صراط مستقیم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

*اکنون که [[اطاعت]] از [[رسول اکرم]]{{صل}}، تنها با [[اطاعت]] از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} میسر است؛ زیرا از سویی [[اسلام]] [[دین خاتم]] است و تا [[قیامت]] پابرجا است و [[قرآن]] [[کامل‌ترین]] [[کتاب ]] [[وحی]] است که بیان حقایق تا [[قیامت]] در آن نهفته است و از سوی دیگر با اینکه به تصریح [[قرآن کریم]]، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[مأمور]] به [[تبیین]] آن است: {{متن قرآن|وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ}}<ref> و نوشته‌ها (فرستادیم) و بر تو قرآن را فرو فرستادیم تا برای مردم آنچه را که به سوی آنان فرو فرستاده‌اند روشن گردانی؛ سوره نحل، آیه: ۴۴.</ref>، لکن در آن مدت کوتاه [[رسالت]] و با آن شرایط [[جاهلی]] که در آن برهه از [[تاریخ]] وجود داشته است، یقیناً بیان همه حقایق [[قرآن]] تا [[قیامت]]، برای عموم [[مردم]] ممکن و میسر نبوده و حکیمانه هم نبود که تمام حکمت‌ها را به عموم [[مردم]] [[تعلیم]] کند درحالی که [[قرآن کریم]] اکثرشان را [[جاهل]]، غیرمتفکر و غیرمؤمن معرفی کرده: {{متن قرآن|أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ }}<ref> بیشتر آنان خرد نمی‌ورزند؛ سوره مائده، آیه: ۱۰۳.</ref>، {{متن قرآن|أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ }}<ref> بیشتر آنان نمی‌دانند؛ سوره انعام، آیه: ۳۷.</ref>، {{متن قرآن|أَكْثَرُهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ }}<ref> بیشتر ایشان ایمان ندارند؛ سوره بقره، آیه: ۱۰۰.</ref> و {{متن قرآن|أَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref> بسیاری از آنان نافرمانند؛ سوره آل عمران، آیه:۱۱۰.</ref><ref>[[حسین سیف‌اللهی|سیف‌اللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>.

*بنابراین [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[اولاد]] معصومش، همان [[صراط مستقیم]] [[خدا]] تا [[قیامت]] هستند که [[اطاعت]] از آنها تنها راه [[بندگی خدا]] است. لذا [[رسول خدا]]{{صل}} خطاب به آن [[حضرت]] فرمود: "[[یا علی]]! تو [[حجت]] خدایی و تو باب [[تقرب]] به خدایی، و تو راه به سوی خدایی، و تویی [[نبأ عظیم]]، و تویی [[صراط مستقیم]] [[ حق]]"<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۶.</ref>. و خود آن [[حضرت]] فرمود: " منم [[خاتم اوصیا]] و منم [[صراط مستقیم]] و منم [[نبأ عظیم]]" <ref>{{عربی|" أَنَا خَاتَمَ‏ الْوَصِيِّينَ‏ وَ أَنَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ‏ وَ أَنَا النَّبَأُ الْعَظِيمُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحارالأنوار، ج۶۲، ص۵.</ref> از این رو [[ائمه]]{{عم}} بسیاری از آیاتی را که درباره [[صراط مستقیم]] آمده است، به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[تفسیر]] و [[تأویل]] کرده و به تبع آن [[حضرت]] برای دیگر [[ائمه]]{{عم}} نیز ثابت کرده‌اند<ref>[[حسین سیف‌اللهی|سیف‌اللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>.

*[[سلمان فارسی]] از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[نقل]] می‌کند که روزی آن [[حضرت]]، میان [[اصحاب]] نشسته بود، فرمود: هم اکنون شخصی بر شما وارد می‌شود که [[شبیه ]] [[عیسی بن مریم]] است. بعضی از اطرافیان از جای حرکت کرده رفتند تا وارد شوند و آنها صاحب این امتیاز باشند. در این موقع [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} وارد شد. آن مرد به برخی از [[دوستان]] خود گفت: چرا [[محمد]]{{صل}} به همین قانع نشد که [[امام علی|علی]]{{ع}} را بر ما [[برتری]] بخشد و او را به [[عیسی بن مریم]] [[ تشبیه]] کرد، به [[خدا]] قسم خدایانی که در [[جاهلیت]] می‌‌پرستیدیم، از او بهتر بودند<ref>[[حسین سیف‌اللهی|سیف‌اللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>.

*خلاصه آنکه [[امامت]]، امروزه تنها راه [[نجات]] و تنها راه [[بندگی خدا]] و تنها طریق [[شناخت]] [[توحید]] [[ حق]] و تنها [[صراط مستقیم]] [[خدا]] است که اگر کسی از این راه به سوی [[خدا]] برود نجات یافته و کسی از آن [[تخلف]] کند هلاک می‌شود: {{عربی|" مَنْ‏ تَبِعَنَا نَجَا، وَ مَنْ‏ تَخَلَّفَ‏ عَنَّا هَلَكَ‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} <ref>الأمالی للصدوق، ص۷۰۳، ح ۵۱ از [[امام صادق]]{{ع}}.</ref><ref>[[حسین سیف‌اللهی|سیف‌اللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>.