فلسفه سیاسی اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

}}

== مقدمه ==

شیوۀ ادارۀ [[جامعۀ اسلامی]] و سبک [[حکومت دینی]] پس از [[پیامبر]]، در قالب [[امامت]] است. اساس [[حکومت دینی]] "[[خدامحوری]]" است و [[اطاعت]] از [[پیامبر]] و [[امام]] نیز ریشه در "[[ولایة]] [[اللّه]]" دارد. از انواع رژیم‌ها و حکومت‌های گذشته و فعلی، آن‌چه نوع [[حاکمیت]] در [[اسلام]] را معین می‌کند متفاوت با همۀ آنهاست. پس می‌توان [[فلسفۀ سیاسی]] [[اسلام]] را در قالب [[امامت]] دانست و [[غدیر]]، صحنۀ ارائۀ [[عینی]] این شیوه و [[بیعت]] گرفتن از [[امّت]] برای [[امامت]] بود. این شیوه، مبتنی بر [[قرآن]] است و بر محور [[صالح‌ترین]] فرد برای تداوم راه [[پیامبر]] و اجرای [[کتاب خدا]] [[استوار]] است و [[سیاست]] مدن و مدینۀ فاضلۀ [[اسلامی]] و مبانی نظری و عملی [[حکومت دینی]] با "فلسفۀ [[غدیر]]" صورت می‌پذیرد. در این نگاه و شیوه، [[قانون]] [[حاکم]] "[[قرآن]]" است و پیشوای [[مردم]] "[[امام]]". مبنای [[مشروعیّت]] [[حکومت امام]] هم [[تشریع الهی]] و [[نصب]] [[نبوی]] است، نه [[انتخاب]] و [[رأی مردم]] و [[بیعت]] آنان [[بیعت]] تنها پشتوانۀ اجرایی برای [[امام]] است، نه‌آنکه برای او [[مشروعیت]] بیاورد. نوع [[حکومت]] و [[شرایط حاکم]] در [[اسلام]]، بارها از زبان [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} به صورتهای مختلف بیان شد و وی بر "[[ولایت علوی]]" و [[خلافت]] [[اهل بیت]] و [[وصایت]] [[امام علی|امیر المؤمنین]] تأکید فرمود تا [[شیوۀ حکومتی]] خودش پس از او نیز با [[امامت]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}} تداوم یابد. اگر [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} [[امامت]] را شیرازۀ [[دین]] و نظام‌بخش [[مسلمانان]] می‌دانست ({{عربی|انّ الإمامة زمام الدّین و نظام المسلمین}})<ref>اصول کافی، ج ۱ ص ۲۰۰</ref> برای بیان همین اسلوب از [[رهبری]] بود، تا مکلّفین بدانند که [[نظام]] [[دین]] و دنیای خود را به چه کسی باید بسپارند و با که [[بیعت]] کنند و از چه کسی [[فرمان]] برند، تا [[اطاعت]] از او [[اطاعت خدا]] باشد و [[حکومت]] او [[جامعه]] را به کمال آرمانی برساند. ازاین رو، مسألۀ [[غدیر]] و [[امامت]]، یک موضوع کهنه و [[تاریخی]] نیست، بلکه مسأله‌ای همیشه نو و سرنوشت‌ساز است و [[تشکیل حکومت]] و برعهده گرفتن زمام امور [[مسلمانان]]، برای تحقق بخشیدن به اهداف بلند انبیاست. در [[قرآن کریم]] نیز [[آیات]] چندی دربارۀ [[رهبری]] آمده است... در [[اسلام]]، [[فلسفۀ سیاسی]] به جدّی‌ترین صورت و از آغاز کار [[دعوت]] مطرح بوده است و جزء ارکان اصلی قرار داده شده است و [[علما]] و [[سلف]] [[شیعه]] از آغاز و از میان خود [[صحابه]]، به اهمیّت مسألۀ [[رهبری]] توجّه داشتند و [[عدالت]] را در آن، شرط قطعی می‌دانستند. در طول [[تاریخ]] هیچ‌گاه از اهمیّت آن و پراکندن و یاد دادن این اهمیت [[غفلت]] نکردند و تن نزدند و بجز آنچه از نظر عملی انجام دادند و بزرگان [[شیعه]] از روز [[سقیفه]] تا [[روز عاشورا]] و... همواره با [[حکومت]] غیرعادل درگیر شدند، تا جایی‌که [[خون]] خود را دادند، بجز اینها، در عرصه‌های [[فکری]] نیز دربارۀ اهمیّت آن همی کار کرده‌اند و کتاب نوشته‌اند<ref>حماسۀ غدیر، ص ۵۵</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۷۴.</ref>.

== منابع ==

{{منابع}}

# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]

== پانویس ==

[[رده:حکومت]]