عبیدالله بن زیاد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←دعوت امام حسین{{ع}} از سران پنجگانه بصره
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==دعوت [[امام حسین]]{{ع}} از سران پنجگانه بصره== | ==دعوت [[امام حسین]]{{ع}} از سران پنجگانه بصره== | ||
پس از به حکومت رسیدن یزید و [[هجرت]] [[امام حسین]]{{ع}} و [[خاندان]] و اصحابش به [[مکه]]، امام چند ماهی که در مکه حضور داشت دائم در حال [[گفت‌وگو]] و رد و بدل کردن نامه و پیک به [[مردم]] شهرهای کوفه و بصره بود. در همان روزهایی که سیل نامه از کوفه به مکه روان شده بود، [[امام حسین]]{{ع}} برای فعال کردن [[شیعیان]] در بصره، نامه‌ای به سران پنجگانه بصره به اسامی [[مالک بن مِسمَع بَکری]]، [[احنف بن قیس|اَحنَف بن قیس]]، [[یزید بن مسعود نهشلی بصری|یزید بن مسعود نَهشَلی]]، [[منذر بن جارود عبدی|مُنذر بن جارود عَبدی]] و [[مسعود بن عمرو اَزدی]] نوشت و آنان را به یاری خود خواند. آن [[حضرت]] [[نامه]] را توسط [[سلیمان بن رزین|سلیمان بن رَزین]] مکنّی به [[ابورزین]] [[غلام]] خود که همراه کاروان [[امام]] از [[مدینه]] به مکه آمده و مردی [[رشید]]، [[مبارز]]، سخنور، ادیب و از [[دوستداران]] [[اهل بیت]]{{ع}} و شمشیرزنی ماهر بود، فرستاد.<ref>اخبار‌الطول، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۳۱-۲۳۲؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۳۵۶-۳۵۷؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی.، ج۵، ص۳۶-۳۷.</ref> | |||
[[سلیمان بن رزین]] به خانه ماریه دختر [[منقذ عبدی]] از طایفه [[عبدالقیس]] که از [[شیعیان]] فعال بصره بود، وارد شد. در آستانه قیام امام حسین{{ع}} خانه وی، محل تجمع دوستداران [[اهل بیت]] بود.<ref>اخبار‌الطول، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۳۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۳۵۶-۳۵۷، ۳۴۸؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی.، ج۵، ص۳۶-۳۷؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۴۲-۴۳</ref> [[یزید بن مسعود]] از طایفه بنی‌سعد با شماری از بزرگان قبایل جلسه‌ای گذاشت و نامه را برای قبایل [[بنی‌حمیم]]، [[بنی‌حنظله]] و [[بنی‌سعد]] قرائت نمود و از آنان خواست تا [[امام حسین]]{{ع}} را یاری نمایند. او وقتی از نهفته‌های افراد قبیله خود آگاهی یافت، نامه‌ای برای امام نوشت و [[حمایت]] خود و قبیله‌اش را به اطلاع [[امام]] رساند آن‌گاه خود را آماده حرکت به سوی امام حسین{{ع}} کرد، ولی قبل از آن‌که خود و قبیله‌اش از بصره خارج شوند، خبر شهادت امام حسین{{ع}} به آنان رسید.<ref>ر.ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۲، ص۳۳۵؛ اخبار‌الطول، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۸۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۳ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۳۵۸؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی.، ج۵، ص۳۸-۳۹؛ مقتل الحسین المقرّم، السید عبد الرزاق، بیروت: دارالکتاب اسلامی، ۱۹۷۹ میلادی.، ص۴۱.</ref> در [[شهر بصره]] دیگر سران [[قبایل]]، دعوت [[امام حسین]]{{ع}} را [[اجابت]] نکردند. | [[سلیمان بن رزین]] به خانه ماریه دختر [[منقذ عبدی]] از طایفه [[عبدالقیس]] که از [[شیعیان]] فعال بصره بود، وارد شد. در آستانه قیام امام حسین{{ع}} خانه وی، محل تجمع دوستداران [[اهل بیت]] بود.<ref>اخبار‌الطول، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۳۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۳۵۶-۳۵۷، ۳۴۸؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی.، ج۵، ص۳۶-۳۷؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۴۲-۴۳</ref> [[یزید بن مسعود]] از طایفه بنی‌سعد با شماری از بزرگان قبایل جلسه‌ای گذاشت و نامه را برای قبایل [[بنی‌حمیم]]، [[بنی‌حنظله]] و [[بنی‌سعد]] قرائت نمود و از آنان خواست تا [[امام حسین]]{{ع}} را یاری نمایند. او وقتی از نهفته‌های افراد قبیله خود آگاهی یافت، نامه‌ای برای امام نوشت و [[حمایت]] خود و قبیله‌اش را به اطلاع [[امام]] رساند آن‌گاه خود را آماده حرکت به سوی امام حسین{{ع}} کرد، ولی قبل از آن‌که خود و قبیله‌اش از بصره خارج شوند، خبر شهادت امام حسین{{ع}} به آنان رسید.<ref>ر.ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۲، ص۳۳۵؛ اخبار‌الطول، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۸۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۳ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۳۵۸؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی.، ج۵، ص۳۸-۳۹؛ مقتل الحسین المقرّم، السید عبد الرزاق، بیروت: دارالکتاب اسلامی، ۱۹۷۹ میلادی.، ص۴۱.</ref> در [[شهر بصره]] دیگر سران [[قبایل]]، دعوت [[امام حسین]]{{ع}} را [[اجابت]] نکردند. | ||