اثبات عصمت پیامبر: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله'
جز (جایگزینی متن - 'امر تکوینی' به 'امر تکوینی') |
جز (جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
# [[اطاعت از پیامبر]]: اگر [[پیامبر]] داری [[عصمت]] از [[گناه]] و [[اشتباه]] نباشد [[خداوند]] نباید در [[قرآن]] [[دستور]] به [[اطاعت از پیامبران]] میدادند در حالی که چنین دستوری در [[قرآن]] آمده است<ref>کلام تطبیقی، ص ۹۹؛ کلام تطبیقی، ج ۲، ص ۷۶. </ref>. | # [[اطاعت از پیامبر]]: اگر [[پیامبر]] داری [[عصمت]] از [[گناه]] و [[اشتباه]] نباشد [[خداوند]] نباید در [[قرآن]] [[دستور]] به [[اطاعت از پیامبران]] میدادند در حالی که چنین دستوری در [[قرآن]] آمده است<ref>کلام تطبیقی، ص ۹۹؛ کلام تطبیقی، ج ۲، ص ۷۶. </ref>. | ||
#عدم [[عصمت پیامبران]] مساوی با [[ضعف]] وجودی آنان است: [[گناه]] کردن هر [[انسانی]]، زاییدۀ [[ضعف]] وجودی اوست، چراکه تمام قوای [[نفسانی]]، [[مطیع]] و تابع عقلند و [[عقل]] به هیچ عنوان ارادۀ [[گناه]] و [[معصیت]] را بر قوای [[نفسانی]] صادر نمیکند. بنابراین اگر شخصی دچار [[گناه]] و [[معصیت]] شد یعنی از نظر [[عقلی]] فردی ضعیف و ناقص است، با این وجود آیا میتوان قائل شد [[پیامبران]] [[معصوم]] نیستند و آلودۀ به [[گناه]] میشوند<ref>کلام تطبیقی، ص ۱۰۰. </ref>. | #عدم [[عصمت پیامبران]] مساوی با [[ضعف]] وجودی آنان است: [[گناه]] کردن هر [[انسانی]]، زاییدۀ [[ضعف]] وجودی اوست، چراکه تمام قوای [[نفسانی]]، [[مطیع]] و تابع عقلند و [[عقل]] به هیچ عنوان ارادۀ [[گناه]] و [[معصیت]] را بر قوای [[نفسانی]] صادر نمیکند. بنابراین اگر شخصی دچار [[گناه]] و [[معصیت]] شد یعنی از نظر [[عقلی]] فردی ضعیف و ناقص است، با این وجود آیا میتوان قائل شد [[پیامبران]] [[معصوم]] نیستند و آلودۀ به [[گناه]] میشوند<ref>کلام تطبیقی، ص ۱۰۰. </ref>. | ||
# [[وحی]] امر [[تکوینی]] است: عده ای معتقدند همانطور که وجود پیدا کردن [[انسانها]] [[امر تکوینی]] است، [[هدایت]] آنها هم امر [[تکوینی]] است، بنابراین باید | # [[وحی]] امر [[تکوینی]] است: عده ای معتقدند همانطور که وجود پیدا کردن [[انسانها]] [[امر تکوینی]] است، [[هدایت]] آنها هم امر [[تکوینی]] است، بنابراین باید وسیله [[هدایت]] که همان [[وحی]] است [[تکوینی]] باشد، یعنی هیچگونه خلل و خطایی در آن وجود نداشته باشد و لازمۀ [[عصمت]] [[وحی الهی]] به معنای [[عصمت پیامبران]] نیز هست چراکه اگر [[پیامبران]] [[معصوم]] نباشند [[خطا]] و [[اشتباه]] آنان به سبب اینکه حامل و مبلغ [[وحی الهی]] هستند موجب میشود [[عصمت وحی]] نیز زیر سوال برود<ref>ر.ک: احمدی، رحمتالله، پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبائی، ص ۲۱۱ و ۲۱۲. </ref>. | ||
#عدم [[عصمت پیامبران]] موجب [[تسلسل]] خواهد شد: اگر [[پیامبران]] [[معصوم]] نباشند، باید برای [[هدایت]] شدنشان [[پیامبر]] دیگری بیاید تا آنها را [[هدایت]] کنند و در صورتی که قایل به عدم [[عصمت پیامبران]] شدیم باید برای [[پیامبران]] [[جدید]] هم [[پیامبران]] جدیدی برای هدایتشان نازل شوند و چون این امر منجر به [[تسلسل]] خواهد شد و [[تسلسل]] امری محال است میتوان نتیجه گرفت [[پیامبران]] [[معصوم]] هستند<ref>ر.ک: سعیدی مهر، محمد؛ دیوانی، امیر، معارف اسلامی، ج۲، ص۱۴۴ - ۱۴۵.</ref>. | #عدم [[عصمت پیامبران]] موجب [[تسلسل]] خواهد شد: اگر [[پیامبران]] [[معصوم]] نباشند، باید برای [[هدایت]] شدنشان [[پیامبر]] دیگری بیاید تا آنها را [[هدایت]] کنند و در صورتی که قایل به عدم [[عصمت پیامبران]] شدیم باید برای [[پیامبران]] [[جدید]] هم [[پیامبران]] جدیدی برای هدایتشان نازل شوند و چون این امر منجر به [[تسلسل]] خواهد شد و [[تسلسل]] امری محال است میتوان نتیجه گرفت [[پیامبران]] [[معصوم]] هستند<ref>ر.ک: سعیدی مهر، محمد؛ دیوانی، امیر، معارف اسلامی، ج۲، ص۱۴۴ - ۱۴۵.</ref>. | ||
==[[دلایل نقلی]]== | ==[[دلایل نقلی]]== |