توکل در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "هرکس سه چیز به او بخشیده شود، از سه چیز [[محروم]] نمی‌ماند: هرکس که به او [[دعا]] بخشیده شود هرگز از [[اجابت دعا]] [[محروم]] نمی‌ماند؛ و هر کس که به او [[شکرگذاری]] بخشیده شود زیادتر شدن [[نعمت]] نیز به او بخشیده می‌شود، و هرکس به او [[توکّل]] بخشیده شود [[کفایت]] امورش به‌وسیله [[حضرت حق]] نیز به او بخشیده می‌شود. آیا [[کتاب خداوند]] - عزّوجلّ! - را خوانده‌ای که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ}}<ref>«و هر که بر خدا توکل کند همو وی را بسنده است» سوره طلاق، آیه ۳.</ref>، و می‌فرماید: {{متن قرآن|لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ}}<ref>«اگر سپاسگزار باشید به یقین بر (نعمت) شما می‌افزایم» سوره ابراهیم، آیه ۷.</ref>، و می‌فرماید: {{متن قرآن|ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ}}<ref>«مرا بخوانید تا پاسختان دهم» سوره غافر، آیه ۶۰.</ref><ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: مَنْ أُعْطِيَ ثَلَاثاً لَمْ يُمْنَعْ ثَلَاثاً مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ أُعْطِيَ الْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ أُعْطِيَ الزِّيَادَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوَكُّلَ أُعْطِيَ الْكِفَايَةَ ثُمَّ قَالَ أَ تَلَوْتَ كِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ وَ قَالَ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَ قَالَ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۶۵.</ref>؛