علم حصولی معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

#[[علم حصولی]] در اصطلاح [[فلسفه]] و [[منطق]] و [[معرفت‌شناسی]]: به [[دانش|دانشی]] گفته می‌شود که از طریق [[صورت‌های ذهنی]] حاصل می‌شود. این [[علم]]، [[علم اکتسابی|اکتسابی]] است و از راه [[ابزارهای حسی]]؛ مانند: [[چشم]] و [[گوش]] و دیگر [[حواس]] [[ادراک|ادراکی]] به‌ دست می‌‏آید. در مقابل، در [[علم حضوری]] که ابزار آن [[قلب]] یا [[روح انسان]] است، خود معلوم نزد عالِم ([[روح]]) حاضر می‌شود. این اصطلاح هماهنگ با اصطلاحات منطق و فلسفه و [[شناخت‌شناسی]] است.

#علم حصولی در اصطلاح برخی [[دانشمندان]] [[کلام]] و [[امام‌شناسی]]: به معنای "[[علم ارادی]]" است. کسانی که اینگونه تعبیراتی آورده‌اند هنگام [[سخن]] از "علم حضوری"، مراد آنان در اغلب، «[[علم فعلی]]» است: "مراد از علم حضوری او ([[امام]]) آشکار شدن معلومات نزد او به طور [[علم بالفعل|بالفعل]] است، در مقابل [[علم شأنی]]، [[علم بالقوه|بالقوه]] و به هنگام [[اراده]] که از آن این گونه تعبیر می‌شود: "اگر بخواهد که بداند، می‌داند"<ref>سید عبدالحسین لاری، المعارف السلمانیة، ص۲۰.</ref>.<ref>[[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی]]، ص۱۴۶.</ref>.