دعا]] و نیز از سوی تمام مردان و زنان با [[ایمان]] - در شرق و غرب [[جهان]] و خشکی و دریا، و از [[پدر]] و [[مادر]] و [[فرزند]] خواننده دعا- به پیشگاه [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} است. پس از آن، [[عهد]] و [[پیمان]] و [[بیعت]] با آن [[حضرت]] را تجدید می‏‌کند و [[پایداری]] بر این [[پیمان]] را تا [[روز قیامت]] اظهار می‌‏دارد. آن‏گاه از [[خداوند]] سبحانه و تعالی می‏‌خواهد که اگر [[مرگ]] وی فرابرسد، در حالی که [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} [[ظهور]] نکرده باشد، پس از [[ظهور]]، او را از [[قبر]] برآور و به [[یاری]] آن [[حضرت]] [[سعادتمند]] کند. بعد از آن، درخواست [[دیدار]] [[امام]]{{ع}} با عبارت ظریفی بیان شده است و [[دعا]] برای تعجیل [[ظهور]] و [[فرج]] و برپایی [[حکومت]] [[راستین]] و سامان یافتن [[جهان]] و زنده شدن حقایق [[دین]] و اهل [[ایمان]]، پایان‏‌بخش این دعای شریف است.

*دعای عهد هم از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده است، با این مطلع: {{عربی|"اللَّهُمَّ يَا إِلَهَ الْآلِهَةِ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا آخِرَ الْآخِرِينَ..."}}<ref>بحار الانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۷.</ref>.

#'''دعاهایی همانند دعای عهد:''' دعایی در [[تعقیب نماز]] صبح از [[ناحیه مقدسه]] صادر شده است که هم ابتدا و هم فرازهای زیادی از متن آن مانند دعای عهد است، ولی موضوع آن [[مهدویت]] نیست، ابتدا و انتهای آن چنین است:{{متن حدیث|اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ ...ُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِي مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لَا أَحْتَسِبُ رِزْقاً وَاسِعاً حَلَالًا طَيِّباً وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنِّي كُلَّ غَمٍّ وَ هَمٍّ وَ أَنْ تُعْطِيَنِي مَا أَرْجُوهُ وَ آمُلُهُ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}}<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ج۱، ص۲۲۸.</ref>. دعای سومی نیز وجود دارد که به موضوع [[توحید]] می‌‌پردازد و آغاز آن مانند دعای عهد است، همچنین [[مستحب]] است این [[دعا]] هنگام افطار خوانده شود. {{متن حدیث| اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ وَ رَبَّ الْكُرْسِيِّ الْوَاسِع‏.... وَ اجْمَعْ لَنَا خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ}}<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ج۱، ص۲۶۴.</ref>. دعای {{متن حدیث|اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْه‏}} در واقع خلاصه دعای عهد است و همانند دعای عهد، بهتر است پس از [[نماز صبح]] [[امام زمان]] {{ع}} را با آن [[زیارت]] کنیم<ref>ابن مشهدی، مزار کبیر، ص۶۶۲.</ref>. آغاز و پایان آن به این صورت است:{{متن حدیث| اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَايَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَات‏،....  اللَّهُمَّ هَذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة}}<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۲-۶۳.</ref>.

# '''یک [[اربعین]] با دعای عهد:''' واژه "صبح" و "صباح" به معنای اول روز است<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۲۲، ص۳۲۷.</ref> و ظاهر تعبیرِ [[امام]] که فرمودند: {{عربی|أَرْبَعِينَ صَبَاحاً}}، این است که این [[دعا]] [[چهل]] روز پشت سر هم خوانده شود. قطعاً [[چهل]] روز متوالی با [[خداوند]] [[عهد]] و [[پیمان]] بستن در [[اطاعت]] و [[پیروی از امام]] زمان {{ع}} آثار ارزشمندی را به دنبال دارد. تجدید این [[عهد]] و تکرار این [[اربعین]]، [[انسان]] را از [[لغزش]] و انحرافِ از راه [[ولایت]] و [[امامت]] [[نجات]] می‌‌دهد و دوری از بد عاقبتی را در پی خواهد داشت، ان شاء [[الله]]<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۳.</ref>.

#'''آیا فقط با [[خواندن]] دعای عهد می‌‌توان یکی از [[یاران امام زمان]] {{ع}} شد؟:''' بنابر آنچه گذشت، [[دعا]] یعنی سخن گفتن ما با [[خداوند]]. طبعاً لازم است بدانیم چه می‌‌گوییم و این [[عهد]] و پیمانی که به آن [[متعهد]] می‌‌شویم، چیست؟ آن هم [[عهد]] وثیق و محکمی که [[متعهد]] می‌‌شویم تا پای [[جان]] به آن پای بند باشیم و می‌‌گوییم: خدایا من در ابتدای این روز و همه روزهایی که بر من گذشته است، [[عهد]] و [[پیمان]] و بیعتش را که بر عهده دارم، تجدید می‌‌نمایم آن چنان که از آن روی برنگردانم و هیچ گاه از آن جدا نشوم. در ادامه این ادعا از [[خداوند]] می‌‌خواهیم که: "...خدایا مرا از کسانی قرار بده که از او [[دفاع]] می‌‌کنند و در برآوردن خواسته‌های او شتاب می‌‌کنند و دستوراتش را [[اطاعت]] می‌‌نمایند...." آیا در راه [[زندگی]] خود، خواسته‌های مولا و صاحبمان را بر خواسته خودمان مقدم می‌‌داریم؟! و در پی عمل به دستوراتش هستیم؟ اگر کسی به این [[عهد]] و [[پیمان]] پایبند باشد، قطعاً از [[یاران]] [[حضرت]] خواهد شد، [[سلمان]] به همین [[دلیل]] {{متن حدیث|مِنَّا أَهْلَ الْبَيْت‏}} شد. از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدند [[علت]] اینکه از [[سلمان]] زیاد یاد می‌‌کنید، چیست؟ [[امام]] فرمود: به خاطر سه ویژگی؛ اولین آن این بود که: {{متن حدیث| إِيثَارُهُ هَوَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى هَوَى نَفْسِهِ }} خواسته [[حضرت علی]] را بر خواسته خودش مقدم می‌‌داشت<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۲۲، ص۳۲۷.</ref>. روایت‌های زیادی<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۰، باب ۳۲، ح۱۵ و باب ۲۵، ح۲ و ح۸ و باب ۲۶، ح۱۴ و باب ۳۱، ح۲ و ۷ و ج۲، باب ۳۴، ح۵.</ref>. به روشنی بیان می‌‌کند که اگر کسی در [[دوران غیبت امام زمان]] {{ع}} [[ثابت قدم]] بماند، {{متن حدیث|مِنَّا أَهْلَ الْبَيْت}} خواهد شد.[[امام کاظم]]{{ع}} می‌‌فرماید: خوشا به حال [[پیروان]] ما کسانی که در [[دوران غیبت]] [[قائم]] ما به ریسمان ما چنگ بزنند، و بر [[ولایت]] ما و [[برائت]] و دوری از دشمنانمان [[ثابت قدم]] بمانند، آنها از مایند و ما از آنها هستیم...<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۶۱.</ref><ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۶۴.</ref>.

#'''دعای عهد در یک نگاه:''' در مجموع می‌‌توان دعای عهد را در هفت بخش بررسی کرد: