تحدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نکته''': یکی از [[ویژگی‌های قرآن]] [[کریم]] همتا‌طلبی و نظیرگویی(تحدی)[[قرآن]] است.در [[قرآن]] بارها دسته‌ها و گروهها و افراد را به نطیرگویی و [[مبارزه]] جهت آوردن همانند [[قرآن]] [[دعوت]] کرده است،زیرا منکران و [[مخالفان]] [[قرآن]]-که برای آن ریشة [[الهی]] و غیبی قائل نبودند و آن را کار بشری می‌شمردند-ادعای [[حضرت]] را [[نادرست]] می‌دانستند.یکی دیگر از [[پرسش‌ها]] دربارۀ [[آیات]] تحدی،این است که آیا این [[آیات]] از نظر منطقی ترتیب خاصی داشته است‌؟[[قرآن کریم]] در پنج [[آیه]]،به صراحت تحدی کرده و جز یکی از این [[آیات]](بقره:۳۳)،همگی مکی و در خطاب به [[معاندان]] و منکران [[وحی]] و [[نبوت]] است.مشهور در میان [[قرآن]] پژوهان آن است که [[آیات]] تحدی،دارای تطور بوده و در سوره‌های مکی در آغاز نسبت به کل [[قرآن]] تحدی شده است و در مرحله بعدی با ده [[سوره]] و در پایان به یک [[سوره]] تحدی شده است<ref>در این باره ر.ک:فخر رازی،تفسیر کبیر،ج ۱۷،زمخشری،ج ۲،ص ۳۸۳،برسوی،روح البیان،ج ۴،ص ۱۲۸،مجمع البیان،ج ۵،ص ۲۲۲</ref> بنابراین،[[صاحب]] [[وحی]] در پاسخ به این گروه،[[قرآن]] پس از [[گذشت]] پنج سال از [[بعثت]] [[پیامبر]] نخستین بار در سورۀ طور می‌فرماید: {{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ * فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ}}<ref>«یا می‌گویند (خود) آن را فرا بافته است  (نه،) بلکه ایمان ندارند * پس اگر راست می‌گویند گفتاری مانند آن بیاورند» سوره طور، آیه ۳۳-۳۴.</ref> و بعد از این مرحله با صراحت بیشتری به تحدی می‌پردازد و می‌فرماید:اگر می‌توانید نظیر [[قرآن]] را بیاورید: {{متن قرآن|فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ}}<ref>«یا می‌گویند (پیامبر) آن را بربافته است، بگو: اگر راست می‌گویید سوره‌ای همگون آن بیاورید و هر کس جز خداوند را می‌توانید فرا خوانید» سوره یونس، آیه ۳۸.</ref> و این مطلب را در شکل‌های مختلف بیان می‌کند([[یونس]]:۳۸،[[هود]]:۱۳ و ۱۴،بقره:۲۳-۲۴)در آغاز می‌گوید:اگر می‌توانید مانند [[قرآن]] را بیاورید. {متن قرآن|عَلَى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ}}<ref>«بگو: اگر آدمیان و پریان فراهم آیند تا مانند این قرآن آورند هر چند یکدیگر را پشتیبانی کنند همانند آن نمی‌توانند آورد» سوره اسراء، آیه ۸۸.</ref>در مرحله بعدی می‌گوید: {{متن قرآن|قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ}}<ref>«یا می‌گویند که آن (قرآن) را بربافته است (و از خداوند نیست)! بگو اگر راست می‌گویید ده سوره‌ای بربافته مانند آن بیاورید و هر که را هم می‌توانید به جای خداوند، (به یاوری) فرا خوانید» سوره هود، آیه ۱۳.</ref>.اگر می‌توانید ده [[سوره]] همانند.[[قرآن]] را بیاورید ([[هود]]:۱۳)اوج هماوردخواهی [[قرآن]] در سورۀ بقره است که می‌گوید:اگر رسات می‌گویید سوره‌ای مانند [[قرآن]] را {{متن قرآن|فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>«و اگر در آنچه بر بنده خود فرو فرستاده‌ایم تردیدی دارید، چنانچه راست می‌گویید سوره‌ای همگون آن بیاورید و (در این کار) گواهان خود را (نیز) در برابر خداوند، فرا خوانید» سوره بقره، آیه ۲۳.</ref>مسلما همتاطلبی در صورتی معنا دارد که افراد در فن [[بلاغت]] و [[فصاحت]] [[توانایی]] داشته باشند و در مرحله‌ای باشد که هماوردخواهی معقول باشد،مثلا اگر [[جوانی]] قدرتمند پیر مردی ضعیف و [[ناتوان]] را [[دعوت]] به مبارزه‌طلبی کند،دیگران او را به مسخره می‌گیرند و می‌گویند اینکه [[شجاعت]] نیست،اگر راست می‌گویی برو با کسی در سطح خود [[مبارزه]] کن.[[قرآن]] به [[اعراب]] اهل [[ادب]] و [[بلاغت]] و [[شعر]] و [[نظم]] و کسانی که اشعار زبده و جاویدان آنان (معلقات سبع)سالهای سال بر [[دیوار کعبه]] آویزان بود می‌گوید:اگر مدعی هستید این کار [[بشر]] است و [[خارق عادت]] نیست و نمی‌تواند [[معجزه]] [[پیامبر]] شناخته شود، بیایید و در کنار هم جمع شده و با [[قرآن]] معارضه کنید و همانندش را بیاورید که آنها می‌آیند و تلاش می‌کنند و نومیدانه بر می‌گردند و نمی‌توانند به مقصود برسند.

#تحدی [[خداوند]] به [[بلاغت]]، و [[نظم]] [[قرآن]] با منکران و [[مخالفان]] آن. «[[علامه طباطبائی]]، می‌نویسد؛ برداشت تحدی به [[بلاغت]] بر این اساس است که مشخص‌ترین حالت مخاطبان عصر [[نزول قرآن]] [[فصاحت]] و [[بلاغت]] بوده است؛ بگونه‌ای که هیچ یک از [[امت‌ها]] به این مرتبه از [[بلاغت]] نبوده‌اند» ([[المیزان]]، ج ۱، ص ۶۸). هرچند که خود [[قرآن]] در این باره جهت [[اعجاز]] را بیان نکرده است.