پرش به محتوا

خمس در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'نفر' به 'نفر'
جز (جایگزینی متن - '(مقاله)|مقاله "' به '(مقاله)|مقاله «')
جز (جایگزینی متن - 'نفر' به 'نفر')
خط ۱۱۳: خط ۱۱۳:
[[زمخشری]] نیز با استناد به نظر [[ابوحنیفه]] می‌گوید: [[خمس]] در [[زمان رسول خدا]]{{صل}} پنج سهم بود، یک سهم برای رسول، یک سهم برای [[خویشاوندان]] او از [[بنی‌هاشم]] و [[بنی‌عبدالمطلب]]، نه از [[بنی عبد شمس]] و [[بنی نوفل]]، زیرا آن دو گروه پیشین، [[پیامبر]]{{صل}} را [[یاری]] و [[پشتیبانی]] کرده بودند و سه سهم دیگر برای سه صنف باقی مانده در مورد سهم خدا نیز از قول [[ابوالعالیه]] می‌گوید که هرگاه [[غنائم]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} حاضر میشد، وی یک قبضه از آن را برمی‌داشت و به عنوان سهم خدا، برای مخارج [[کعبه]] قرار می‌داد<ref>الکشاف، ج۱، ص۵۳۴.</ref>.
[[زمخشری]] نیز با استناد به نظر [[ابوحنیفه]] می‌گوید: [[خمس]] در [[زمان رسول خدا]]{{صل}} پنج سهم بود، یک سهم برای رسول، یک سهم برای [[خویشاوندان]] او از [[بنی‌هاشم]] و [[بنی‌عبدالمطلب]]، نه از [[بنی عبد شمس]] و [[بنی نوفل]]، زیرا آن دو گروه پیشین، [[پیامبر]]{{صل}} را [[یاری]] و [[پشتیبانی]] کرده بودند و سه سهم دیگر برای سه صنف باقی مانده در مورد سهم خدا نیز از قول [[ابوالعالیه]] می‌گوید که هرگاه [[غنائم]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} حاضر میشد، وی یک قبضه از آن را برمی‌داشت و به عنوان سهم خدا، برای مخارج [[کعبه]] قرار می‌داد<ref>الکشاف، ج۱، ص۵۳۴.</ref>.


[[مفسران]] متفق‌اند که منظور از {{متن قرآن|مَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا}} [[قرآن]] است که اختصاصاً بر رسول خدا{{صل}} نازل می‌شده و منظور از {{متن قرآن|يَوْمَ الْفُرْقَانِ}} [[روز]] [[جنگ بدر]] است، یعنی همان روزی که دو گروه [[مسلمین]] - که سیصد و چند [[نفر]] بودند - با [[مشرکین]] / [[کفار]] که حدود هزار نفر بودند، روبه‌رو شدند.
[[مفسران]] متفق‌اند که منظور از {{متن قرآن|مَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا}} [[قرآن]] است که اختصاصاً بر رسول خدا{{صل}} نازل می‌شده و منظور از {{متن قرآن|يَوْمَ الْفُرْقَانِ}} [[روز]] [[جنگ بدر]] است، یعنی همان روزی که دو گروه [[مسلمین]] - که سیصد و چند نفر بودند - با [[مشرکین]] / [[کفار]] که حدود هزار نفر بودند، روبه‌رو شدند.


صاحب [[مجمع البیان]] در [[تفسیر آیه]] می‌گوید: به [[باور]] [[علمای شیعه]]، خمس در هر گونه فایده‌ای که برای [[انسان]] فراهم می‌شود، [[واجب]] است؛ اعم از آنکه این سود از [[راه]] کسب و [[تجارت]]، گنج، معدن، غواصی در دریا و یا اموری دیگر به دست آید میتوان از [[آیه]] بر این مدعا [[استدلال]] نمود، زیرا در عرف لغت به تمام اینها [[غنیمت]] گفته می‌شود<ref>الکشاف، ج۱، ص۵۳۴.</ref>.<ref>[[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه خمس (مقاله)|مقاله «آیه خمس»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]</ref>
صاحب [[مجمع البیان]] در [[تفسیر آیه]] می‌گوید: به [[باور]] [[علمای شیعه]]، خمس در هر گونه فایده‌ای که برای [[انسان]] فراهم می‌شود، [[واجب]] است؛ اعم از آنکه این سود از [[راه]] کسب و [[تجارت]]، گنج، معدن، غواصی در دریا و یا اموری دیگر به دست آید میتوان از [[آیه]] بر این مدعا [[استدلال]] نمود، زیرا در عرف لغت به تمام اینها [[غنیمت]] گفته می‌شود<ref>الکشاف، ج۱، ص۵۳۴.</ref>.<ref>[[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه خمس (مقاله)|مقاله «آیه خمس»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]</ref>
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش