استمرار خلافت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان') |
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*از سوی دیگر، از [[آموزه‌های اسلامی]] استفاده می‌شود که [[زمین]] هیچ‌گاه از [[حجت]] و [[خلیفه]] الهی خالی نیست و مسأله [[خلافت]]، یک امر فردی و گذرا نیست بلکه [[فیض]] و [[فوز]] [[مستمری]] است که تا عصر حاضر استمرار دارد و از اول نیز با این [[هدف]] [[الهی]] [[انتخاب]] شده و خود علتی بر این مدعا است که [[خلافت]] الهی مختص [[حضرت آدم]]{{ع}} نیست؛ بنابراین وجود [[حجت خدا]] و [[پیشوای معصوم]] در میان [[بشر]] نیز به مقتضای [[مقام]] [[ربوبیت]] و صفت [[حکمت]] و [[رحمت الهی]] [[ضرورت]] دارد تا [[حافظ شریعت]] [[الهی]] باشد که ترسیم کننده [[صراط مستقیم]] [[هدایت]] و مسیر [[معنوی]] و حرکت تکاملی [[انسان]] است. بدین جهت، آخرین فردی که از [[دنیا]] خواهد رفت [[امام]] خواهد بود تا کسی نتواند به [[خداوند]] [[احتجاج]] کند که او را بدون [[حجت الهی]] رها کرده است. | *از سوی دیگر، از [[آموزه‌های اسلامی]] استفاده می‌شود که [[زمین]] هیچ‌گاه از [[حجت]] و [[خلیفه]] الهی خالی نیست و مسأله [[خلافت]]، یک امر فردی و گذرا نیست بلکه [[فیض]] و [[فوز]] [[مستمری]] است که تا عصر حاضر استمرار دارد و از اول نیز با این [[هدف]] [[الهی]] [[انتخاب]] شده و خود علتی بر این مدعا است که [[خلافت]] الهی مختص [[حضرت آدم]]{{ع}} نیست؛ بنابراین وجود [[حجت خدا]] و [[پیشوای معصوم]] در میان [[بشر]] نیز به مقتضای [[مقام]] [[ربوبیت]] و صفت [[حکمت]] و [[رحمت الهی]] [[ضرورت]] دارد تا [[حافظ شریعت]] [[الهی]] باشد که ترسیم کننده [[صراط مستقیم]] [[هدایت]] و مسیر [[معنوی]] و حرکت تکاملی [[انسان]] است. بدین جهت، آخرین فردی که از [[دنیا]] خواهد رفت [[امام]] خواهد بود تا کسی نتواند به [[خداوند]] [[احتجاج]] کند که او را بدون [[حجت الهی]] رها کرده است. | ||
*[[قرآن کریم]] یادآور شده است که [[روز قیامت]] هر گروهی از [[انسان‌ها]] با پیشوایشان به صحنه [[محشر]] فراخوانده میشوند: {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>«روزی که هر دسته‌ای را با پیشوایشان فرا می‌خوانیم» سوره اسراء، آیه ۷۱.</ref>، [[امام]] در این [[آیه]]، هم [[امام حق]] را شامل می‌شود و هم [[امام باطل]] را. در هر حال، مفاد [[آیه]] این است که [[امام حق]] تا [[قیامت]] در بین [[مردم]] باقی خواهد بود و در برابر آن، همواره [[امام]] باطلی وجود خواهد داشت. [[امام حق]] کسی است که از [[مقام خلافت الهی]] برخوردار است و از [[اسرار]] و حقایق [[جهان]] [[آگاه]] و از هرگونه ستمی پیراسته است: {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>«پیمان من به ستم‌کاران نمی‌رسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>؛ یعنی [[اندیشه]] و گفتار و [[عقیده]] و عمل او [[حق]] است. | *[[قرآن کریم]] یادآور شده است که [[روز قیامت]] هر گروهی از [[انسان‌ها]] با پیشوایشان به صحنه [[محشر]] فراخوانده میشوند: {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>«روزی که هر دسته‌ای را با پیشوایشان فرا می‌خوانیم» سوره اسراء، آیه ۷۱.</ref>، [[امام]] در این [[آیه]]، هم [[امام حق]] را شامل می‌شود و هم [[امام باطل]] را. در هر حال، مفاد [[آیه]] این است که [[امام حق]] تا [[قیامت]] در بین [[مردم]] باقی خواهد بود و در برابر آن، همواره [[امام]] باطلی وجود خواهد داشت. [[امام حق]] کسی است که از [[مقام خلافت الهی]] برخوردار است و از [[اسرار]] و حقایق [[جهان]] [[آگاه]] و از هرگونه ستمی پیراسته است: {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>«پیمان من به ستم‌کاران نمی‌رسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>؛ یعنی [[اندیشه]] و گفتار و [[عقیده]] و عمل او [[حق]] است. | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در این‌باره چنین فرموده است:"هرگز [[زمین]] از کسی که به [[حجت الهی]] [[قیام]] کند، خالی نخواهد بود؛ خواه ظاهر باشد و | *[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در این‌باره چنین فرموده است:"هرگز [[زمین]] از کسی که به [[حجت الهی]] [[قیام]] کند، خالی نخواهد بود؛ خواه ظاهر باشد و آشکار، یا ترسان و پنهان تا [[دلایل]] و نشانه‌های روشن [[خدا]] [[باطل]] نشود. آنان چند نفرند و کجا هستند؟ آنان به [[خدا]] [[سوگند]] تعدادشان اندک و [[قدر]] و منزلتشان نزد [[خداوند]] از دیگران بزرگ‌تر است.... آنان [[خلفای خدا]] در [[زمین]] و [[دعوت]] کنندگان به [[دین خدا]] می‌باشند"<ref>{{متن حدیث|لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً لِئَلَّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ وَ بَيِّنَاتُهُ وَ كَمْ ذَا وَ أَيْنَ أُولَئِكَ؟ أُولَئِكَ وَ اللَّهِ الْأَقَلُّونَ عَدَداً وَ الْأَعْظَمُونَ عِنْدَ اللَّهِ قَدْراً... أُولَئِكَ خُلَفَاءُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِهِ...}}نهج البلاغه، حکمت ۱۴۷.</ref>. | ||
*روشن است که در [[امت اسلامی]]، پس از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} غیر از [[امامان]] [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] کسی دارای صفات و ویژگی‌های مزبور نبوده است و پس از [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، جز [[حضرت حجت بن الحسن]]{{ع}} کسی که ویژگی‌های مزبور را دارا باشد، وجود ندارد. افراد نخبه و زبده از اصناف و قشرهای مختلف، تنها از برخی اوصاف یاد شده، آن هم در سطحی محدود برخوردارند. اکنون اگر [[عقیده شیعه]] درباره [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} به عنوان [[انسان کامل]] و [[خلیفه]] و [[حجت خدا در زمین]] پذیرفته نشود، [[زمین]] از [[انسان کامل]] و [[حجت خدا]] خالی خواهد بود که این، برخلاف [[براهین]] و [[دلایل]] [[قاطع]] [[عقلانی]] و [[وحیانی]] در این‌باره است؛ بنابراین، [[ضرورت]] و وجود [[خلافت]] [[الهی]] در هر زمان [[برهان]] [[قاطع]] بر [[امامت]] [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} می‌باشد. | *روشن است که در [[امت اسلامی]]، پس از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} غیر از [[امامان]] [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] کسی دارای صفات و ویژگی‌های مزبور نبوده است و پس از [[امام حسن عسکری]]{{ع}}، جز [[حضرت حجت بن الحسن]]{{ع}} کسی که ویژگی‌های مزبور را دارا باشد، وجود ندارد. افراد نخبه و زبده از اصناف و قشرهای مختلف، تنها از برخی اوصاف یاد شده، آن هم در سطحی محدود برخوردارند. اکنون اگر [[عقیده شیعه]] درباره [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} به عنوان [[انسان کامل]] و [[خلیفه]] و [[حجت خدا در زمین]] پذیرفته نشود، [[زمین]] از [[انسان کامل]] و [[حجت خدا]] خالی خواهد بود که این، برخلاف [[براهین]] و [[دلایل]] [[قاطع]] [[عقلانی]] و [[وحیانی]] در این‌باره است؛ بنابراین، [[ضرورت]] و وجود [[خلافت]] [[الهی]] در هر زمان [[برهان]] [[قاطع]] بر [[امامت]] [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} می‌باشد. | ||
*پس به مقتضای [[عقل]] و [[وحی]]، از زمانی که [[آدم]] پا به عرصه [[گیتی]] نهاد تا وقتی که [[دنیا]] برپاست، هرگز [[زمین]] از [[انسان]] کاملی که [[خلیفه]] و [[حجت الهی]] در [[زمین]] است، خالی نخواهد بود. او با [[پیامبر]] است یا [[جانشین پیامبر]] و ویژگی مشترک هر دو، این است که [[امام]] و پیشوای [[راستین]] بشریت‌اند. به اسما و به [[اسرار]] [[خلقت]] [[آگاه]] هستند. [[برگزیده خداوند]] هستند و از صفت [[عصمت]] برخوردارند و علت غایی موجودات در [[سلسله]] [[علل]] امکانی‌اند؛ چه اینکه در [[سلسله]] [[علل]] فاعلی نیز [[وسایط فیض الهی]] می‌باشند<ref>[[فاطمه زیوری کبیرنیا|زیوری کبیرنیا، فاطمه]]، [[بررسی ابعاد خلیفة اللهی انسان (کتاب)|بررسی ابعاد خلیفة اللهی انسان]]، ص:۹۴-۹۷.</ref> | *پس به مقتضای [[عقل]] و [[وحی]]، از زمانی که [[آدم]] پا به عرصه [[گیتی]] نهاد تا وقتی که [[دنیا]] برپاست، هرگز [[زمین]] از [[انسان]] کاملی که [[خلیفه]] و [[حجت الهی]] در [[زمین]] است، خالی نخواهد بود. او با [[پیامبر]] است یا [[جانشین پیامبر]] و ویژگی مشترک هر دو، این است که [[امام]] و پیشوای [[راستین]] بشریت‌اند. به اسما و به [[اسرار]] [[خلقت]] [[آگاه]] هستند. [[برگزیده خداوند]] هستند و از صفت [[عصمت]] برخوردارند و علت غایی موجودات در [[سلسله]] [[علل]] امکانی‌اند؛ چه اینکه در [[سلسله]] [[علل]] فاعلی نیز [[وسایط فیض الهی]] می‌باشند<ref>[[فاطمه زیوری کبیرنیا|زیوری کبیرنیا، فاطمه]]، [[بررسی ابعاد خلیفة اللهی انسان (کتاب)|بررسی ابعاد خلیفة اللهی انسان]]، ص:۹۴-۹۷.</ref> | ||