جز
جایگزینی متن - 'خودداری' به 'خودداری'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'خودداری' به 'خودداری') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''بحثی درباره آخرین تلاش [[پیامبر]]{{صل}}''': تأکید [[پیامبر خدا]] بر [[تعیین]] و تصریح مکتوبِ [[سرنوشت]] [[ولایت]] در آخرین ساعت‌های [[عمر]] مبارکش، بی‌گمان، آخرین تلاش و چاره‌اندیشی او برای [[حفظ]] [[سلامت]] [[جامعه]] و [[جلوگیری از انحراف امت]] بوده است. [[پیامبر]]{{صل}} در بستر [[بیماری]] است. تن [[شریف]] او در تب می‌سوزد که [[فرمان]] [[سازماندهی]] لشکری را به [[فرماندهی]] [[اسامة بن زید]]، صادر می‌کند و بدان بسی تأکید می‌ورزد و تَنْ‌زنندگان از این [[سپاه]] را "[[نفرین]]" می‌کند. هربار که چشمان [[مبارک]] را باز می‌کند، از چگونگی [[سپاه]] سؤال می‌کند.... | '''بحثی درباره آخرین تلاش [[پیامبر]]{{صل}}''': تأکید [[پیامبر خدا]] بر [[تعیین]] و تصریح مکتوبِ [[سرنوشت]] [[ولایت]] در آخرین ساعت‌های [[عمر]] مبارکش، بی‌گمان، آخرین تلاش و چاره‌اندیشی او برای [[حفظ]] [[سلامت]] [[جامعه]] و [[جلوگیری از انحراف امت]] بوده است. [[پیامبر]]{{صل}} در بستر [[بیماری]] است. تن [[شریف]] او در تب می‌سوزد که [[فرمان]] [[سازماندهی]] لشکری را به [[فرماندهی]] [[اسامة بن زید]]، صادر می‌کند و بدان بسی تأکید می‌ورزد و تَنْ‌زنندگان از این [[سپاه]] را "[[نفرین]]" می‌کند. هربار که چشمان [[مبارک]] را باز می‌کند، از چگونگی [[سپاه]] سؤال می‌کند.... | ||
اما شگفتا و شگفتا که کسانی، از [[همراهی]] با [[سپاه اسامه]] تن زدند و با [[تمسک]] به بهانه‌هایی بازگشتند و با "اجتهادِ" ناروا در برابر "[[نص]]" صریحِ [[سخن پیامبر]] [[خدا]]، از [[همراهی]] با [[سپاه]]، | اما شگفتا و شگفتا که کسانی، از [[همراهی]] با [[سپاه اسامه]] تن زدند و با [[تمسک]] به بهانه‌هایی بازگشتند و با "اجتهادِ" ناروا در برابر "[[نص]]" صریحِ [[سخن پیامبر]] [[خدا]]، از [[همراهی]] با [[سپاه]]، خودداری کردند و افزون بر آن، [[پیامبر خدا]] را که سخن، جز به [[حق]] نمی‌گفت و لب، جز به آموزه "[[وحی]]" نمی‌گشود<ref>«وَ ما ینْطِقُ عَنِ الْهَوی* إِنْ هُوَ إِلا وَحْی یوحی» (نجم، آیه ۳ و ۴).</ref>، به "هذیانگویی" متهم کردند! و بدین‌گونه [[کتابت]] [[وصیت]]، بی‌اثر گشت و آخرین تلاش‌های [[پیامبر]]{{صل}} برای [[زمینه‌سازی]] در جهت تحکیم "[[حاکمیت حق]]"، عقیم مانْد. | ||
جای این پرسشْ باقی است که چرا [[پیامبر خدا]] پس از منع و غوغاسالاری آن کسان، بر [[کتابت]]، پای نفشرد؟ و چرا پیش‌تر و به هنگام صحت، بر این [[اقدام]] اساسی، عمل ننمودوچرا، پس از جسارتی که انجام شد، پیشنهاد آوردن ادوات کتابت را نپذیرفت وبا این که پس از آن، چهار روز دیگر نیز زنده بود، بازهم پیشنهاد را نپذیرفت؟ چرا آن بزرگوار که به تعبیر [[قرآن]]: "حریص بر [[هدایت]] [[امت]]"<ref>ر.ک: توبه، آیه ۱۲۸.</ref> بود، با این [[اقدام]] اساسی، [[مانع]] از گم‌راهی [[امت]] نشد؟ | جای این پرسشْ باقی است که چرا [[پیامبر خدا]] پس از منع و غوغاسالاری آن کسان، بر [[کتابت]]، پای نفشرد؟ و چرا پیش‌تر و به هنگام صحت، بر این [[اقدام]] اساسی، عمل ننمودوچرا، پس از جسارتی که انجام شد، پیشنهاد آوردن ادوات کتابت را نپذیرفت وبا این که پس از آن، چهار روز دیگر نیز زنده بود، بازهم پیشنهاد را نپذیرفت؟ چرا آن بزرگوار که به تعبیر [[قرآن]]: "حریص بر [[هدایت]] [[امت]]"<ref>ر.ک: توبه، آیه ۱۲۸.</ref> بود، با این [[اقدام]] اساسی، [[مانع]] از گم‌راهی [[امت]] نشد؟ | ||
[[تأمل]] در چگونگی [[جامعه اسلامی]] آن روز و ترکیب [[جامعه]] [[مدینه]] و درنگریستن به [[جایگاه]] مولا{{ع}} می‌تواند در پاسخ‌یابی برای این سؤال، کارآمد باشد. | [[تأمل]] در چگونگی [[جامعه اسلامی]] آن روز و ترکیب [[جامعه]] [[مدینه]] و درنگریستن به [[جایگاه]] مولا{{ع}} می‌تواند در پاسخ‌یابی برای این سؤال، کارآمد باشد. | ||