پرش به محتوا

خشونت رفتاری در خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'زندگی خانوادگی' به 'زندگی خانوادگی'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{سیره معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'زندگی خانوادگی' به 'زندگی خانوادگی')
خط ۲۹: خط ۲۹:
زندگی‌یی که با چنین [[بدرفتاری]] آغاز شود و سامان گیرد، در همین سمت و سو پیش می‌رود، و [[زن]] و مرد باید پیوسته خود را [[اسیر]] فخرفروشی‌های احمقانه و خودنمایی‌های جاهلانه سازند تا بنای [[کجی]] را که گذاشته‌اند با کجی‌های بیش‌تر [[حفظ]] کنند و تداوم بخشند. به تعبیر [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}}: {{متن حدیث|لَا حُمْقَ‏ أَعْظَمُ‏ مِنَ‏ الْفَخْرِ}}<ref>«حماقتی بزرگ‌تر از فخرفروشی نیست». شرح غررالحکم، ج۶، ص۳۸۳؛ عیون الحکم و المواعظ، ص۵۳۷.</ref>.
زندگی‌یی که با چنین [[بدرفتاری]] آغاز شود و سامان گیرد، در همین سمت و سو پیش می‌رود، و [[زن]] و مرد باید پیوسته خود را [[اسیر]] فخرفروشی‌های احمقانه و خودنمایی‌های جاهلانه سازند تا بنای [[کجی]] را که گذاشته‌اند با کجی‌های بیش‌تر [[حفظ]] کنند و تداوم بخشند. به تعبیر [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}}: {{متن حدیث|لَا حُمْقَ‏ أَعْظَمُ‏ مِنَ‏ الْفَخْرِ}}<ref>«حماقتی بزرگ‌تر از فخرفروشی نیست». شرح غررالحکم، ج۶، ص۳۸۳؛ عیون الحکم و المواعظ، ص۵۳۷.</ref>.


اگر اشخاص [[کرامت انسانی]] خود را حفظ کرده باشند به [[خواری]] [[فخرفروشی]] و [[پستی]] [[خودنمایی]] تن نمی‌دهند و [[زندگی]] [[خانوادگی]] را [[آلوده]] به این امور و گرفتار [[تفاخر]] و تظاهرهای نو به نو نمی‌سازند که هیچ‌وقت پایانی ندارد. [[علی]]{{ع}} فرموده است: {{متن حدیث|الِافْتِخَارُ مِنْ‏ صِغَرِ الْأَقْدَارِ}}<ref>«فخرفروشی، از بی‌مقداری است». شرح غررالحکم، ج۲، ص۱۶۳؛ مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۹۳؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۱۴، ص۷۳.</ref>.
اگر اشخاص [[کرامت انسانی]] خود را حفظ کرده باشند به [[خواری]] [[فخرفروشی]] و [[پستی]] [[خودنمایی]] تن نمی‌دهند و [[زندگی خانوادگی]] را [[آلوده]] به این امور و گرفتار [[تفاخر]] و تظاهرهای نو به نو نمی‌سازند که هیچ‌وقت پایانی ندارد. [[علی]]{{ع}} فرموده است: {{متن حدیث|الِافْتِخَارُ مِنْ‏ صِغَرِ الْأَقْدَارِ}}<ref>«فخرفروشی، از بی‌مقداری است». شرح غررالحکم، ج۲، ص۱۶۳؛ مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۹۳؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۱۴، ص۷۳.</ref>.


این بی‌مقداری، به صورت‌های مختلف در [[رفتار]] فخرفروشانه و خودنمایانه جلوه می‌یابد.
این بی‌مقداری، به صورت‌های مختلف در [[رفتار]] فخرفروشانه و خودنمایانه جلوه می‌یابد.
خط ۹۱: خط ۹۱:
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[پیروان]] خود را سخت [[پرهیز]] می‌داد که در [[زندگی]] مشترک به سوی کناره‌گیری از یکدیگر و وقت نگذاشتن برای هم میل کنند، هرچند که این کار از باب [[دینداری]] و [[زهدورزی]] باشد، چنان‌که وقتی [[عثمان بن مظعون]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} از [[تصمیم]] خود بر کناره‌گیری از همسرش به منظور [[زهد]] ورزیدن و [[پارسایی]] نمودن سخن گفت، آن [[حضرت]]، این [[فهم]] غلط را تصحیح کرد و [[رفتار]] خود را برای او بیان نمود تا عثمان بن مظعون بداند که با چه معیاری باید زیست نمود، و فرمود: {{متن حدیث| أَ لَیْسَ لَکَ فِيَّ‏ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؟}}<ref>«مگر من برای تو الگو و سرمشقی پسندیده نیستم؟» الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۹۴.</ref>.
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[پیروان]] خود را سخت [[پرهیز]] می‌داد که در [[زندگی]] مشترک به سوی کناره‌گیری از یکدیگر و وقت نگذاشتن برای هم میل کنند، هرچند که این کار از باب [[دینداری]] و [[زهدورزی]] باشد، چنان‌که وقتی [[عثمان بن مظعون]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} از [[تصمیم]] خود بر کناره‌گیری از همسرش به منظور [[زهد]] ورزیدن و [[پارسایی]] نمودن سخن گفت، آن [[حضرت]]، این [[فهم]] غلط را تصحیح کرد و [[رفتار]] خود را برای او بیان نمود تا عثمان بن مظعون بداند که با چه معیاری باید زیست نمود، و فرمود: {{متن حدیث| أَ لَیْسَ لَکَ فِيَّ‏ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ؟}}<ref>«مگر من برای تو الگو و سرمشقی پسندیده نیستم؟» الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۹۴.</ref>.


در خبری آمده است که همسر عثمان بن مظعون نزد [[همسران رسول خدا]]{{صل}} رفت و آنان او را افسرده و بدظاهر و ژولیده دیدند. پرسیدند: “تو را چه می‌شود؟ در [[قریش]] کسی به [[ثروتمندی]] شوهر تو نیست؟” او پاسخ داد: “ما در [[زندگی]] [[خانوادگی]] بهره‌ای از او نداریم، که او شب را تا به [[صبح]] [[عبادت]] مشغول است و [[روز]] را هم به [[روزه]] می‌گذراند”. چون [[پیامبر]]{{صل}} آمد، همسرانش ماجرا را برای آن [[حضرت]] بیان کردند. [[رسول خدا]]{{صل}} [[عثمان بن مظعون]] را [[دیدار]] کرد و به او فرمود: “أما لک بی أسوة؟” مگر من برای تو [[الگو]] و [[سرمشق]] نیستم؟ گفت: “پدر و مادرم فدای تو باد، چه پیش‌آمده است؟” فرمود: “روزها را روزه می‌گیری و شب‌ها را [[نماز]] می‌گزاری؟” گفت:”آری چنین می‌کنم”. فرمود: {{متن حدیث|لَا تَفْعَلْ! إِنَّ لِعَيْنِكَ عَلَيْكَ حَقًّا، وإِنَّ لِجَسَدِكَ عَلَيْكَ حَقًّا، وإِنَّ لأِهْلِكَ عَلَيْكَ حَقًّا، فَصَلِّ وَنَمْ، وصُمْ وأَفْطِرْ}}.<ref>.چنین مکن که برای چشمت بر تو حقّی است، و برای جسمت بر تو حقی است، و برای همسرت بر تو حقی است. نماز بگزار و روزه بگیر و هم بخواب و هم افطار کن.</ref>.
در خبری آمده است که همسر عثمان بن مظعون نزد [[همسران رسول خدا]]{{صل}} رفت و آنان او را افسرده و بدظاهر و ژولیده دیدند. پرسیدند: “تو را چه می‌شود؟ در [[قریش]] کسی به [[ثروتمندی]] شوهر تو نیست؟” او پاسخ داد: “ما در [[زندگی خانوادگی]] بهره‌ای از او نداریم، که او شب را تا به [[صبح]] [[عبادت]] مشغول است و [[روز]] را هم به [[روزه]] می‌گذراند”. چون [[پیامبر]]{{صل}} آمد، همسرانش ماجرا را برای آن [[حضرت]] بیان کردند. [[رسول خدا]]{{صل}} [[عثمان بن مظعون]] را [[دیدار]] کرد و به او فرمود: “أما لک بی أسوة؟” مگر من برای تو [[الگو]] و [[سرمشق]] نیستم؟ گفت: “پدر و مادرم فدای تو باد، چه پیش‌آمده است؟” فرمود: “روزها را روزه می‌گیری و شب‌ها را [[نماز]] می‌گزاری؟” گفت:”آری چنین می‌کنم”. فرمود: {{متن حدیث|لَا تَفْعَلْ! إِنَّ لِعَيْنِكَ عَلَيْكَ حَقًّا، وإِنَّ لِجَسَدِكَ عَلَيْكَ حَقًّا، وإِنَّ لأِهْلِكَ عَلَيْكَ حَقًّا، فَصَلِّ وَنَمْ، وصُمْ وأَفْطِرْ}}.<ref>.چنین مکن که برای چشمت بر تو حقّی است، و برای جسمت بر تو حقی است، و برای همسرت بر تو حقی است. نماز بگزار و روزه بگیر و هم بخواب و هم افطار کن.</ref>.
پس از این [[گفتگو]]، [[همسر]] عثمان بن مظعون نزد [[همسران پیامبر]]{{صل}} رفت درحالی‌که خوش‌رو و خوش‌بو و سرزنده و سرحال بود. گفتند: “چه خبر است؟” گفت: “آنچه همه [[مردم]] از آن بهره‌مندند به ما هم رسید”<ref>الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۹۵.</ref>.
پس از این [[گفتگو]]، [[همسر]] عثمان بن مظعون نزد [[همسران پیامبر]]{{صل}} رفت درحالی‌که خوش‌رو و خوش‌بو و سرزنده و سرحال بود. گفتند: “چه خبر است؟” گفت: “آنچه همه [[مردم]] از آن بهره‌مندند به ما هم رسید”<ref>الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۹۵.</ref>.
رسول خدا{{صل}} در آموزه‌های مکرر مردان و [[زنان]] را از [[خشونت]] [[رفتاری]] در [[لباس]] [[کناره‌گیری]] و وقت‌ناگذاری برای یکدیگر [[پرهیز]] می‌داد و بر [[روابط]] لطیف و وقت‌گذاری برای هم تأکید می‌نمود.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۳۶۶.</ref>
رسول خدا{{صل}} در آموزه‌های مکرر مردان و [[زنان]] را از [[خشونت]] [[رفتاری]] در [[لباس]] [[کناره‌گیری]] و وقت‌ناگذاری برای یکدیگر [[پرهیز]] می‌داد و بر [[روابط]] لطیف و وقت‌گذاری برای هم تأکید می‌نمود.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۳۶۶.</ref>
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش