علویان در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←جستارهای وابسته
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[ابراهیم بن موسی]]{{ع}} در یمن، [[حسین بن موسی]]{{ع}} در خوزستان و [[اهواز]] و فارس، [[زید]] بن [[موسی]] در [[بصره]]، [[محمد بن جعفر]]{{ع}} در حجاز و [[محمد بن طباطبا]] در [[کوفه]]، از [[مردم]] [[بیعت]] گرفتند و بر علیه عباسیان شوریدند. در این شرایط، مأمون در ابتدای راه بود و می‌خواست بر تخت خلافت بنشیند، پس وقوع این قیام‌های بزرگ او را به [[فکر]] برنامه‌ای جامع و حیاتی انداخت. او با [[دعوت]] از [[امام رضا]]{{ع}} به عنوان بزرگ علویان به سوی مقر خلافتش، و [[ابراز دوستی]] و علاقه به خاندان [[اهل بیت]]{{عم}} و ناصحیح خواندن روش [[حکومتی]] خلفای گذشته و این که خلافت [[حق]] مسلم خاندان اهل بیت{{عم}} می‌باشد، تا حدودی از گرمی و حرارت این [[قیام‌ها]] کاست<ref>برگرفته از کتاب: عباسیان از بعثت تا خلافت.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۵۰۹.</ref> | [[ابراهیم بن موسی]]{{ع}} در یمن، [[حسین بن موسی]]{{ع}} در خوزستان و [[اهواز]] و فارس، [[زید]] بن [[موسی]] در [[بصره]]، [[محمد بن جعفر]]{{ع}} در حجاز و [[محمد بن طباطبا]] در [[کوفه]]، از [[مردم]] [[بیعت]] گرفتند و بر علیه عباسیان شوریدند. در این شرایط، مأمون در ابتدای راه بود و می‌خواست بر تخت خلافت بنشیند، پس وقوع این قیام‌های بزرگ او را به [[فکر]] برنامه‌ای جامع و حیاتی انداخت. او با [[دعوت]] از [[امام رضا]]{{ع}} به عنوان بزرگ علویان به سوی مقر خلافتش، و [[ابراز دوستی]] و علاقه به خاندان [[اهل بیت]]{{عم}} و ناصحیح خواندن روش [[حکومتی]] خلفای گذشته و این که خلافت [[حق]] مسلم خاندان اهل بیت{{عم}} می‌باشد، تا حدودی از گرمی و حرارت این [[قیام‌ها]] کاست<ref>برگرفته از کتاب: عباسیان از بعثت تا خلافت.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۵۰۹.</ref> | ||
کاروان [[علویان]] | |||
با تشریف فرمایی [[امام رضا]]{{ع}} به [[خراسان]]، و ارسال چند [[نامه]] از طرف ایشان برای خانواده‌شان در [[مدینه]]، بعد از گذشت یک سال، گروهی از علویان، در قالب کاروانی به سوی [[ایران]] و خراسان به راه افتادند. بزرگ این کاروان [[حضرت]] معصومه{{س}} بود که به همراه تعدادی از [[برادران]] و [[خواهران]] و [[نزدیکان]]، به قصد [[دیدار]] با [[برادر]] بزرگوارشان امام رضا{{ع}}، از مدینه راهی خراسان شدند. در طی مسیر، [[دوستداران]] و علاقمندان به [[اهل بیت]]{{عم}}، برای دیدار با مریاد و [[امام]] خویش، به این کاروان نیز ملحق می‌شدند. اما کاروان علویان، با ورود به ایران و [[شهر]] [[ساوه]]، مورد تهاجم مأموران [[عباسی]] قرار گرفت و بعد از درگیری با مأموران، عده‌ای از این کاروان [[شهید]] و حضرت معصومه{{س}} [[مسموم]] و در [[قم]] به [[شهادت]] رسیدند. کاروان‌های دیگری از علویان و [[برادران امام رضا]]{{ع}}، بعد از شهادت ایشان به سمت ایران آمدند که هر یک به نوعی گرفتار مأموران عباسی شدند و در شهرهای مختلف ایران پراکنده گردیدند و در نهایت به دست عاملان عباسی و [[حاکمان]] و [[کارگزاران]] دست نشانده، به شهادت رسیدند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۵۸۰.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||