←محدود نبودن عمر انسان به زندگی دنیا
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
*از این رو [[قرآن کریم]] در شمارش مراحل [[زندگی]] [[انسان]] به مراحلی که در این [[دنیا]] اتفاق میافتد، بسنده نکرده، پس از همه آنها دو مرحله دیگر شماره کرده، میفرماید: {{متن قرآن|ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ}}«<ref>سپس بیگمان شما پس از این خواهید مرد * آنگاه به یقین شما در روز رستخیز برانگیخته خواهید شد» سوره مؤمنون، آیه ۱۵-۱۶.</ref> | *از این رو [[قرآن کریم]] در شمارش مراحل [[زندگی]] [[انسان]] به مراحلی که در این [[دنیا]] اتفاق میافتد، بسنده نکرده، پس از همه آنها دو مرحله دیگر شماره کرده، میفرماید: {{متن قرآن|ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ}}«<ref>سپس بیگمان شما پس از این خواهید مرد * آنگاه به یقین شما در روز رستخیز برانگیخته خواهید شد» سوره مؤمنون، آیه ۱۵-۱۶.</ref> | ||
*[[زندگی]] [[اخروی]] از نگاه [[قرآن]] ضرورتی است که بدون آن [[آفرینش انسان]] [[بیهوده]] است و [[انسان]] به [[هدف آفرینش]] نمیرسد و [[عدل]] و [[رحمت خدا]] مجالی برای روز نمییابد، میفرماید: {{متن قرآن|أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ}}<ref>«آیا پنداشتهاید که ما شما را بیهوده آفریدهایم و شما به سوی ما بازگردانده نمیشوید؟» سوره مؤمنون، آیه ۱۱۵.</ref>. | *[[زندگی]] [[اخروی]] از نگاه [[قرآن]] ضرورتی است که بدون آن [[آفرینش انسان]] [[بیهوده]] است و [[انسان]] به [[هدف آفرینش]] نمیرسد و [[عدل]] و [[رحمت خدا]] مجالی برای روز نمییابد، میفرماید: {{متن قرآن|أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ}}<ref>«آیا پنداشتهاید که ما شما را بیهوده آفریدهایم و شما به سوی ما بازگردانده نمیشوید؟» سوره مؤمنون، آیه ۱۱۵.</ref>. | ||
*آری [[خداوند]] [[انسان]] و هیچ مخلوقی را [[بیهوده]] نیافریده است؛ چراکه او حکیمی است از بیهوده کاری منزه | *آری [[خداوند]] [[انسان]] و هیچ مخلوقی را [[بیهوده]] نیافریده است؛ چراکه او حکیمی است از بیهوده کاری منزه {{متن قرآن|فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ}}<ref>«پس، فرابرترا که خداوند است» سوره طه، آیه ۱۱۴.</ref><ref>برای مطالعه بیشتر در این باره، ر.ک: سوره ص، آیه ۲۷؛ سوره دخان، آیه ۳۸-۴۰؛ سوره حج، آیه ۶-۷؛ سوره نبأ، آیه ۱۶-۱۸.</ref>. | ||
{{متن قرآن|فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ}}<ref>«پس، فرابرترا که خداوند | |||
*[[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} در وصیتش به [[امام مجتبی]]{{ع}} نوشته است: "پسرم بدان که تو برای [[آخرت]] [[آفریده]] شدهای نه برای [[دنیا]]"<ref>{{متن حدیث|وَ اِعْلَمْ يَا بُنَيَّ أَنَّكَ إِنَّمَا خُلِقْتَ لِلْآخِرَةِ لاَ لِلدُّنْيَا}}؛ نهج البلاغه، نامه ۳۱.</ref> | *[[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} در وصیتش به [[امام مجتبی]]{{ع}} نوشته است: "پسرم بدان که تو برای [[آخرت]] [[آفریده]] شدهای نه برای [[دنیا]]"<ref>{{متن حدیث|وَ اِعْلَمْ يَا بُنَيَّ أَنَّكَ إِنَّمَا خُلِقْتَ لِلْآخِرَةِ لاَ لِلدُّنْيَا}}؛ نهج البلاغه، نامه ۳۱.</ref> | ||
*علاوه بر این، [[عدل]] الاهي اقتضا میکند که بین [[نیکی]] و [[بدی]] تفاوتی باشد، [[نیکان]]، [[پاداش]] [[نیکی]] و بدان، [[کیفر]] بدیهای خود را ببینند. از طرفی به وضوح میبینم که سرای [[دنیا]] برای بازتاب تمامی کردههای خوب و بد [[انسان]] بسیار کوچک است، گاهی یک [[انسان]] کار شایستهای انجام میدهد که همه [[دنیا]] برای [[پاداش]] آن کوچک و ناچیز است و گاهی از دیگری عمل ناپسندی سر میزند که هیچ کیفری برای آن کافی نیست. اگر [[زندگی]] [[انسان]] در [[دنیا]] خلاصه شود، هرگز واکنش [[شایسته]] [[کردار زشت]] و زیبای خود را نمیبیند، این لطيفهای است که [[انسان]] به [[فطرت]] خویش به آن پی برده و هم از این رو [[قرآن کریم]] با با حذف مقدمات به نتیجه پرداخته، میفرماید: {{متن قرآن|إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ}}<ref>«بازگشت همه شما بنا به وعده راستین خداوند، به سوی اوست؛ بیگمان او آفرینش را میآغازد آنگاه آن را باز میگرداند تا به آنان که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند، دادگرانه پاداش دهد و آنان که کافرند برای کفری که میورزیدهاند نوشابهای از آب جوشان» سوره یونس، آیه ۴.</ref>. | *علاوه بر این، [[عدل]] الاهي اقتضا میکند که بین [[نیکی]] و [[بدی]] تفاوتی باشد، [[نیکان]]، [[پاداش]] [[نیکی]] و بدان، [[کیفر]] بدیهای خود را ببینند. از طرفی به وضوح میبینم که سرای [[دنیا]] برای بازتاب تمامی کردههای خوب و بد [[انسان]] بسیار کوچک است، گاهی یک [[انسان]] کار شایستهای انجام میدهد که همه [[دنیا]] برای [[پاداش]] آن کوچک و ناچیز است و گاهی از دیگری عمل ناپسندی سر میزند که هیچ کیفری برای آن کافی نیست. اگر [[زندگی]] [[انسان]] در [[دنیا]] خلاصه شود، هرگز واکنش [[شایسته]] [[کردار زشت]] و زیبای خود را نمیبیند، این لطيفهای است که [[انسان]] به [[فطرت]] خویش به آن پی برده و هم از این رو [[قرآن کریم]] با با حذف مقدمات به نتیجه پرداخته، میفرماید: {{متن قرآن|إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ}}<ref>«بازگشت همه شما بنا به وعده راستین خداوند، به سوی اوست؛ بیگمان او آفرینش را میآغازد آنگاه آن را باز میگرداند تا به آنان که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند، دادگرانه پاداش دهد و آنان که کافرند برای کفری که میورزیدهاند نوشابهای از آب جوشان» سوره یونس، آیه ۴.</ref>. |