تکبر: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==تکبر، ریشه [[گناهان]]== | ==تکبر، ریشه [[گناهان]]== | ||
*[[امام]] {{ع}} پس از بیان ریشههای تکبر و نمونه بارز آن ([[شیطان]]) به این نکته توجه میدهد که همه [[انسانها]] مخاطب شدهاند و باید با این خطر بزرگ مقابله و [[مبارزه]] کنند، زیرا تکبر که ریشه بسیاری از [[رذائل اخلاقی]] و نابسامانیهای [[اجتماعی]] بهشمار میرود، بسیار مخفی و مرموز است تا حدی که شاید مبتلایان به آن از بیماری خویش غافل باشند. بیماری تکبر و خودبرتربینی آتشی در [[جان]] انسانهاست و همگان [[مأمور]] به مقابله با آن هستند. از دیدگاه [[امام]] {{ع}} بیماری تکبر، بیماری | *[[امام]] {{ع}} پس از بیان ریشههای تکبر و نمونه بارز آن ([[شیطان]]) به این نکته توجه میدهد که همه [[انسانها]] مخاطب شدهاند و باید با این خطر بزرگ مقابله و [[مبارزه]] کنند، زیرا تکبر که ریشه بسیاری از [[رذائل اخلاقی]] و نابسامانیهای [[اجتماعی]] بهشمار میرود، بسیار مخفی و مرموز است تا حدی که شاید مبتلایان به آن از بیماری خویش غافل باشند. بیماری تکبر و خودبرتربینی آتشی در [[جان]] انسانهاست و همگان [[مأمور]] به مقابله با آن هستند. از دیدگاه [[امام]] {{ع}} بیماری تکبر، بیماری پنهان و ناشناختهای است که در مرحله اول باید آن را [[شناخت]] و سپس به درمان آن پرداخت<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 213.</ref>. | ||
==عوامل ایجاد تکبر== | ==عوامل ایجاد تکبر== | ||
#'''[[افکار شیطانی]]:''' [[شیطان]] برای رسیدن به [[هدف]] اصلی خود که سقوط [[انسان]] در ورطه تکّبر است، ابتدا در [[فکر]] و [[اندیشه]] او [[رسوخ]] میکند و سپس با ترفندهایی که به کار میبرد، در مرکز [[فرماندهی]] وجود او برای خود پایگاهی میسازد و نفوذ میکند تا در مواقع لازم او را وادار کند تا دست به [[اقدام]] بزند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 213.</ref>. | #'''[[افکار شیطانی]]:''' [[شیطان]] برای رسیدن به [[هدف]] اصلی خود که سقوط [[انسان]] در ورطه تکّبر است، ابتدا در [[فکر]] و [[اندیشه]] او [[رسوخ]] میکند و سپس با ترفندهایی که به کار میبرد، در مرکز [[فرماندهی]] وجود او برای خود پایگاهی میسازد و نفوذ میکند تا در مواقع لازم او را وادار کند تا دست به [[اقدام]] بزند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 213.</ref>. |