بنی هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی هاشم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۱۵

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش

@@ خط ۴۷: / خط ۴۷: @@
 شهرت خاندان‌ [[هاشمی]] به عملکرد سرسلسله آن محدود نمی‌شود. کوچک‌ترین فرزند‌ هاشم، [[عبدالمطلب]]، بعدها به بزرگ‌ترین و اثرگذارترین [[فرد]] [[قریش]] تبدیل شد. شخصیت عبدالمطلب در [[درجه]] نخست قریش را به خود جذب می‌کرد. او برخی [[سنت‌ها]] همچون [[تحنث]] (خلوت‌گزینی) در [[غار حراء]]، [[خضاب]]، و منع [[نکاح]] [[محارم]] را میان همه یا بخشی از قریش رواج داده بود<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج۱، ص۸۶-۸۷؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۰؛ الکامل، ج۲، ص۱۵.</ref>.<ref>[[رضا کردی|کردی، رضا]]، [[بنی هاشم (مقاله)|مقاله «بنی هاشم»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۵۹۸-۵۹۹.</ref>.
 ====[[صاحبان مناصب]] بعد از [[مرگ]] [[هاشم]]====
-پس از مرگ‌ هاشم، [[منصب]] سقایت و رفادت را برادرش مطلب بر عهده گرفت و از آنجا که [[عبدالمطلب]] در [[خانه]] مطلب [[رشد]] کرد، همین کار را همراه عموزادگان خود عهده‌دار بود. اما سال‌ها بعد با مرگ مطلب، آن‌گونه که در [[روایت]] [[طبری]] آمده است، [[نوفل]] دیگر عموی عبدالمطلب بر این منصب چنگ افکند. عبدالمطلب به [[خویشاوندان]] خود از [[بنی‌نجار]] یثرب [[متوسل]] شد و به کمک آنها توانست [[موقعیت]] خویش را بازیابد. از آن پس نوفل و فرزندانش با [[فرزندان]] عبدشمس در برابر [[بنی‌هاشم]] و [[بنی‌مطلب]] [[متحد]] گشتند و بنی‌هاشم نیز با خُزاعه بر ضد [[بنی‌نوفل]] و بنی‌عبدشمس هم‌پیمان شدند.<ref>تاریخ طبری، ج۱، ص۵۰۳؛ السیرة الحلبیه، ج۱، ص۲۳.</ref>
+پس از مرگ‌ هاشم، [[منصب]] سقایت و رفادت را برادرش مطلب بر عهده گرفت و از آنجا که [[عبدالمطلب]] در [[خانه]] مطلب [[رشد]] کرد، همین کار را همراه عموزادگان خود عهده‌دار بود. اما سال‌ها بعد با مرگ مطلب، آن‌گونه که در [[روایت]] [[طبری]] آمده است، [[نوفل]] دیگر عموی عبدالمطلب بر این منصب چنگ افکند. عبدالمطلب به [[خویشاوندان]] خود از [[بنی‌نجار]] یثرب [[متوسل]] شد و به کمک آنها توانست موقعیت خویش را بازیابد. از آن پس نوفل و فرزندانش با [[فرزندان]] عبدشمس در برابر [[بنی‌هاشم]] و [[بنی‌مطلب]] [[متحد]] گشتند و بنی‌هاشم نیز با خُزاعه بر ضد [[بنی‌نوفل]] و بنی‌عبدشمس هم‌پیمان شدند.<ref>تاریخ طبری، ج۱، ص۵۰۳؛ السیرة الحلبیه، ج۱، ص۲۳.</ref>
 این گزارش با خبر ترتیب مرگ پسران [[عبدمناف]] که در برخی منابع روایت شده، ناسازگار است. بر پایه آن خبر، از چهار پسر عبدمناف،‌ هاشم زودتر از همه درگذشته است. پس از او عبدشمس در [[مکه]] [[وفات]] یافته و [[قبر]] او در اجیاد است. سپس نوفل در [[سلمان]] در [[راه]] [[عراق]] درگذشته و سرانجام مطلب در ردمان [[یمن]] با [[دنیا]] [[وداع]] گفته است.<ref>تاریخ طبری، ج۱، ص۵۰۵.</ref> در این صورت، هنگام مرگ مطلب، نوفل نمی‌توانسته زنده باشد. بنابراین، باید گفت [[اختلاف]] پدید آمده در [[حقیقت]] میان فرزندان نوفل با فرزندان‌ هاشم بوده است<ref>[[رضا کردی|کردی، رضا]]، [[بنی هاشم (مقاله)|مقاله «بنی هاشم»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۵۹۹.</ref>.