بسمله: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آیه]] {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>الکافی، ج۳، ص۲۴۸؛ التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۲۱.</ref>

این آیه در آغاز همه [[سوره‌های قرآن]]، به جز [[سوره توبه]] آمده است و در آیه ۳۰ [[سوره نمل]]: {{متن قرآن|إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«آن (نامه) از سوی سلیمان است و (متن آن) این است: «به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره نمل، آیه ۳۰.</ref> افزون بر آغاز [[سوره]]، در شروع [[نامه]] [[سلیمان]]{{ع}} تکرار شده است. {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} در آیه {{متن قرآن|إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«آن (نامه) از سوی سلیمان است و (متن آن) این است: «به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره نمل، آیه ۳۰.</ref> به اتفاق [[شیعه]] و [[سنی]]، جزو سوره به شمار می‌آید<ref>روض الجنان و روح الجنان، ج۱، ص۴۴.</ref>. در روایات، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} سرآغاز هر [[کتاب آسمانی]]<ref>التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۱۹.</ref>، با کرامت‌ترین [[آیه قرآن]]<ref>التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۱۹.</ref>، با فضیلت‌ترین آیه در [[سوره حمد]]<ref>تهذیب الأحکام، ج۲، ص۲۸۹.</ref> و با عظمت‌ترین آیه قرآن<ref>التفسیر، عیاشی، ج۱، ص۲۱-۲۲.</ref> خوانده شده است. هر کار مهمی که با {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} آغاز نگردد، ناتمام و ناقص است<ref>تفسیر العسکری{{ع}}، ص۲۵؛ تفسیر الصافی، ج۱، ص۸۳.</ref>.