طلوع خورشید از مغرب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
یکی از نشانههای غیرحتمی [[ظهور]] که در چند [[روایت]] بیان شده طلوع خورشید از مغرب است. در [[تبیین]] این نشانه سه نظر وجود دارد: ۱. عدهای قائلند که در [[زمان ظهور]]، [[خورشید]] برخلاف همیشه از [[مغرب]] طلوع میکند؛ ۲. عدهای دیگر منظور از این [[خورشید]] را وجود [[مبارک]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} میدانند چرا که طلوع خورشید از مغرب باعث به هم ریختگی [[نظام]] عالم است؛ ۳. این نشانه مربوط به [[قیامت]] است نه [[ظهور]]. | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*از جمله نشانههای [[ظهور]] که در [[روایات]] به آن اشاره شده، طلوع خورشید از مغرب است.<ref>ر.ک:[[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانههای ظهور (مقاله)|بررسی نشانههای ظهور]]، ص ۳۰۹ ـ۳۱۰</ref> در این مطلب که طلوع خورشید از مغرب از [[نشانههای حتمی ظهور]] است یا نه [[اختلاف]] نظر وجود دارد: | *از جمله نشانههای [[ظهور]] که در [[روایات]] به آن اشاره شده، طلوع خورشید از مغرب است.<ref>ر.ک:[[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانههای ظهور (مقاله)|بررسی نشانههای ظهور]]، ص ۳۰۹ ـ۳۱۰</ref> در این مطلب که طلوع خورشید از مغرب از [[نشانههای حتمی ظهور]] است یا نه [[اختلاف]] نظر وجود دارد: | ||
#طلوع خورشید از مغرب از [[علائم]] پیش از [[ظهور]] است.<ref>محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام، ارشاد، ص ۳۳۶؛ ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۶۱۵ ـ ۶۱۷</ref> [[ابوحمزه ثمالی]] [[نقل]] میکند: به [[ابو عبد الله]] عرض کردم: [[ابو جعفر]] فرموده است:<ref>طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص ۲۶۶: {{متن حدیث|عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} إِنَّ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} كَانَ يَقُولُ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنَ الْمَغْرِبِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ أَشْيَاءُ كَانَ يَقُولُهَا مِنَ الْمَحْتُومِ}}</ref> «طلوع خورشید از مغرب علامت حتمی [[ظهور]] است.»<ref>ر.ک. [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص۲۱۱</ref> | #طلوع خورشید از مغرب از [[علائم]] پیش از [[ظهور]] است.<ref>محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام، ارشاد، ص ۳۳۶؛ ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۶۱۵ ـ ۶۱۷</ref> [[ابوحمزه ثمالی]] [[نقل]] میکند: به [[ابو عبد الله]] عرض کردم: [[ابو جعفر]] فرموده است:<ref>طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، ص ۲۶۶: {{متن حدیث|عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} إِنَّ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} كَانَ يَقُولُ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنَ الْمَغْرِبِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ أَشْيَاءُ كَانَ يَقُولُهَا مِنَ الْمَحْتُومِ}}</ref> «طلوع خورشید از مغرب علامت حتمی [[ظهور]] است.»<ref>ر.ک. [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص۲۱۱</ref> | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] | [[رده:اتمام لینک داخلی]] | ||
[[رده:نشانههای ظهور]] |